بهترین فیلم‌های کمدی ۲۰۲۵؛ از «جمعه عجیب‌تر» تا «سلاح عریان»

دیجی کالا | واقعیت این است که کمدی دوران خوبی را سپری نمی‌کند. این روزها نه استودیوهای هالیوودی رغبت چندانی برای ورود به این ژانر دارند و نه سینمادوستان از این فیلم‌ها استقبال می‌کنند. مشکل اصلی بی‌تردید کیفیت و جسارت است؛ فیلمسازان کمدی دیگر فضای زیادی برای آزمون و خطا ندارند، و استودیوها هم حاضر نیستند برای چند شوخی تند یا یک ایده‌ی داستانی غیرمتعارف، ریسک کنند. با وجود این، ۲۰۲۵ توانست کمی شرایط را تغییر دهد و ژانر کمدی، پس از چند سال رکود، جان تازه‌ای گرفت. در این مقاله، بهترین فیلم‌های کمدی ۲۰۲۵ را دوره خواهیم کرد.

سال ۲۰۲۵ با بازگشت چند فرنچایز کمدی قدیمی و چند فیلم اورجینال غیرمنتظره همراه بود که خوشبختانه اکثرشان کیفیت خوبی داشتند. این آثار با شوخی‌های هوشمندانه و جسارت در شکستن قواعد، یاد و خاطره روزهای خوب گذشته را زنده می‌کنند و البته این وعده را می‌دهند که شاید کمدی در سال‌های آتی به مسیر موفق گذشته بازگردد.

۱۲- یک تابستان جهنمی (Hell of a Summer)

کارگردان: بیلی بریک، فین ولفهارد

بازیگران: فرد هچینگر، ابی کوئین، بیلی بریک، فین ولفهارد، پردیس صارمی، رزباد بیکر، آدام پالی

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۳ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۹ از ۱۰۰

کریستوفر نولان، کارگردانی که در ساخت روایت‌های پیچیده‌ی علمی-‌تخیلی جسارت دارد، اعتراف کرده که هرگز جرأت ورود به حوزه‌ کمدی را ندارد: «وقتی فیلمی کمدی بسازید و تماشاگر نخندد، نمی‌توانید پشت استعاره‌ها یا تکنیک‌های سینمایی پنهان شوید. نمی‌توانید بگویید: درکش نکردید.» این شاید صادق‌ترین توصیف از دشواری‌های ژانری باشد که نسبت به بقیه، بیشتر به واکنش مستقیم مخاطب وابسته است. اما اگر ساخت یک کمدی معمولی سخت است، ترکیب آن با وحشت کاری به‌مراتب پیچیده‌تر است. امسال «سلاح‌ها» را داشتیم که در این زمینه موفق عمل کرد اما برای این مقاله به سراغ یک فیلم کوچک‌تر رفتم که تقریبا هیچکس آن را تماشا نکرده است.

«یک تابستان جهنمی» یک اسلشر استاندارد -یا در واقع کلیشه‌ای- است که ماجراهای آن در یک اردوگاه تابستانی اتفاق می‌افتد. این فیلم اما به شکل عجیبی بامزه از آب درآمده. طرفداران دوآتشه ژانر کمدی شاید از تماشای فیلم ناامید شوند اما آن دسته از طرفداران ژانر وحشت که به دنبال چیزی ملایم‌تر هستند، احتمالا از تماشای این فیلم لذت خواهند برد. قصه درباره‌ی یک مسئول اردوگاه تازه‌وارد به نام جیسون (فرد هچینگر) است که با همکاران نوجوانش رابطه‌ی نزدیکی ندارد. در همین حین، یک قاتل نقابدار از راه می‌رسد و آن‌ها را یکی پس از دیگری به قتل می‌رساند.

فیلم مملو از کنایه‌های بامزه، شوخی‌های بصری و ادای احترام به زیرژانر اسلشر است. «یک تابستان جهنمی» فیلم احمقانه‌ای است، گاهی تا مرز اسلپ‌استیک پیش می‌رود، کلیشه‌های ژانر عاشقانه را هم به کار می‌گیرد اما شاید جذابیت اصلی آن این باشد که حس واقعی‌تری دارد، به هر حال فیلم توسط تعدادی نوجوان ساخته شده است، کسانی که فیلمسازی بلد نیستند اما بلدند که چرت‌وپرت‌های بامزه بگویند.

