مانتیس‌ها زامبی می‌شوند؟

به گزارش آنا به نقل از ScienceAlert، در نظر اول قامت بلند و پاهای جلویی جمع‌شده مانتیس عابد باعث می‌شود فکر کنید این شکارچی حیله‌گر یکی از اعضای بی‌خطر و قابل اعتماد قلمروی حشرات است اما گول ظاهرش را نخورید. اگر به مدرک بیشتری نیاز دارید تا باور کنید این حشره وحشی گوشتخوار تهدیدی برای حیوانات و حشرات دیگر است باید بگوییم که نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که در سراسر جهان مانتیس‌های عابد پرندگان را می‌کشند و از مغزشان تعذیه می‌کنند.

اگر اینطور به نظر می‌رسد که مانتیس‌ها به نوعی ویروس زامبی مانند آلوده شدند که آنها را مجبور به شکار و خوردن دوستان پردارمان کرده است، اصلا نگران نباشید که از این خبرها نیست. واقعیت این است که این امر فقط یک رفتار طبیعی شگفت‌آور است.

تاکنون این گونه فکر می‌شد که مانتیس‌ها بی‌مهرگان کوچک، مانند قورباغه، مارمولک و مار، را شکار می‌کنند و بعضی اوقات هم به شکار جانوران مفصل‌دار می‌روند اما دانشمندان هیچ سرنخی نداشتند که پرندگان غذای محبوب و جهانی این حشرات گوشتخوار هستند.

مارتین نیفلر، سرپرست ارشد این مطالعه از دانشگاه بازل در سوئیس، می‌گوید: «این حقیقت که خوردن پرندگان در میان مانتیس‌ها چنین گسترده است، هم از نظر طبقه‌بندی و هم از نظر جغرافیایی، کشف بسیار مهمی است».

تیم نیفلر تمامی مقالات علمی موجود درباره شکار پرندگان توسط مانتیس‌ها را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این پدیده در ۱۳ کشور مختلف، در همه قاره‌ها به جز قطب جنوب، دیده شده است. براساس نتایج این بررسی، مانتیس‌ها ۲۴ گونه مختلف پرندگان را شکار می‌کنند.

پس از اولین گزارش ثبت شده در سال ۱۸۶۴، ۱۴۷ مورد دیگر از این نوع رفتار در مانتیس گزارش شده است؛ اکثر موارد مربوط به حملات مانتیس‌ها به مرغ مگس‌خوار در آمریکا است.

براساس یکی از مشاهدات عینی، این عمل بسیار وحشتناک است چراکه اغلب مانتیس‌ها در حالی که طعمه هنوز زنده است شروع به خوردنش می‌کنند.

نحوه حمله مانتیس این گونه است که به پرنده، که همیشه به سمت پایین آویزان است، نزدیک می‌شود و سپس از طریق سوراخ چشم وارد حفره‌های جمجمه‌ای می‌‌شود و از بافت مغز تغذیه می‌کند.

این حمله به کمک پاهای جلویی قوی مانتیس صورت می‌گیرد که می‌تواند طعمه را به دام بیندازد و قربانی را کاملا ناتوان کند. مانتیس‌ها شکار خود را نگه می‌دارند و آرام آرام شروع به خوردنش می‌کنند، آن هم در حالی که موجود بیچاره هنوز زنده است.