۱۵ سریال برتر شبکه‌ی HBO/‎ از بازی تاج و تخت تا وست‌ورلد

شبکه‌ی HBO از سال ۱۹۷۲ تا به امروز فعالیت داشته و سریال‌های متنوع بسیاری ساخته است. این شبکه‌ی کابلی طی ۲۰ سال اول حضورش با استند‌آپ کمدی‌های پرطرفداری مثل اجراهای ادی مورفی، مینی سریال‌هایی چون «تنر ۸۸» (Tanner88) به کارگردانی رابرت آلتمن و کمدی‌های آیتمی متنوع، اعتبار زیادی برای خودش کسب کرد و در بین مخاطبان تلویزیون به‌عنوان یک شبکه‌ی باکیفیت شناخته شد. اما این دهه‌ی ۹۰ میلادی بود که همه چیز را برای HBO عوض کرد. در این دهه مسیر ساختن سریال‌های درجه‌یک و رده‌بالا آغاز شد و محصولات این شبکه یکی پس از دیگری جوایز امی را درو کردند و سر زبان‌ها افتادند.

در طول سالیان متمادی ما ساعت‌های بی‌شماری از عمرمان را صرف تماشای اپیزودهای گوناگونی از سریال‌های HBO‌ کرده‌ایم. تا حدی که حسابش از دستمان در رفته. سریال‌های خوب و باکیفیت و ماندگار این شبکه یکی دوتا نیست و همین لیست هم شاید حق مطلب را ادا نکند. ولی حداقل می‌توانیم تصویر جامعی از فعالیت‌های آن داشته باشیم. این شما و این هم ۱۵ سریال برتر HBO که از بدترین تا بهترین ردیف شده‌اند.

۱۵. خون حقیقی (True Blood)

سال‌های پخش: ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴

بازیگران: آنا پاکوین، استیون مویر، سام ترمل، رایان کوانتن، روتینا وسلی، کریستین باور وان استراتن، مکد بروکس، انا کمپ

امتیاز IMDb به سریال: ۷.۸ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۷۰%

یک داستان عاشقانه‌ی خون‌آشامی بین دختری پیش‌خدمت به نام سوکی استاک‌هاوس و دو خون‌آشام جذاب و دلربا که ماجراهای عجیب و غریب و پرهیجانی را رقم می‌زند. آلن بال خالق سریال شش فوت زیر زمین،‌ این سریال را با اقتباس از رمان‌هایی نوشته‌ی شارلین هریس ساخت. سریالی که خیلی زود تبدیل به یکی از محصولات پرطرفدار HBO شد و امتیازهای بالایی گرفت و مسیر ساخته شدن آثار پرخرجی مثل بازی تاج و تخت را هموارتر کرد.

خون حقیقی مسیر پر فراز و نشیبی داشت و کیفیتش تا فصل آخر حفظ نشد. به‌ویژه از فصل پنجم به بعد که آلن بال از سریال جدا شد و نویسنده‌ها بدون حضور او ادامه دادند. اما با این حال بازیگران خیلی خوب سریال و داستان پرکششی که دارد باعث شده همچنان جایگاه خوبی در بین سریال‌های HBO داشته باشد. در کنار این موارد، خون حقیقی سریالی بود که مردم آمریکا و دنیا را با ستاره‌ی نوظهوری به نام الکساندر اسکارسگارد آشنا کرد.

۱۴. دروغ‌های کوچک بزرگ (Big Little Lies)

سال‌های پخش: ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰

بازیگران: نیکول کیدمن، شایلین وودلی، ریس ویترسپون، زویی کراویتز، الکساندر اسکارسگارد، کاترین نیوتون، مریل استریپ

امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸٫۵ از ۱۰

امتیاز راتن تامیتوز: ۸۹%

دروغ‌های کوچک بزرگ نمونه‌ی بارز یک محصول باکیفیت تلویزونی است که عوامل پشت و جلو دوربین درجه‌یکی دارد و همه در کنار هم اثری دیدنی خلق کرده‌اند. این سریال اقتباسی است از رمان لیان موریارتی، و نیکول کیدمن و ریس ویترسپون علاوه‌ بر بازی در آن، تهیه‌کننده‌اش هم هستند. داستان درباره‌ی چند زن است که در شهری کوچک و ساحلی زندگی می‌کنند و هرکدام اسرار مگویی در دلشان پنهان کرده‌اند.