۱۱- خواهر نیمه‌شب (Sister Midnight)

کارگردان: کاران کندهاری

بازیگران: رادیکا آپته، آشوک پاتاک، چایا کادام، اسمیتا تامبه، ناویا ساوانت، چیتینیا سولانکار، سوهاس آهوجا، ماساشی فوجیموتو

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۸ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰

«خواهر نیمه‌شب» یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های کمدی سال‌های اخیر است که احتمالا نامش را هم نشنیده‌اید. اصولا جنس کمدی سینمای هند، برای هر نوع سلیقه‌ای مناسب نیست، چون آن‌ها اغلب به اغراق تکیه می‌کنند؛ «خواهر نیمه‌شب» اما رویکرد مدرن‌تری دارد و البته چندان هم هندی نیست، فیلم با بودجه‌ی بنیاد فیلم بریتانیا ساخته شده و لحنش به طرز محسوسی با استانداردهای بالیوودی فاصله دارد.

قصه درباره‌ی اوما (رادیکا آپته)، یک زن کم‌عقل و عصبانی است که چون جذابیت ظاهری خاصی ندارد، به اجبار با یک مرد زشت و عصبانی به نام گوپال (آشوک پاتاک) ازدواج می‌کند. آن‌ها یک اتاق در بمبئی اجاره می‌کنند و زندگی سختی دارند. گوپال روز را کار می‌کند یا می‌نوشد و فقط برای خواب به خانه می‌آید. آن‌ها به ندرت حرف می‌زنند و هیچ‌چیز خوب نیست. تا اینکه با تبدیل شدن یکی از آن‌ها به خون‌آشام، شرایط بدتر هم می‌شود.

«خواهر نیمه‌شب» از آن فیلم‌هایی است که قواعد ژانر را جدی نمی‌گیرد، اما به شکلی صادقانه از آن‌ها برای ساخت طنزی تاریک و شخصی استفاده می‌کند. ساخته‌ی کاران کندهاری از عجیب‌ترین -و احتمالا پرهرج‌ومرج‌ترین- فیلم‌های کمدی ۲۰۲۵ است، با پیچش‌های داستانی بامزه‌ای که باعث می‌شوند هرگز نتوانید پیش‌بینی کنید قصه قرار است به کدام مسیر برود و چه اتفاقی رخ خواهد داد.

۱۰- همدم (Companion)

کارگردان: درو هنکاک

بازیگران: سوفی تاچر، جک کواید، لوکاس گیج، مگان سوری، هاروی گی‌ین، روپرت فرند، جابوکی یانگ-وایت، مارک منچاکا

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۳ از ۱۰۰

«همدم» در نگاه اول یک اثر علمی-تخیلی ترسناک است، اما خیلی زود متوجه می‌شویم که یک کمدی سیاه درباره‌ی روابط قدرت و خودآگاهی است. آیریس (سوفی تاچر) دختری ساده و مهربان است که با جاش (جک کواید) زندگی می‌کند. اما او در واقع یک ربات اندروید است؛ یک محصول تجاری که طراحی شده تا همدم آدم‌ها باشد. جاش اما برای آیریس نقشه‌های دیگری دارد؛ او با تغییر کدهای آیریس، دخترک را مجبور می‌کند تا مرتکب قتل شود.

وقتی آیریس از حقیقت خبردار می‌شود و تصمیم می‌گیرد فرار کند، فیلم از منطق کلیشه‌ای «ربات قاتل» فاصله می‌گیرد و به طنزی گزنده تبدیل می‌شود. در اغلب فیلم‌های مشابه (مثل «مگان»)، ربات شورشی تهدیدی برای انسان است. در «همدم»، این فرمول وارونه می‌شود: آیریس قهرمان اصلی است و «انسان» هیولای واقعی. قتل‌هایی که او مرتکب می‌شود نه از میل به تخریب، بلکه از روی اجبار و در مسیر تلاش برای بقاء است.

