مصطفی حسین خانی در گفتگو با مهر، با بیان اینکه تتها کشتی‌گیر پایتخت در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد اعزامی به بازیهای آسیایی جاکارتا است اظهار داشت: در آستانه بازی های آسیایی بسیاری از شهرها و مسئولان ادارات کل ورزش و جوانان استان ها و هیات های ورزشی به تقدیر از ورزشکاران ملی پوش شهر و استان خود می پردازند تا آنها با روحیه ای بالا به جاکارتا سفر کنند، اما دریغ از یک تماس کوچک که حالم را بپرسند.
وی با انتقاد از بی‌توجهی اداره کل ورزش و جوانان استان تهران ادامه داد: مدتهاست در اردوهای تیم ملی مشغول به تمرینات سخت و شبانه روزی هستم تا با عملکردی موفقیت آمیز در بازی های آسیایی برای شهر و کشورم افتخارآفرینی کنم. اما نمی دانم چرا کشتی همواره مظلوم واقع می شود وحتی متولیان ورزش شهر خودم هم توجه چندانی به من و دیگر کشتی گیران تهرانی نمی کند.
دارنده مدال برنز رقابتهای جهانی ادامه داد: از رئیس اداره کل ورزش و جوانان استان تهران و همچنین مسئول منطقه شمال شرق تهران بسیار گله مند هستم. من به عنوان یکی از کشتی گیران تیم ملی که در منطقه شمال شرق تهران بدنیا آمده و زندگی می کنم هیچگاه از این مسئولان توجه و حمایتی ندیدم. گویا برای متولیان ورزش این منطقه اهمیتی ندارد که یک ورزشکار ملی‌پوش در حوزه تحت مدیریت شان زندگی می کند!
حسین خانی با اشاره به رفتار دوگانه رئیس اداره کل ورزش و جوانان استان تهران ادامه داد: آقای گل محمدی زمانی که در استان البرز و شهر کرج مسئولیت داشت، مدام با حضور در خانه کشتی پیگیر کشتی گیران آن استان بود، اما از وقتی تهران آمده، هیچ نشانی از وی در خانه کشتی نیست.
وی خاطر نشان کرد: مسئولان ورزش و همچنین متولیان کشتی مازندران مدام پیگیر امور نمایندگان شهر و استان شان در تیم ملی هستند و حتی از تبریز هم مدام با پرویزهادی نماینده سنگین وزن تیم ملی در تماس هستند تا برای او مراسم بدرقه برگزار کنند. ولی انگار در این بین من گناه کردم که بچه تهران هستم و در شهری با جمعیت ۱۵ میلیونی به تیم ملی رسیدم.
دارنده دو مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا افزود: بیش از ۱۰ سال است که عضو تیم های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان ایران بودم که متاسفانه در طول این سالها به جز دو مراسم تقدیر، هیچ کاری برای ما در تهران انجام نشده است. مطمئنا این مسایل و بی توجهی ها باعث می شود تا دیگر ورزشکاران تهرانی هم قید تلاش خود را بزنند تا مثل من به سرخوردگی دچار نشوند. گویا آقایان اصلا ما را نمی بینند.
حسین خانی به وضعیت اشتغال قهرمانان هم اشاره کرد و گفت: مجلس شورای اسلامی چندی پیش قانونی را تصویب کرد که اگر ورزشکاران مدال جهانی کسب کنند در برخی ادارات استخدام خواهند شد، اما وقتی من با مدال برنز جهان به اداره کل ورزش و جوانان استان تهران مراجعه کردم، لیستی ۱۳ نفره را دیدم که همگی به جز من اصلیتی غیر تهرانی داشتند و نام من که بچه تهران هستم به عنوان نفر سیزدهم ثبت شده بود.در نهایت از آن لیست به ۵ نفر سهیمه استخدام دادند اما به من اعلام شد که فعلا بروم تا شاید در آینده سهمیه ای به من برسد.
وی در پایان گفت: متاسفانه با این رفتارها هیچ انگیزه و روحیه ای برای ادامه فعالیت حرفه ای در ورزش برای ما باقی نمی ماند. هر وقت که مدال می گیریم چند روزی به ما توجه می شود و دوباره روز از نو و روزی از نو. ادامه این روند به سود ورزش ایران نیست چراکه قهرمانان ملی بعد از بی توجهی و عدم حمایت کافی، خواسته یا ناخواسته فراموش می شوند و چاره ای جز خداحافطی زودهنگام با دنیای قهرمانی ندارند.
- 11
- 4