در فصل دوم و با حضور مریل استریپ در کنار دیگر ستارگان، عیار این سریال از لحاظ بازیگران بالاتر رفت ولی از آنسو نتوانست داستان جذاب‌تری روایت کند و بخشی از مخاطبانش را ناامید کرد. به نظر می‌رسید قصه‌ی این سریال با همان فصل یک تمام شده و طمع سازندگان و مدیران استودیو باعث شد تا اثری که می‌توانست یک مینی سریال ماندگار باشد، بی‌دلیل به فصل دوم کشیده شود.

۱۳. پاپ جوان/پاپ جدید (The Young Pope/The New Pope)

سال‌های پخش: ۲۰۱۷ تا الان

بازیگران: جود لا، جان مالکوویچ، دایان کیتون، سیلویو اورلاندو

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۴ از ۱۰ (پاپ جوان) – ۸.۱ از ۱۰ (پاپ جدید)

امتیاز راتن تومیتوز: ۷۹% (پاپ جوان) – ۹۰% (پاپ جدید)

این دو سریال در ظاهر دو نام متفاوت و دو بازیگر اصلی متفاوت دارند (یکی جود لا و دیگری جان مالکوویچ)، ولی در واقع دو فصل از یک سریال هستند که سازنده و کارگردان هردوی آن‌ها فیلم‌ساز مشهور ایتالیایی یعنی پائولو سورنتینو است.

در فصل اول و ۱۰ قسمتی که با حضور جود لا در نقش اصلی ساخته شد، ما داستان یک پاپ جوان و آمریکایی را دنبال می‌کنیم که سیگار می‌کشد و جذاب است و کلا همه چیزش صد و هشتاد درجه با تصوری که از پاپ و رهبر مسیحیان جهان داریم فرق می‌کند. این پاپ جوان به دنبال روش‌های انقلابی است و می‌خواهد ایمان مردم را برگرداند، و برای این کار روش‌های غیرمتعارفی را به کار می‌بندد. تا پایان این فصل هم کاملا متوجه نمی‌شویم چه در سر این پاپ می‌گذرد، آیا یک شیاد دورو و آب زیر کاه است یا واقعا به حرف‌هایی که می‌زند و کارهایی که می‌کند اعتقاد دارد؟

در فصل دوم که ۹ ماه بعد از قسمت آخر فصل یک شروع می‌شد، جان مالکوویچ جای جود لا را گرفته (جود لا در انتهای فصل اول به کما می‌رفت و از سرنوشتش باخبر نمی‌شدیم) و حالا با یک پاپ متفاوت طرف هستیم. سریال پر است از بازی‌های بصری مخصوص سورنتینو و جلوه‌گری‌های همیشگیش که حس‌وحال سوررئال به داستان و موقعیت‌ها می‌بخشد.

۱۲. عشق بزرگ (Big Love)

سال‌های پخش: ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱

بازیگران: بیل پکستون، جینی تریپلهورن، کلویی سوینی، جینیفر گودوین، داگلاس اسمیت

امتیاز IMDb به سریال: ۷٫۶ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰%

احتمالا هیچ سریالی مثل عشق بزرگ ساخته نشده. ماجرای جامعه‌ای از مورمون‌ها که عقاید خاص و غیرمتعارفی دارند و چندهمسری بینشان رایج است و هیچ حس بدی هم به این قضیه ندارند.

اما موفقیت سریال عشق بزرگ به ایده‌ی جنجالی آن خلاصه نمی‌شود. شخصیت‌پردازی خیلی خوب و خلق آدم‌های رنگارنگ و چندبعدی که می‌توانید حسشان کنید، باعث شده تا تماشای هر قسمت از این سریال تبدیل به تجربه‌ای منحصربه‌فرد شود.