«همدم» فیلمی است که با نیشخند، درباره‌ی عشق، مالکیت و اراده آزاد حرف می‌زند. فیلم همچنین نشان می‌دهد که ترس واقعی در هوش مصنوعی نیست، در آدمی است. البته «همدم» این حرف‌ها را با لحنی جدی نمی‌زند و می‌توانید درون‌مایه‌ی فیلم را به کلی نادیده بگیرید و تنها از عناصر کمدی-ترسناک آن لذت ببرید.

۹- اوه، سلام! (Oh, Hi)

کارگردان: سوفی بروکس

بازیگران: مالی گوردن، لوگان لرمن، گرالداین ویسونافن، جان رینولدز، دیوید کراس، پالی درپر

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۲ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۳ از ۱۰۰

روی کاغذ، ایده‌ اولیه «اوه، سلام!» بسیار تلخ و جدی است: یک زوج که در سفر آخر هفته‌شان، مرد به زن می‌گوید دنبال رابطه نیست و زن هم خشمگین می‌شود و او را به تخت می‌بندد. با کش پیدا کردن ماجرا، حالا زن باید قضیه را به شکلی فیصله دهد، شاید با پاک کردن حافظه مرد، شاید هم با کشتن او؟ «اوه، سلام!» اما یک فیلم تریلر معمولی نیست و از قضا یکی از لذت‌بخش‌ترین کمدی‌های ۲۰۲۵ است. سوفی بروکس ایده‌ای که پتانسیل تبدیل شدن به یک اثر خونین را داشت، به یک کمدی درجه‌یک تبدیل کرده است. فیلم حال‌وهوای کمدی‌های دهه ۹۰ میلادی را دارد، هیچ‌وقت بیش از حد تاریک نمی‌شود، اما به شکلی هوشمندانه، تعلیق را حفظ می‌کند.

نقطه قوت فیلم، تیم بازیگری‌اش است. لوگان لرمن، گرالداین ویسونافن و جان رینولدز همگی حداکثر استفاده را از فیلمنامه‌ی خوب سوفی بروکس می‌برند اما «اوه، سلام!» متعلق به مالی گوردن است؛ کسی که نه تنها نقش اصلی را ایفا می‌کند، بلکه قصه‌ی فیلم را به همراه بروکس نوشته است. گوردن پای ثابت تعدادی از کمدی‌های مستقل درخشان سال‌های اخیر مثل «بوک اسمارت» و «شیوا بیبی» بود اما اغلب نادیده گرفته می‌شد؛ خوشبتانه اینجا به خوبی توانسته خودنمایی کند و احتمالا در آینده بیشتر او را خواهیم داد.

«اوه، سلام!» شاید در ژانر کمدی-عاشقانه قرار بگیرد اما در واقع علیه عشق حرف می‌زند؛ یک کمدی سیاه که با خشم، به این نکته اشاره می‌کند که زنان و مردان نیاز دارند روی ارتباطات و خودشناسی بیشتر کار کنند.

۸- جمعه عجیب‌تر (Freakier Friday)

کارگردان: نیشا گاناترا

بازیگران: جیمی لی کرتیس، لیندزی لوهان، مارک هارمون، چاد مایکل موری، کریستینا ویدال، هیلی هادسون، استیون توبولوسکی

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۴ از ۱۰۰

دیزنی نیازی نداشت که برای «جمعه‌ی عجیب» (۲۰۰۳) دنباله‌ای بسازد، اما در هر صورت، این کار را انجام داد و خوشبختانه دو بازیگر اصلی، یعنی جیمی لی کرتیس و لیندزی لوهان را بازگرداند تا پس از ۲۰ سال، دوباره نقش‌های تس و آنا کلمن را ایفا کنند. نتیجه؟ فیلمی خاطره‌انگیز که تقریبا به اندازه‌ی نسخه‌ی اصلی سرگرم کننده است. دو دهه پس از ماجرای تعویض بدن، آنا حالا یک تهیه‌کننده موسیقی است و با کمک تس، دخترش هارپر را بزرگ می‌کند. شرایط زمانی پیچیده می‌شود که آنا تصمیم به ازدواج دوباره می‌گیرد و هارپر می‌خواهد جلوی این اتفاق را بگیرد.

