حادثه بس تلخ بود و اسف‌بار، دختران نوجوان هرمزگان رفتند تا ته دره مرگ. برخي‌شان نجات يافتند و برخي حالا با پديده قطع عضو مواجه‌اند. يکي‌شان مثل محدثه حالا يک دست و يک پايش را از دست داده و زندگي در فرداروز، برايش جور ديگري رقم خواهد خورد، آن‌هم در مينابي که فقر، بخشي از تجربه زيسته مردمان آن شده است. فاطمه سعيدي، نماينده پيگير اين پرونده، از جلسه امروز کميسيون آموزش و تحقيقات مجلس با حضور وزير آموزش‌وپرورش خبر داده تا تصميم نهايي درباره رسيدگي به پرونده اين حادثه دلخراش گرفته شود. او پرداخت ديه را کوچک‌ترين خدمت به خانواده داغدار اين دانش‌آموزان دانسته و درباره مصدومان حادثه نيز قول داده مجلس تا آخرين لحظه پيگير مداواي آنها خواهد بود، به‌ويژه اينکه متأسفانه قطع عضو براي دختران نوجوان در منطقه‌اي اتفاق افتاده که حالا مسير زندگي دشواري پيش‌روي آنها خواهد بود.
خانم سعيدي بالاخره تکليف اردوها چه شد. پيگيري‌هايتان به کجا رسيده؟
حادثه که اتفاق افتاد، از وزير خواستم لغو اردوها را اعلام کند. خب البته لغو‌کردن يک‌شبه آيين‌نامه‌هاي اردوهاي دانش‌آموزي کار آساني نبود. آن‌موقع گفتم اگر لغو اردوها اعلام نشود، از خانواده‌ها مي‌خواهم تا اطلاع ثانوي رضايت ندهند بچه‌ها به اردو بروند. خوشبختانه آقاي وزير لغو اردوها را اعلام کرد تا اصلاح آيين‌نامه انجام شود. اصلاح آيين‌نامه اردوهاي دانش‌آموزي هم کار زمان‌بري است.
خبر استعفاي يک مقام مسئول در هرمزگان را حتما شنيده‌‌ايد، اين استعفا چه معنايي داشت؟
بله؛ البته کاش به جاي رئيس سازمان دانش‌آموزي هرمزگان، مدير کل استعفا مي‌داد.
آخرين پيگيري‌هايتان به کجا رسيده است؟
الان پيگير اين هستم که آيا از دانش‌آموزان اين اردو رضايت‌نامه گرفته شده است يا نه.
برخي خبرها حكايت از آن دارد كه احتمالا رضايت کسب نشده، چون گروهي دنبال کسب رضايت افتاده‌اند.
من ٢٠ سال مدير مدرسه بودم؛ بنابراين فرايند اردوفرستادن دانش‌آموزان برايم مشخص است. بدون مجوز و رضايت خانواده اردو محال است. رضايت‌نامه‌ها در مدرسه نگهداري شده و بعدتر براي اداره آموزش‌وپرورش فرستاده مي‌شود، اما حالا سؤال‌هاي ما زياد است، اينکه آيا اينها بيمه بوده‌اند يا نه؟
حالا اگر خبر صحت داشته باشد، چطور؟
اگر صحت داشته باشد من واقعا متأسفم براي کل سيستم سازمان دانش‌آموزي ايران و نه‌تنها استان هرمزگان. چنين اتفاق ناگواري در قالب ضايعه ملي رقم خورده و تأسف می‌خورم به حال مسئولان امر. در اين موضوع حتي يک قدم عقب نمي‌نشينيم و صددرصد پيگير زواياي امر خواهيم بود. اين ادعاي رضايت به بهاي هشت ميليون اگر صحت داشته باشد جزء فاجعه‌بارترين و اسف‌بارترين اتفاق‌هايي است که مي‌تواند در سيستم آموزش‌وپرورش يک کشور رخ دهد.
در فرايند پيگيري‌ها با مشکلي مواجه شده‌اید؟
راستش هنوز آمار دقيق را صريح نميگويند، تعداد کشته‌ها، تعداد قطع عضو و اينکه اصولا قطع نخاع اتفاق افتاده يا نه.
فقر يکي از نخستين تصاويري است که از اين منطقه مخابره شده، پيشنهاد عملياتي شما براي جبران اين حادثه براي خانواده‌ها و مردم اين منطقه چيست؟
پرداخت ديه قطعي است. صدور مجوز اردوي دانش‌آموزي شرايطي دارد؛ تا دانش‌آموز و ماشين بيمه نباشد اجازه صدور اردو امکان‌پذير نيست. بايد ببينم اصلا بيمه‌اي در کار بوده يا نه، اگر نباشد آموزش‌وپرورش قطعا بايد ديه کامل را پرداخت کند و اين قطعي است.
تکليف ديگر مصدومان حادثه چه مي‌شود؟
واقعا در آن منطقه دورافتاده، فقر نخستين تصويري است که به ذهن مي‌آيد. حالا تصور کنيد که فردي قطع عضو شده و بايد همان‌جا ادامه حيات دهد؛ واقعا سخت است. پذيرش اين مسئله سخت است. ضايعه صرفا فيزيکي نيست، ابعاد رواني ماجرا براي خانواده‌ها اسف‌بار است. وزارت آموزش‌وپرورش بايد تمام کوتاهي‌ها را جبران کند. هزينه درمان نيز به‌طور کامل بر عهده وزارت آموزش‌وپرورش است و اين وزارتخانه براي کمک‌هاي معنوي و حمايت از خانواده‌ها نيز بايد به فکر باشد و امکان مشاوره براي باقي‌ماندگان اين حادثه و به‌ويژه مصدومان را فراهم آورد.
پيشنهاد مشخصتان براي اين جبران چيست؟
گفت‌وگوها را که مي‌خوانيم مي‌بينيم اين دختران دغدغه‌شان ادامه تحصيل بوده و خيلي دوست نداشته‌اند در سن پايين ازدواج کنند؛ برای اين کار حتي راضي بودند بروند خانه کسي کار کنند. اينها همه نشانه است براي جناب وزير تا روي آموزش دختران اين منطقه کار ويژه انجام شود. مدارس تجهيز شود و اصلا ميناب يک پايلوت ارتقاي آموزش در مناطق محروم کشور شود. البته بعيد مي‌دانم پرداخت ديه و ساخت مدارس و تأکيد بر ادامه تحصيل دانش‌آموزان و به‌ويژه دختران بتواند جبران مافات باشد. فاجعه اسف‌بارتر از اينهاست. تصوير دختران قبل از اردو را ببينيد؛ همه چهره‌شان خندان است، خوشحال‌اند که دارند مي‌روند اردو، شايد نخستين سفرشان بوده در زندگي؛ ذوق داشته‌اند، اما سرانجامشان به ته دره رسيد، به کام مرگ.
سخن آخر...
استعفاي رئيس سازمان دانش‌آموزي هرمزگان کار خوبي بود، اما اين نمي‌تواند نشاني باشد از اينکه مسئولان ما به اشتباه فاحششان اعتراف کرده‌اند. انتظار داشتم استعفاهاي ديگري را هم شاهد باشيم و معذرت‌خواهي‌هاي ديگر. متأسفانه در يک مسئله به اين بزرگي استعفاي رئيس سازمان دانش‌آموزي هرمزگان بدون شک نمي‌تواند دردي از دردها دوا کند.
آمنه شيرافکن
- 13
- 2