۱۱. وست‌ورلد (Westworld)

سال‌های پخش: ۲۰۱۶ تا الان

بازیگران: آنتونی هاپکینز،‌ ایون ریچل وود، اد هریس، جفری رایت، آرون پال

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۶ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱%

داستان این سریال علمی تخیلی در یک پارک تفریحی عظیم می‌گذرد، پارکی برای مرفهین و پول‌دارها که به آنجا بروند و کارهای مخوف و تکان‌دهنده‌ای با ربات‌های آدم‌نما انجام دهند. ربات‌هایی که هوش مصنوعی فوق‌العاده‌ای دارند و ظاهرشان با آدم‌های واقعی مو نمی‌زند. در وست‌ورلد با مضامینی مثل هوش مصنوعی، هم‌دردی انسانی و بحث‌های اخلاقی مربوط به تکنولوژی سروکار داریم و سؤال‌های عمیق و مهمی در آن مطرح می‌شود.

جی‌ جی آبرامز از تهیه‌کننده‌های سریال است و جاناتان نولان و همسرش لیسا جوی خالق داستان‌ها و دنیا و شخصیت‌هایش. داستان پیچیده و در هم تنیده‌ی وست‌ورلد خیلی‌ها را درگیر خودش کرد و هوادارانش با حدس‌های بی‌شمار و هیجان‌انگیز به استقبال هر قسمت و هر فصل آن می‌روند تا با تئوری‌ها و نظریه‌هایشان معماهای سریال را حل کنند.

فصل اول سریال یک اثر تماشایی و ماندگار بود که خیلی‌ها را سر ذوق آورد و با غافلگیری‌هایش حیرت‌زده‌امان کرد. اما فصل دوم از کیفیت قبل فاصله گرفت و داستان سمت‌وسوی غیرجذابی رفت. فصل سوم هم که تا به اینجای کار بدترین فصل بوده و هواداران سریال را حسابی ناامید کرده است. امیدواریم با فصل چهارم به مسیر اصلی برگردند و دوباره ما را به هیجان بیاورند.

۱۰. سیاهی لشکر (Extras)

سال‌های پخش: ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷

بازیگران: ریکی جرویز، اشلی جنسن، استیون مرچنت، شان ویلیامسون، شان پای

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸%

کارنامه‌ی هنری ریکی جرویز به قدری پربار است که گاهی وقت‌ها یادمان می‌رود چه سریال‌هایی ساخته و در چه آثاری بازی کرده. بعد از اینکه با ساخت و بازی در سریال «اداره» (The Office) – نسخه‌ی اصلی و بریتانیایی- به شهرتی ناگهانی رسید، سریال دیگری ساخت با موضوع سختی‌ها و مشکلات رسیدن به شهرت.

سیاهی لشکر شباهت‌هایی هم به سریال اداره دارد. در اینجا هم ریکی جرویز نقش مردی خرده‌پا را بازی می‌کند که آرزوها و جاه‌طلبی‌هایی بزرگ‌تر از حد و اندازه‌ی خودش دارد. او و دوستانش در پروژه‌های متعدد نقش سیاهی لشکر را بازی می‌کنند و به خودشان دلداری می‌دهند که یک روز بالاخره نقش‌های اساسی و اصلی به آن‌ها خواهند داد. در همین بخش‌هاست که تعدادی از چهره‌های مطرح سینما به‌عنوان بازیگر مهمان می‌آیند و لحظات درخشانی خلق می‌کنند. تعدادی از به‌یادماندنی‌ترین صحنه‌های سریال همین به واسطه‌ی همین حضورهای کوتاه شکل گرفته؛ مثلا جایی که ایان مک‌کلین توضیح می‌دهد کلید بازیگری این است که تظاهر کنیم کس دیگری هستیم، یا جایی دیگر که پاتریک استوارت قرار است نقش کسی را بازی کند که توانایی عجیبی دارد و می‌‌تواند کاری کند لباس مردم از تنشان بیفتد، یا جایی که دیوید بووی می‌آید و آهنگی می‌خواند تا ریکی جرویز را مسخره کند.