علاقه‌ی شدید هالیوود به ساخت دنباله‌ها بر کسی پوشیده نیست و آن‌ها در دهه‌های اخیر، ده‌ها فیلمی که می‌توانستند با یک یا دو قسمت تمام شوند را به روش‌های مختلف ادامه داده‌اند تا کسب درآمد کنند. با این حال، در سال‌های گذشته، با نوع جدیدی از دنباله‌ها روبه‌رو هستیم: اولی «دنباله‌های مبتنی بر میراث» (Legacy sequels)، یعنی فیلمی که ادامه‌دهنده‌ی همان مسیر -و خط داستانی- فیلم اصلی است اما قصه‌اش چند دهه‌ی بعد اتفاق می‌افتد، در دوره‌ای که شخصیت‌های اصلی اغلب پیر شده‌اند، و دومی، «بازراه‌اندازی نرم» (Soft Reboot)، یعنی فیلمی که قصه و رویدادهای نسخه‌های قدیمی را به رسمیت می‌شناسد اما در عین حال، می‌خواهد یک قصه‌ی جدید را روایت کند.

«جمعه‌ی عجیب» خوشبختانه قدم‌هایش را با احتیاط برمیدارد و نه تنها میراث نسخه‌ی اصلی را خدشه‌دار نمی‌کند بلکه بسیار خنده‌دار است. شیمی جیمی لی کرتیس و لیندزی لوهان مثل سابق خوب از کار درآمده و نیشا گاناترا (کارگردان) به جای استفاده‌ی مستقیم و آسان از نوستالژی، مضامین، شخصیت‌ها و ارتباطات فیلم با نسخه‌ی اصلی را به شکلی متفکرانه در داستان گنجانده است. البته همچنان توصیه می‌کنیم که ابتدا نسخه‌ی اصلی را تماشا کنید.

۷- دوستی (Friendship)

کارگردان: اندرو دیانگ

بازیگران: پل راد، تیم رابینسون، کیت مارا، جک دیلن گریزر، جاش سگارا، بیلی بریک، جون گلیسر، دانیل لندن

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۷ از ۱۰۰

احتمالا با اصطلاح «کرینج» آشنایی دارید و در فضای مجازی با محتواهای کرینج برخورد داشته باشید، یعنی چیزهایی که باعث می‌شوند حس ناخوشایند، معذب شدن یا حتی شرم داشته باشید. اما از آنجایی که بعضی‌ها -مثل نگارنده- خودآزاری دارند، همیشه از چیزهای کرینج استقبال می‌کنند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید، «دوستی» یک گزینه‌ی مناسب برای شما خواهد بود. در این فیلم، تیم رابینسون نقش کریگ واترمن بازی می‌دهد؛ مردی عجیب، با اخلاق‌های عجیب. وقتی آستین کارمایکل، هواشناس محبوب (پل راد)، به محله‌ی کریگ نقل مکان می‌کند، این دو خیلی زود با هم دوست می‌شوند، اما وقتی کریگ به شکلی دراماتیک در مقابل دوستان آستین بدرفتاری می‌کند، همه‌چیز از هم می‌پاشد.

کریگ اما باید دل دوستش را به‌دست بیاورد، بنابراین همسر بیچاره‌اش تامی (کیت مارا) را در فاضلاب سرگردان می‌کند، در محل کار دچار فروپاشی عصبی می‌شود، و تصادفی یک هفت‌تیر از خانه‌ی آستین می‌دزدد و البته چندین کار دیوانه‌وار دیگر هم انجام می‌دهد تا شرایط بدتر شود. بدون حس شوخ‌طبعی رابینسون و اندرو دیانگ (کارگردان)، «دوستی» می‌توانست به فیلمی آزاردهنده درباره وضعیت رفاقت مردان تبدیل شود؛ و اتفاقا دقیقا چنین چیزی است! با این تبصره که بامزه و خنده‌دار هم هست.

