روزنامه جوان نوشت: آنچه این روزها در خصوص ورزشگاه‌های کشور، امکانات، آماده‌سازی و وضعیت چمن آنها دیده و شنیده می‌شود برگ دیگری از افتضاحات تمام نشدنی فوتبالی است که فقط ادعای حرفه‌ای بودن دارد، اما امروز حتی از زمان آماتوری بودن هم عقب‌تر هستیم. آن زمان حداقل یکی، دو ورزشگاه خوب داشتیم، اما امروز با ادعای حرفه‌ای بودن ورزشگاه نداریم.
این روزها تصاویری که از ورزشگاه‌های کشور دیده می‌شود جز آبروریزی و خجالت چیز دیگری عایدمان نمی‌کند.
اتفاق تلخی که در ورزشگاه پارس رخ داد، وضعیت عجیب و غریب ورزشگاه اراک و چمن افتضاح ورزشگاه تختی تهران، هنوز ذهن‌مان درگیر اینها بود که از مافیای چمن هم پرده‌برداری شد و جالب اینکه رئیس شرکت توسعه و تجهیز ورزشگاهها هیچ پاسخی برای آن نداشت و این یعنی فاجعه، یعنی از دست رفتن همه چیز، یعنی اینکه فوتبال یک برگ جدید رو کرد از دفتر بی‌پایان سوء‌مدیریت، تخلف و هر چیزی دیگری که می‌توان روی آن نام نهاد.
حالا رئیس فدراسیون بیاید و از پاسخ‌های قانع‌کننده‌اش به کنفدراسیون فوتبال آسیا حرف بزند! راستی ما که عرضه نگهداری درست چمن یک ورزشگاه را نداریم، چگونه کنفدراسیون فوتبال آسیا را قانع می‌کنیم که این همه ایراد جلوی چشم را نمی‌بیند.
دیروز خبرگزاری ایسنا در گزارشی از غیبت عجیب ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد در این وانفسای بی‌ورزشگاهی نوشته بود: «ورزشگاهی مدرن با ظرفیت ۲۵ هزار نفر و تأییدیه +A از کنفدراسیون فوتبال آسیا، یکی از معدود ورزشگاه‌های استاندارد کشور است که می‌تواند بخشی از بار میزبانی را به دوش بکشد.
مشخص نیست چرا در بحرانی‌ترین روزهای فوتبال ایران، این ورزشگاه بلااستفاده مانده است. آیا مسئولان ورزشگاه حاضر به همکاری نیستند یا فدراسیون فوتبال تمایلی به بهره‌برداری از این ظرفیت ندارد، در حالی که تیم‌ها برای یافتن زمین مناسب سرگردانند و هواداران از کیفیت پایین برخی ورزشگاهها گلایه دارند، خاک خوردن ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد نمادی از بی‌سلیقگی در استفاده از زیرساخت‌های ورزشی کشور است.»
با وجود تمام این حرف‌ها، نکته اینجاست که چه تضمینی وجود دارد ورزشگاه مشهد مانند دیگر ورزشگاه‌های کشور نباشد. این ورزشگاه بنا بر اذعان تمام کارشناسان تقریباً از زمان ساخت تاکنون در حال خاک خوردن است.
ورزشگاه تختی که جلوی چشم‌مان است و با هزار وعده‌وعید مسئولان ورزش استان تهران سرانجام میزبان یک مسابقه شد، افتضاحی بی‌نظیر بود. ورزشگاهی که جلوی چشم‌مان است و مدیرکل ورزش تهران با هزار وعده توخالی از آماده بودن آن حرف زد، اما حالا خبر می‌رسد که با آب آلوده چمن آن را آبیاری کرده‌اند که به این روز افتاده است. راستی آقای جوادی، مدیرکل محترم ورزش تهران این هنرنمایی را چگونه توجیه می‌کنید؟ حالا چه تضمینی وجود دارد ورزشگاهی که سال‌هاست حتی کسی پا در آن نگذاشته، آماده بهره‌برداری باشد؟ چه تضمینی وجود دارد چمن ورزشگاه مشهد وضعیتی مناسب داشته باشد؟
واقعیت این است که فوتبال بیت‌المال‌خور ایران تنها یاد گرفته که خرج کند و پول بگیرد بدون اینکه کار زیربنایی انجام دهد. پول بگیرد و به جیب خارجی‌های بی‌کیفیت و داخلی‌های دوزاری بریزد. پول بگیرد و نمایش اجرا کند که بله ما هم کار زیربنایی انجام داده‌ایم، ولی این روزها که همه چیز جلوی چشم هوادار فوتبال است، نمی‌توان مردم را فریب داد. تشت رسوایی و بی‌کیفیتی فوتبال ایران مدت‌هاست که از بام افتاده و صدای آن را همه شنیده‌اند. فقط نمی‌دانیم این صدا را چه زمانی مسئولان فوتبال کشور و البته کنفدراسیون فوتبال آسیا خواهند شنید.
- 14
- 1