۹. امپراتوری بوردواک (Boardwalk Empire)

‌سال‌های پخش: ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴

تعداد فصل: ۵

بازیگران: استیو بوشمی، کلی مک‌دونالد، مایکل پیت، شی ویام، مایکل شنون

امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸٫۵ از ۱۰

امتیاز راتن تامیتوز: ۹۲%

وقتی امپراتوری بوردواک برای اولین بار پخش شد، خیلی‌ها فکر می‌کردند سازندگانش قصد داشته‌اند سریالی مشابه سوپرانوز (منتهی در زمان قدیم) بسازند و موفقیت آن را تکرار کنند. خیلی هم اشتباه فکر نمی‌کردند، ولی این سریال هویت خاص خودش را داشت و خیلی زود از زیر سایه‌ی سوپرانوز بیرون آمد. ترنس وینتر که از نویسنده‌های سوپرانوز هم بود، این سریال را خلق کرد و نگاهی انداخت به زندگی گانگسترهایی که در زمان ممنوعیت الکل روزگار می‌گذراندند.

قسمت اولی که مارتین اسکورسیزی کارگردانی کرد، حس‌وحال سریال را کاملا به همه نشان داد و بقیه‌ی کارگردان‌ها هم در ادامه از همان فرمول و مسیر پیروی کردند. فصل اول ریتم نسبتا کندی دارد و ممکن است بعضی‌ها با دیدنش بیخیال ادامه‌ی سریال شوند. ولی این نوید را به همه می‌دهیم که اگر به فصل دوم به بعد برسید، پاداش صبرتان را خواهید گرفت و با یکی از بهترین سریال‌های این سال‌ها طرف خواهید شد.

امپراتوری بوردواک سریالی درگیرکننده، جذاب، تماشایی و پرهیجان است که زیبایی‌های بصری بی‌شماری دارد و هر قسمتش شبیه یک فیلم سینمایی سطح بالا ساخته شده است. این ویژگی‌های فنی در کنار بازیگران درجه‌یکی که همگی نقش‌آفرینی‌های بی‌نظیری ارائه داده‌اند، باعث شده تا این سریال به چنین جایگاه مهمی دست پیدا کند.

۸. بری (Barry)

سال‌های پخش: ۲۰۱۸ تا الان

بازیگران: بیل هیدر،  استیون روت،  سارا گلدبرگ،  گلن فلشلر

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۹%

پرونده‌ی بری هنوز کاملا بسته نشده و فصل‌های بعدی آن هم در راه است، برای همین ممکن است جایگاهش تغییر کند. اگر در ادامه هم مثل دو فصل فوق‌العاده‌ای که تحویلمان داد، کیفیتش را حفظ کند جایگاه بالاتری خواهد گرفت،‌ و اگر مسیرش خراب شود پایین‌تر می‌رود.

بیل هیدر از ستاره‌های برنامه شنبه شب، نقش اصلی سریال یعنی بری را بازی می‌کند. تفنگدار دریایی سابقی که حالا آدم‌کش اجاره‌ای شده و به لس آنجلس می‌آید تا جدیدترین هدفش را ناکار کند، ولی طی چرخشی ناگهانی در این شهر می‌ماند تا بازیگری یاد بگیرد.

ایده‌ی مرکزی سریال کمی کهنه است – داستان‌های زیادی درباره‌ی آدم‌کش‌هایی با ذوق هنری دیده و خوانده‌ایم – اما این نحوه‌ی پرداخت بری است که آن را متمایز کرده. نقش‌آفرینی بیل هیدر (که خودش تعداد زیادی از اپیزودها را هم کارگردانی کرده) حس‌وحال ویژه‌ای به سریال بخشیده که در کمتر جایی دیده‌ایم.

مهم‌تر از همه اینکه، بری واقعا غافلگیرکننده است. بر خلاف دیگر سریال‌های نیم ساعته و کمدی که دیده‌ایم، بری در کنار خلق موقعیت‌های کمدی بامزه و گرفتن خنده از تماشاگر، بحران‌ها و پرسش‌هایی اساسی و عمیق هم مطرح می‌کند. از آن جنس بحران‌ها که در سریال‌هایی مثل برکینگ بد می‌بینیم.