۶- اسپینال تپ ۲: تمام نشدنی (Spinal Tap II: The End Continues)

کارگردان: راب راینر

بازیگران: کریستوفر گست، مایکل مک‌کین، هری شیرر، راب راینر، فرن درشر، دان لیک، جان مایکل هیگینز، نینا کونتی

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۶ از ۱۰۰

اگر صادق باشم، «اسپینال تپ ۲: تمام نشدنی» به اندازه‌ی نسخه‌ی اصلی تاثیرگذار نیست و بعید است که برای این گروه موسیقی طرفداران جدیدی پیدا کند. حتی لحظاتی وجود دارد که احساس می‌کنید شاید بهتر بود این فیلم ساخته نمی‌شد. اما برای کسانی که با نسخه‌ی اصلی خاطره دارند، این دنباله، به مثابه یک ملاقات خاطره‌انگیز با دوستان قدیمی است.

با این حال، حتی اگر با نسخه‌ی اصلی آشنایی ندارید، «اسپینال تپ ۲: تمام نشدنی» همچنان فیلم خنده‌داری است. سه شخصیت اصلی، مثل سابق، جملات مضحک را با همان لحن بی‌احساس (Deadpan) سال ۱۹۸۴ تحویل می‌دهند. راب راینر (کارگردان) هم در نوستالژی زیاده‌روی نمی‌کند که اتفاق خوبی است. ریتم فیلم از نسخه‌ی اصلی کندتر است، و داستان خاصی هم ندارد اما به ما یادآوری می‌کند که این آدم‌ها چه قدر بامزه هستند و تا چه اندازه در موسیقی استعداد دارند.

۵- یکی از آن روزها (One of Them Days)

کارگردان: لارنس لامونت

بازیگران: کیکه پالمر، سیزا، ونسا بل کالووی، کیلا مونترسو مهیا، مود آپاتو، کت ویلیامز، امین جوزف، گابریل دنیس

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

زوج‌های کمدی دو نفره در گذشته محبوبیت بسیار بالایی داشتند. ما لورل و هاردی، ابوت و کاستلو، چیچ و چونگ را داشتیم. چند زوج کمدی خوب در دهه ۲۰۰۰ وجود داشت اما ایده‌ی ساختن مجموعه‌ای از فیلم‌ها بر اساس دو بازیگر که کاملا با هم هماهنگ هستند، از مد افتاده است. اینکه چرا این فرمول دیگر جواب نمی‌دهد را نمی‌دانیم اما پس از موفقیت غافلگیرکننده‌ی «یکی از آن روزها»، اگر قرار باشد شاهد یک زوج کمدی موفق باشیم، آن کیکه پالمر و سیزا است.

قصه درباره‌ی دروکس (کیکه پالمر) و آلیسا (سیزا) است، که برای حفظ خانه‌ی اجاره‌ای خود، باید با صاحبخانه‌ی بی‌رحمشان (ریزی تیمین) کلنجار بروند اما معمولا در شرایط سخت، به ایده‌های هوشمندانه‌ای می‌رسند. این بار اما شرایط سخت‌تر است؛ پول اجاره به باد رفته و حالا آن‌ها برای اینکه آواره نشوند، باید سریعا یک راه حل پیدا کنند.

«یکی از آن روزها» در واقع مجموعه‌ای از موقعیت‌های کمدی است که بعضی‌هایشان خنده‌دارتر از بقیه هستند. اما حتی زمانی که فیلم کمی کند می‌شود، پالمر و سیزا ما را سرگرم می‌کنند. و وقتی فیلم به پایان می‌رسد، تنها چیزی که می‌خواهیم این است که این شخصیت‌ها دوباره به دردسر بیفتند، یا اگر نشد، حداقل این دو بازیگر را کنار هم در یک کمدی دیگر ببینیم.

۴- رزها (The Roses)

کارگردان: جی روچ

بازیگران: بندیکت کامبربچ، الیویا کلمن، اندی سمبرگ، الیسون جنی، شوتی گتوا، زوئی چائو، کیت مک‌کینون

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۵ از ۱۰۰

یک کمدی سیاه سرگرم‌کننده؛ «رزها» دومین اقتباس سینمایی از رمان «جنگ رزها» نوشته‌ی وارن ادلر است که پیش از این، در سال ۱۹۸۹ هم توسط دنی دویتو -و با بازی مایکل داگلاس و کاتلین ترنر- به فیلم تبدیل شده بود. نسخه‌ی جدید که جی روچ را پشت دوربین دارد، هم ملایم‌تر است، هم مدرن‌تر.

