«از سوی فدراسیون جهانی راگبی، ناهید بیارجمندی از ایران در جمع ۱۵ زن تاثیرگذار در پروژه توسعه این ورزش قرار گرفت.» خبر کوتاه است و خیلی‌ها ساده از کنار این اتفاق می‌گذرند اما پشت قرار گرفتن بین ۱۵ زن تاثیرگذار دنیا، کلی تلاش است و از خود گذشتن. روزی به‌عنوان ورزشکار، مدتی به‌عنوان کمک مربی تیم نوجوانان و حالا هم مربیگری تیم جوانان و در کنارش مسوولیت کمیته توسعه زنان.
بیارجمندی با عبور از این روزها رسیده به جایی که در قالب یک تیم ۱۵ نفره می‌تواند برای توسعه راگبی در دنیا فعالیت کند و چی از این بهتر؟ اما همان مشکل همیشگی که این روزها پررنگ‌تر شده، مانع از حضور ناهید در مراسم افتتاحیه این پروژه شده؛ مراسمی که در ایرلند آغاز شده و با اینکه تنها سه نفر از ۱۵ نفر به این جشن دعوت شده‌اند و یکی از آنها نماینده ایران بوده، او به خاطر نرسیدن ویزا نتوانسته سفر کند؛ و چی از این بدتر؟ به بهانه این انتخاب، چند دقیقه‌ای حرفهای بیارجمندی را می‌شنویم و با هم می‌خوانیم.
تبریک. انتخاب به‌عنوان یکی از ۱۵ زن تاثیرگذار دنیا باید هیجان انگیز باشد.
خیلی خوشحالم اما بدون تعارف می‌گویم که من فقط یک نماینده هستم برای تمام زنان و دخترانی که در ایران راگبی بازی می‌کنند و جزو این خانواده هستند. شاید عکس من روی پوستر باشد و به جلسات دعوت شوم اما خیلی خوب می‌دانم این نتیجه زحماتی است که همه دوستانم در چند سال اخیر کشیده‌اند.
در مورد پروژه توضیح می‌دهی؟ بعید است که شروع این پروژه در کوتاه مدت اتفاق افتاده باشد.
همینطور است. یک سالی هست که برنامه ریزی برای شروع این پروژه آغاز شده است و تقریبا از بهمن می‌دانم که قرار است در این طرح همکاری کنم اما برای فدراسیون جهانی مهم بود که تا افتتاحیه رسمی، خبری منعکس نشود.
نحوه انتخاب شما به چه صورت بوده؟
سال گذشته در تایلند جلسه‌ای داشتیم که در حاشیه‌اش جشن ۵۰ سالگی راه اندازی راگبی در آسیا گرفته شد. من اصلا اطلاع نداشتم که قرار است جایزه سال آسیا در بخش توسعه راگبی بانوان به من اختصاص یابد و آنجا متوجه شدم. مسوول کمیته توسعه بانوان آسیا و جهان هم در مراسم حضور داشتند و بعد از نشست از من دعوت کردند اما من نمی‌توانستم به تنهایی اعلام آمادگی کنم. باید از طرف انجمن ایران تایید می‌شدم که این اتفاق افتاد. بعد از این موضوع و برای انجام مقدمات کار، سال قبل در لندن نشستی تشکیل شد که ما ۱۵ نفر به هم معرفی شدیم و با شکل کلی کار آشنا شدیم.
اما افتتاحیه رسمی همین سه‌شنبه در ایرلند انجام شد.
بله. استارت رسمی کار روز سه‌شنبه در ایرلند خورد. از ۱۵ نفری که قرار است در این پروژه کار کنند، سه نفر برای حضور در افتتاحیه دعوت شده بودند که یکی از آنها من بودم اما به خاطر نرسیدن ویزا نتوانستم در این مراسم شرکت کنم.
چرا این اتفاق افتاد؟ دیر اقدام کردید یا باز هم مسائل سیاسی عامل نرسیدن ویزای شما شد؟
- دلیلش را نمی‌دانم. هم من به موقع مدارکم را داده بودم، هم انجمن ملی نامه‌نگاری کرده بود. فدراسیون جهانی هم نامه زد اما در نهایت ویزا صادر نشد. تا چهارشنبه هم پیگیری کردم تا حداقل بدانم چرا این اتفاق افتاده که جواب دقیقی نگرفتم و بهم نگفتند که علت این موضوع چه بوده است.
خب این اتفاق در ادامه انجام کار شما تاثیر منفی نمی‌گذارد؟
خب خیلی مهم بود که در این مراسم باشم اما نشد. سعی می‌کنم در ادامه راه طوری قدم بردارم که بتوانم نماینده شایسته‌ای برای زنان راگبی ایران باشم.
هدف اصلی این پروژه توسعه راگبی بین زنان در دنیا است. از چه مسیری به سمت این هدف می‌روید؟
برای فدراسیون جهانی مهم است که نشان دهد راگبی ورزش خشنی نیست و زنان در دنیا با هر شرایطی می‌توانند به این ورزش بپردازند. توسعه راگبی از راه انجام امور فرهنگی است و هر کسی به فراخور توانایی که دارد باید بتواند گوشه‌ای از کار را بگیرد تا در نهایت تعداد زنانی که راگبی بازی می‌کنند افزایش یابد و در نهایت دید عمومی نسبت به این رشته تلطیف شود.
تشکیل تیم ۱۵ نفره دلیل خاصی دارد؟
بله. در راگبی ما یک تیم ۷ و یک تیم ۱۵ نفره داریم که فدراسیون جهانی با همین نگاه تیم ۱۵ نفره را انتخاب کرده است. می‌خواهیم نشان دهیم که هر کدام از ما بخشی از یک تیم هستیم که برای یک هدف اصلی تلاش می‌کنیم. من همانقدر که نماینده ایران هستم، در قبال تمام زنان کشورهای مختلف احساس مسوولیت می‌کنم. این تفکری است که در همه اعضای گروه وجود دارد و همه با هم باید کار را پیش ببریم.
با توجه به انتخاب شما، فکر می‌کنید در ایران توانسته‌ایم در مسیر خوبی قرار بگیریم؟ آمار زنان راگبی‌باز برایتان امیدوارکننده است؟
بله. ما ۲۰ استان فعال داریم که در برخی از استان‌ها حتی در شهرستان‌های کوچک هم راگبی بازی می‌شود. اگر لیگ را ملاک قرار دهیم، می‌توانم به تعداد تیمی که برای لیگ امسال اعلام آمادگی کرده‌اند، اشاره کنم. ۱۸ تیم در لیگ امسال که از ۲۷ تیرماه شروع می‌شود، حضور فعال دارند و این تعداد، سوای بازیکنانی است که به هر دلیل نتوانسته‌اند در لیگ باشند. اعداد و ارقام نشان می‌دهد که توسعه خوبی داشته‌ایم اما قطعا این نهایت چیزی که می‌خواهیم نیست و ادامه می‌دهیم.
آزاده پیراکوه
- 16
- 4