۷. وراثت (Succession)

سال‌های پخش:  ۲۰۱۸ تا الان

بازیگران:  نیکولاس براون، برایان کاکس، کیرن کالکین، پیتر فریدمن

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۷ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰%

در سریال وراثت شرکتی خیالی داریم به نام Roystar Wayco که یک کمپانی عظیم چندرسانه‌ای شبیه فاکس است و اعضای خانواده‌ای  به هم ریخته و مشکل‌دار مدیریتش را بر عهده دارند. بعد از اینکه رهبر مسن این خانواده یعنی لوگان (برایان کاکس) از سکته‌ای خفیف جان سالم به در می‌برد، فرزندانش کندال (جرمی استرانگ)، شیو (سارا اسنوک)، رومن (کیران کالکین) و کانر (آلن راک) علیه همدیگر دسیسه می‌چینند تا کنترل و مدیریت شرکت را به دست بگیرند.

وراثت پر است از شخصیت‌های طماع و فرصت‌طلبی که برای رسیدن به اهدافشان از هیچ کاری نمی‌ترسند. فکرش را بکنید شخصیتی که قرار است مثلا الهام‌بخش و الگوی بقیه باشد مرد جوانی است به نام گرِگ (نیکلاس براون)، کسی که مدام نشئه می‌کند و هر روز فکرش صرف خوش‌گذرانی‌های گوناگون می‌شود. با وجود چنین الگویی می‌توان انتظار داشت که شخصیت‌های داستان درک درستی از خوب و بد و انتخاب‌های درست و غلط نداشته باشند.

سریال وراثت در کنار نمایش بازی‌های قدرت و آدم‌های ثروتمند، موقعیت‌های بامزه‌ای هم دارد که از شدت و سنگینی داستان می‌کاهد و لحظاتی مفرح برای بیننده فراهم می‌کند.

۶. معاون رئیس جمهور (Veep)

سال‌های پخش: ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹

بازیگران: جولیا لویی دریفوس، آنا کلامسکی، تونی هیل

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳%

مدت‌ها پیش از آنکه دونالد ترامپ رئیس جمهور شود، آرماندو لانوچی سریالی ساخت که در آن یک کاخ سفید پر از آدم‌های بددهن به تصویر کشیده شده بود. معاون رئیس جمهور هم یکی از خنده‌دارترین و بامزه‌ترین کمدی‌هایی است که این سال‌ها ساخته شده، و هم نزدیک‌ترین تصویر را به واقعیتی که همه از آن می‌ترسیدیم نشان می‌دهد. در طول فصل‌های سریال، سیاست‌هایی که سلینا میرز به کار می‌گیرد اهمیت چندانی ندارد، این عطش و میل سیری‌ناپذیر او برای رسیدن به قدرت است که سریال را جلو می‌برد. سلینا در طول سال‌های متعددی که همراهش بودیم (حتی بعد از اینکه سمتش از معاونی بالاتر رفت) هم دروغ گفت، هم از شخصیتش فاصله گرفت و هم عقلش را از دست داد، فقط هم به خاطر نفع شخصی و نه برای صلاح مملکت.

با اینکه فصل آخر سریال از جذابیت‌های قبلی فاصله گرفته بود و شوخی‌هایش هوشمندی سابق را نداشتند، ولی قسمت پایانیش واقعا عالی و بی‌نقص ساخته شد و بهترین سرانجام ممکن را برای این سریال رقم زد. معاون رئیس جمهور صادقانه‌ترین سریالی است که تا به حال درباره‌ی سیاست‌های آمریکا ساخته شده است.

۵. بازی تاج و تخت (Game of Thrones)

سال‌های پخش: ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹

بازیگران: پیتر دنکلیج، میسی ویلیامز، کیت هرینگتون، شان بین، لینا هدی

امتیاز IMDb به سریال: ۹.۲ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹%

بازی تاج و تخت تا به امروز موفق‌ترین، محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین سریالی است که در تاریخ دور و دراز HBO ساخته شده است. این سریال حماسی که اقتباسی از رمان‌های جرج آر آر مارتین  است، ماجرای سرزمینی خیالی به نام وستروس را روایت می‌کند که خاندان‌های متعددی در آن با هم درگیر هستند و برای رسیدن به تخت آهنین نبردهای مرگباری به راه می‌اندازند.