همان‌طور که جی روچ در یکی از مصاحبه‌هایش گفت، این دو فیلم تفاوت بزرگی دارند. در «رزها»، تئو (بندیکت کامبربچ) و آیوی (الیویا کلمن) اختلافات کوچک قابل درکی دارند که حل کردنشان چندان سخت نیست. اما در نسخه‌ی ۱۹۸۹، اولیور (مایکل داگلاس) و باربارا (کاتلین ترنر) تقریبا تشنه به خون و کینه‌ای بودند. اینکه کدام فیلم بهتر است، به سلیقه‌ی شخصی شما بستگی دارد اما در هر صورت، نسخه‌ی جدید، فیلم کمدی راضی‌کننده‌ای است.

تئو و آیوی یکدیگر را دوست دارند و رابطه‌ی عاشقانه آن‌ها از هر نظر آشفته است. بندیکت کامبربچ و الیویا کلمن مثل همیشه فوق‌العاده هستند و بازیگران مکمل، به ویژه کیت مک‌کینون و اندی سمبرگ خنده را به لب‌های شما می‌آورند. «رزها» شاید فاقد زهر و کینه‌ای باشد که نسخه‌ی اصلی را خاص کرده بود اما هرگز آزاردهنده و حوصله‌ سربر نمی‌شود.

۳- خوش‌شانس (Good Fortune)

کارگردان: عزیز انصاری

بازیگران: ست روگن، عزیز انصاری، کیکه پالمر، ساندرا اوه، کیانو ریوز، شری کولا، پنی جانسون جرالد، استیون

مک‌کینلی هندرسون

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۸ از ۱۰۰

عزیز انصاری در اولین تجربه‌ی کارگردانی بلند خود، از کلیشه‌ی قدیمی «فرشته‌ای که زیبایی زندگی را به یک انسان ناامید نشان می‌دهد» یک برداشت تازه عرضه کرده است. فیلم به اندازه‌ی «سرود کریسمس» یا «چه زندگی شگفت‌انگیزی» درخشان نیست، اما حضور ستارگانی چون کیانو ریوز و ست روگن، «خوش شانس» را به یک کمدی جذاب تبدیل می‌کند که شاید شما را به تفکر هم وادار کند.

آرج (عزیز انصاری)، یک کارگر ساده که روزگار سختی را می‌گذراند، در صف انتظار برای تحویل گرفتن سفارش یک مشتری، می‌بیند که جف (ست روگن)، یک سرمایه‌گذار ثروتمند، صف را می‌شکند. بعدا، آرج تصادفا شغلی را می‌پذیرد که وظیفه‌ی آن سازماندهی گاراژ جف است. این دو با هم جور می‌شوند و نتیجه‌ی آن استخدام آرج به عنوان دستیار جف است، اما آن‌ها با هم اختلاف پیدا می‌کنند و آرج به سرعت اخراج می‌شود. گابریل (کیانو ریوز)، یک فرشته‌ی نگهبان که تخصصش نجات مردم از ارسال پیامک حین رانندگی است، آرج را در بدترین حالتش می‌بیند. او آرزو دارد کار مهم‌تری انجام دهد، مثلا نجات یک روح گم‌شده، و از این فرصت استفاده می‌کند.

گابریل برخلاف میل رئیس فرشته‌اش، مارتا (ساندرا اوه)، آینده‌ی احتمالی آرج را به او نشان می‌دهد. آرج وقتی می‌بیند که آینده‌ی خوبی در انتظارش نیست، آرزو می‌کند که زندگی خوبی شبیه به جف داشته باشد. بنابراین گابریل زندگی آن‌ها را عوض می‌کند: آرج یک سرمایه‌گذار ثروتمند می‌شود و جف برای کسب پول اضافی کارهای مقطعی انجام می‌دهد.

