حرف‌های تلخ مریم ایران‌دوست درباره شاگرد از دست رفته‌اش

خبرآنلاین، صبح امروز خبر بدی دنیای ورزش بانوان را تکان داد. خبری درباره مرگ یکی از بازیکنان تیم فوتبال بانوان ملوان بندر انزلی بر اثر سکته مغزی؛ همان تیمی که سال گذشته انحلالش حسابی خبرساز شد. مدیران ملوان با توجیه کمبود بودجه، تیم بانوان‌شان را که از بهترین های لیگ برتر بانوان بود منحل اعلام کردند و از بازیکنانی که تا پیش از آن هم به خاطر کمبود امکانات در ساحل دریا تمرین می کردند خواستند به فکر تیم دیگری باشند. مریم ایران‌دوست آن زمان سرمربی این تیم بود. او که امروز در شوک از دست دادن هم‌تیمی‌اش قرار دارد درباره آتنا محمدی می گوید: آتنا یک بازیکن منضبط، بااخلاق و آینده‌دار بود و انگیزه زیادی برای رسیدن به تیم ملی داشت.

صبح امروز اما پس از انتشار خبر درگذشت آتنا محمدی، ناظمی رئیس سازمان لیگ بانوان فدراسیون فوتبال در مصاحبه ای گفته بود که محمدی اصلا عضو تیم ملوان نبوده است. مریم ایراندوست دراین‌باره می گوید: ما با خانم ناظمی صحبت کردیم و ایشان گفتند چنین حرفی نزدند. اما قضیه این است که این بچه سال ۹۳ پیش ما آمد و از ما خواست که تست بدهد و کنار ما تمرین کند. چون فیزیک مناسبی داشت و خیلی هم باانگیزه بود، تست گرفتیم و خواستیم که در کنار تیم باشد و چون تقریبا دو سه بازی مانده بود که لیگ تمام شود، زمان مناسبی نبود که بخواهیم با او قرارداد ببندیم و او عضو تیم شود.  از طرفی هم وقتی در یک تیم می آیی که ۱۴ سال تمرین داشتند و حرفه ای هستند، زمان می برد تا بتوانی جز تیم باشی و قرارداد ببندی ولی بعد از یک سال که ایشان با ما تمرین کرد، برای فصل بعد، قصد قرارداد بستن با او را داشتیم و این را به خودش هم گفته بودیم. سال آخری که قبل از انحلال تیم کنار ساحل تمرین می کردیم و خبرنگارهای زیادی هم کنار ما بودند ایشان هم با ما تمرین می کرد و عکسهایش هم هست.

ایران‌دوست در ادامه می‌گوید: نمی دانم واقعا چه بگویم! خودم خیلی از دیروز در شوک هستم؛ فقط این را می دانم که آتنا خیلی امید داشت به زندگی، به پیشرفت؛ همیشه وقتی بچه های دیگر مثل سارا قمی، معصومه حسرتی، سارا اقبال و ... را می دید یا دروازه‌بانی سمیرا رستمی و زمرد سلیمانی را می دید به من می گفت من هم می توانم یک روز مثل اینها باشم؟ من هم می گفتم چرا که نه. اینها ۱۵ سال است تمرین می کنند و تو تازه یک سال است که آمدی. با این پشتکار و علاقه ای که داری صددرصد اینطور می شوی.

مریم ایران‌دوست که با یادآوری حرف های آتنا محمدی حال خوبی ندارد می گوید: الان حرف هایش درذهنم می آید خیلی ناراحت کننده است. همیشه امید داشت. تا همین یک ماه پیش هم تماس گرفت و پرسید اگر بشود من اسپانسر جور کنم می توانیم برگردیم و دوباره تیم داشته باشیم؟ فقط می توانم بگویم حیف شد. واقعا آتنا حیف شد امیدوارم روحش شاد باشد و خدا به خانواده اش صبر بدهد که بتوانند با این درد کنار بیایند. امیدوارم از این به بعد جوان هایمان را دریابیم. جوان های این مملکت واقعا امید دارند به زندگی و به بهتر شدن و به شادی. امیدوارم همه غم ها از این مملکت برود اینقدر هر روز غم نبینیم. یک روز کشتی سانچی، یک روز پلاسکو، یک روز یک جوان اینطوری می رود. واقعا دیگر طاقت نداریم.