تمرکز اصلی سریال روی ظهور و سقوط خاندان استارک و درگیری دیرینه‌اش با لنیسترها است. استارک‌ها اهالی سرزمین شمال هستند و ترجیح می‌دهند زندگی خودشان را بکنند و کاری به کار درگیری‌های پایتخت پادشاهی نداشته باشند، ولی اقدامات مخرب لنیسترها کاری می‌کند تا پای آن‌ها به ماجراهایی دردناک و خونین باز شود. در این میان موجودات ماورایی و فانتزی مثل اژدها و زامبی‌های یخی (وایت‌واکرها) را هم داریم که برای عاشقان قصه‌های خیال‌انگیز ضیافتی تمام‌عیار است.

بازی تاج و تخت هم درام سنگین و شخصیت‌پردازی پیچیده داشت و هم قصه‌هایی فانتزی و پرهیجان. فقط حیف که دو فصل آخرش را حسابی خراب کردند و خاطره‌ی بدی به جای گذاشتند.

۴. بازماندگان (The Leftovers)

سال‌های پخش: ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷

بازیگران: جاستین ثرو، کری کن، ایمی برنیمن، لیو تایلر، ان داود

امتیاز IMDb به سریال: ۸٫۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱%

بازماندگان بیشتر از تمام سریال‌های این فهرست روی مخاطبش تأثیر احساسی می‌گذارد. بعد از تماشای این سریال احتمالا حال عجیبی را تجربه خواهید کرد. تمام پرسش‌هایتان را پاسخ نمی‌دهد و گره خیلی‌ از معماهایش بسته می‌ماند، ولی سفری که با آن طی می‌کنید همیشه همراهتان خواهد بود.

سریال که بر اساس رمانی نوشته‌ی تام پروتا ساخته شده، ماجرای اتفاقی عجیب و غیرمنتظره و غیر قابل توضیح را روایت می‌کند و آدم‌هایی که در پی آن با مشکلات روحی روانی متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ یک روز بدون هیچ توضیح خاصی ۲ درصد جمعیت کره‌ی زمین ناپدید می‌شوند. کلانتر یک شهر کوچک (جاستین ثرو)، یک کشیش (کریستوفر اکلستون) و مادری داغ‌دار (کری کن) از بازماندگان این جریان جهانی هستند که حالا باید با زندگی خودشان کنار بیایند.

ساختار سریال به گونه‌ای است که شاید بعضی‌ها با تماشایش فکر کنند خالق آن دیمون لیندلوف طرح و ایده‌ی مشخصی برایش نداشته و هر قسمت که جلو می‌رفته بداهه می‌نوشته. اما هواداران سریال از اولین قسمت تا آخرین دقیقه‌ی قسمت آخرش را بی‌اندازه دوست دارند و می‌دانند قطعات پازل داستان را با دقت و ظرافتی مثال‌زدنی کنار هم چیده‌اند، و متوجه شده‌اند که چه ماجرایی پشت تمام ابهامات بوده.

۳. ددوود (Deadwood)

سال‌های پخش: ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶

بازیگران: تیموتی اولیفانت، ایان مک‌شین، مولی پارکر، جیم بیور، دبلیو ارل براون، دیتون کالی، کیم دیکنز

امتیاز IMDb به سریال: ۸.۶ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲%

همچون درام مافیایی دیوید چیس یعنی سوپرانوز و داستان عظیم پلیسی ساخته‌ی دیوید سایمون یعنی شنود که هر کدام مدل تازه‌ای از ژانرهای قدیمی و آشنا بودند، ددوود هم مخاطبان تلویزیونی را با شیوه‌ی جدیدی از روایت داستان‌های وسترن آشنا کرد.

برای اینکه با ددوود ارتباط بگیرید کمی وقت لازم است، باید چند قسمت به آن اجازه دهید تا دنیا و شخصیت‌هایش را برایتان تبیین کند و با مدل دیالوگ‌ها و داستان‌هایش خو بگیرید. بعد اتفاقی جادویی می‌افتد و با تعدادی از رنگارنگ‌ترین و پیچیده‌ترین و قابل درک‌ترین شخصیت‌های مثبت و منفی و خاکستری تاریخ تلویزیون دم‌خور می‌شوید و نمی‌توانید از تماشای سریال دست بردارید.

با دیدن این سریال متوجه می‌شویم که برای شکل‌گیری یک جامعه چه اقدام‌های خطرناک و عجیبی لازم است، چه کسانی باید فدا شوند و چه کسانی باید بالا بروند و پیشرفت کنند تا یک نظام پایدار شکل بگیرد و جلو برود.