چیزی که «خوش شانس» را منحصربه‌فرد می‌کند، این است که فرشته و شخصیت اصلی، هر دو مشکل یکسانی دارند؛ هر کدام از حرفه‌ی خود ناراضی هستند. فیلم یادآور «روز گراوندهاگ» هم هست؛ هر دو در ظاهر سطحی به نظر می‌رسند، اما در بطن خود، این نکته را یادآوری می‌کنند که انسان بودن زیباست و گسترش مهربانی هیچ هزینه‌ای ندارد. «خوش شانس» از آن فیلم‌هایی است که حال شما را خوب می‌کند، اما حتی اگر کمدی دوست ندارید، این فیلم تنها به خاطر حضور کیانو ریوز در نقش یک فرشته، ارزش تماشا دارد.

۲- سلاح عریان (The Naked Gun)

کارگردان: اکویا شوفر

بازیگران: لیام نیسون، پاملا اندرسون، پال والتر هاوزر، کوین دورند، دنی هوستون، لیزا کوشی، کودی رودز، سی.سی.اچ. پاوندر

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۸ از ۱۰۰

احیای یکی از محبوب‌ترین فرنچایزهای کمدی تاریخ، کار بسیار بزرگ و دشوار بود، اما اکویا شوفر دقیقا می‌دانست چگونه «سلاح عریان» را برای قرن بیست و یکم احیا کند، بدون آنکه جادوی کمدی هجو پلیسی اصلی، از دست برود. علاوه بر این، او موفق شده مقدار درستی از چاشنی‌های معاصر را به فیلم تزریق کند، هم از جنبه‌ی کمدی و هم در عناصر اکشن الهام‌گرفته از فرنچایزهای امروزی.

لیام نیسون نقش فرانک دربین جونیور، پسر شخصیت اصلی «جوخه‌ی پلیس» لزلی نیلسن، را برعهده دارد و او دقیقا همان‌قدر جدی بازی می‌کند که در فیلم‌های اکشن-تریلرش بازی می‌کند؛ و دقیقا به همین دلیل است که همه‌چیز پیرامون او بامزه از آب درآمده است. پاملا اندرسون نیز با کمترین نقص و با قدرت به او می‌پیوندد.

از زمین خوردن‌های اسلپ‌استیک، شوخی‌های بصری پنهانی که در پس‌زمینه اتفاق می‌افتند، تا جوک‌هایی درباره‌ی سریال «بافی قاتل خون‌آشام‌ها» و به دلایل نامشخص، یک آدم برفی پر از خشم و حسادت، «سلاح عریان» لحظه‌ای شوخی کردن را رها نمی‌کند. با موفقیت نسبی «سلاح عریان» در گیشه، امیدواریم که این جنس‌ کمدی‌ها بیشتر تولید شوند و البته این مجموعه هم ادامه پیدا کند.

۱- جدایی (Splitsville)

کارگردان: مایکل آنجلو کووینو

بازیگران: مایکل آنجلو کووینو، آدریا آرجونا، داکوتا جانسون، کایل ماروین، نیکولاس براون، او.تی. فاگبنلی

امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰

امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۵ از ۱۰۰

«جدایی» یک کمدی اسکروبال بامزه درباره سوءتفاهم‌های بی‌پایان بین دو زوج آشفته است. یک طرف، کری (کایل ماروین) و اشلی (آدریا آرجونا) را داریم که به سمت طلاق می‌روند و در طرف مقابل، دوستانشان، پل (مایکل آنجلو کووینو) و جولی (داکوتا جانسون) که با تصمیمات سوال‌برانگیز، در حال تخریب رابطه‌ خوبشان هستند. برگ برنده «جدایی»، فیلمنامه‌ی هوشمندانه‌اش است که توسط خود مایکل آنجلو کووینو و کایل ماروین نوشته شده.

«جدایی» با تشکر از استعداد کووینو در خلق موقعیت‌های بامزه، از حداکثر پتانسیل کمدی بازیگران بهره می‌برد و جنس کمدی اسلپ استیک آن هم تکراری به نظر نمی‌رسد. از همان تصادف ماشین اول فیلم تا دعوای فیزیکی کری و پل که به نابودی خانه ختم می‌شود، نمی‌توانید واکنش‌های احمقانه و اغلب اغراق‌آمیز شخصیت‌ها را ببینید و لبخند نزنید.