۲. سوپرانوز (The Sopranos)

سال‌های پخش: ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷

بازیگران: جیمز گاندولفینی، لورین براکو، ادی فالکو، جیمی لین سیگلر

امتیاز IMDb به سریال: ۹.۲ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲%

سوپرانوز سریالی است که جایگاهی مافوق تصور در بین بینندگان تلویزیونی دارد. اثری بزرگ و ماندگار که ساختار تلویزیون و شبکه‌های کابلی را برای همیشه دگرگون کرد و مسیری را به راه انداخت که امروزه نتیجه‌اش را می‌بینیم. بدون سوپرانوز عصر طلایی تلویزیون شکل نمی‌گرفت، و به قول برایان کرانستون ستاره‌ی سریال برکینگ بد، بدون تونی سوپرانو والتر وایتی هم خلق نمی‌شد.

این درام مافیایی ساخته‌ی دیوید چیس از سال ۱۹۹۹ تا پایان دولت بوش و طی ۸۶ قسمت ادامه یافت. شخصیت‌های این سریال آدم‌هایی هستند که شاید هیچ‌وقت شبیه‌اشان را در زندگی واقعی نبینیم، ولی تمام احساسات انسانی‌اشان را درک می‌کنیم. هر چه نباشد جنایتکارها و گانگسترها و رهبران مافیا هم انسان هستند و تمام چیزهایی که ما حس می‌کنیم درون آن‌ها هم هست. تمام ترس‌ها و غم‌ها و نگرانی‌ها و آرزوها و ناامیدی‌ها. دیوید چیس هم دقیقا روی همین نکته دست گذاشته و تصویری کاملا نسانی از تونی سوپرانو و آدم‌های سریالش نمایش داده. تصویری که همه درکش می‌کنیم.

جیمز گاندولفینی بزرگ و فقید با نقش‌آفرینی بی‌نظیر و مثال‌زدنی و تکرارنشدنیش یکی از جذاب‌ترین، ماندگارترین و دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های تاریخ تلویزیون را خلق کرد و برای همیشه در یاد و خاطره‌ی مردم ماند. گاندولفینی تونی سوپرانو را جوری بازی کرد که تک‌تک کارهایش دیدنی و جذاب بود؛ چه وقتی سیگار برگ گوشه‌ی لبش می‌گذاشت و پول می‌شمرد، چه وقتی با ولع غذا می‌خورد و صدای نفس‌هایش را می‌شنیدیم. از معمولی‌ترین کارهای روزمره گرفته تا خشونت‌بارترین فعالیت‌های گانگستری را به بهترین شکل ممکن برایمان به نمایش می‌گذاشت، و ما همه عاشقش بودیم.

۱. شنود (The Wire)

سال‌های پخش: ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸

بازیگران: دامینیک وست، ادریس البا، وود هریس، مایکل ویلیامز، لنس ردیک

امتیاز IMDb به سریال: ۹.۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز: ۹۴%

احتمالا قبلا هم شنیده‌اید که شنود بهترین سریالی است که HBO تا به حال ساخته و پخش کرده است. این درام پلیسی ساخته‌ی دیوید سایمون طی پنج فصل تماشایی و پر فراز و نشیبش تحسین‌های فراوانی دریافت کرد و هوادارانش شیفته‌اش شدند، اما به شکل عجیبی در فصل جوایز نادیده‌اش گرفتند و به حقش نرسید (حتی یک جایزه‌ی امی هم به سریال ندادند، باورتان می‌شود؟)

اما خوشبختانه با گذر زمان همه ارزش این سریال را درک کردند و هر چه بیشتر گذشت، امتیازش بالاتر رفت و هواداران بیشتری را جذب خودش کرد. همه چیز در سریال شنود به هم مرتبط است، و همه‌ی آدم‌هایش رازی تاریک دارند. در هر فصل سریال سراغ معضلات گوناگونی رفته‌اند و فساد سازمان‌یافته‌ی اداری را در نهاد‌های متعدد نمایش داده‌اند تا بینندگان با دنیای دیوانه‌واری که در آن زندگی می‌کنند، آشنا شوند.