سه شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۴
۱۷:۴۳ - ۱۷ مرداد ۱۳۹۸ کد خبر: ۹۸۰۵۰۴۴۱۳
فیلم و سینمای جهان

درباره «روزی روزگاری در هالیوود»، نقب تازه کوئنتین تارانتینو به مناسبات غریب سینمای امریکا

فیلم روزی روزگاری در هالیوود,اخبار فیلم و سینما,خبرهای فیلم و سینما,اخبار سینمای جهان

یکی از بارزترین وجوه در «روزی روزگاری در هالیوود» کار تازه کوئنتین تارانتینو که اخیراً در سینماهای جهان اکران شده، طراحی صحنه فوق‌العاده باربارا لینگ و بازسازی عالی شرایط زیست و محیط‌های اواخر دهه ۱۹۶۰ در شهر لس‌آنجلس امریکا است که اتفاقات این فیلم در آن روی می‌دهد، ‌این بازسازی عالی کمک کرده نقب سرشار از ذوق و نگاه جدید تارانتینو به مناسبات معیوب هالیوودی و امکانات و ارتباط‌های غیرمعمول رایج در جامعه هنری غرب جلوه‌ای ویژه بیابد و فیلم او با شفافیت از عصری بگوید که فرهنگ سینمایی و ضدفرهنگ حاکم بر امریکا برخورد شدیدی با یکدیگر داشتند و تلفات و ضایعات زیادی را بر جای نهادند. ‌

به یاری مدیریت و طراحی صحنه‌ای که همه چیزهای قدیمی و جذاب ۵۰ سال پیش را بازسازی کرده و نگاه هوشمندانه تارانتینو به مناطقی مختلف در شهرک رؤیاسازی‌های کاذب که در آنها انواع رفت و آمدها و قرار و مدارهای سینمایی و البته ارتباط‌های سینمایی شکل می‌گرفت، تارانتینو توانسته است یکی از جالب‌ترین فیلم‌های سال را بسازد و با اینکه ایرادات بسیاری هم به آن گرفته شده و برخی معتقدند این به جمع بهترین فیلم‌های این هنرمند ۵۶ ساله متولد شهر ناکس‌ویل امریکا تعلق ندارد، او یک بار دیگر توانسته است با نوستالژی و حس «گذشته‌خواهی» خودش و سایرین بازی کندو تماشاگران را همچون گذشته به هیجان بیاورد.

تمرکز بر قتل

تفاوت‌های فراوان در محیط‌های پیرامونی هالیوود از آغاز بینندگان را به این باور می‌رساند که شاهد اتفاقاتی ویژه و شاید تلخ در این فیلم خواهند بود. قسمتی از اهمیت «روزی روزگاری در هالیوود» تمرکز تارانتینو بر قتل بی‌رحمانه شارون تیت در روز ۹ آگوست سال ۱۹۶۹ به دست گروه چارلز مانسون در شهر لس‌آنجلس است و این در حالی است که در آن تاریخ نه فقط تیت که همسر رومن پولانسکی سینماگر لهستانی بود بلکه چهار فرد دیگر جامعه سینمایی امریکا به هلاکت رسیدند. این بهانه‌ای مناسب و وسیله‌ای تیز در دست تارانتینوی فرصت‌شناس است تا هالیوود را آن گونه بنمایاند که هست و موجد چنین ناآرامی‌ها و جنایت‌هایی است. با این حال تارانتینو کوشیده است قسمت اعظم حرف‌هایش را توسط دو کاراکتر کلیدی دیگر فیلم که ایفای نقش‌شان با لئوناردو دی کاپریو و

برد پیت است، بزند.

نمادهای واقعی هالیوود

کاراکتر دی کاپریو که ریک دالتون نامیده می‌شود و یک هنرپیشه «قبلاً درخشان» و «حالا نزول کرده» است، در جست‌وجوی راه نجات در فضای برزخی هالیوود است و شخصیت محوله به برادپیت که کلیف بوت نام دارد سال‌ها «بدل» و جانشین دالتون در صحنه‌های اکشن و سخت فیلم‌های سینمایی بوده و حتی راننده شخصی او هم هست و از آنجا که شرایط آینده دالتون و بوت ناروشن نشان می‌دهد، هر دو درصدد پیدا کردن راه‌هایی برای احیای مجدد خویش و پرهیز از زمین خوردن شدیدتر هستند.

با وجود این هر دو مرد فوق نمادهای واقعی هالیوود در گذشته نزدیک‌اند؛ مردانی که در معبر زمان و با رسیدن موج تازه تغییرات نمی‌دانند به کدام سو بروند و چه بکنند. مارگوت رابی هم نقش شارون تیت را طوری بازی کرده که او نماد ظاهری جوانی و زیبایی و انعکاس دهنده روح امید و نوای پیشرفت باشد ولی در عصر و زمانه‌ای که عصبیت‌ها و تندروی‌ها و حمله به بنیادهای انسانی امریکا را هر لحظه بیشتر تهدید می‌کرد. این چنین بود که این نماد خوش سیمای امیدساز به فجیع‌ترین شکل به قتل رسید تا نه فقط سال ۱۹۶۹ بلکه همه سال‌های بعدی و پنج دهه‌ای که در پی آن سپری شده‌اند، با این هشدار و نگرانی عمیق همراه باشد که هیچ چیزی در هالیوود به طور اخص و در جهان غرب به طور اعم ماندگاری ندارد و امید و زیبایی واژه‌هایی ارزش از کف داده‌اند.

موارد تفکیک‌ ناپذیر

چگونه می‌توان هالیوود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ از کل ضوابط زندگی و مشخصه‌های آن در سطح جامعه غرب تفکیک و آنها را فرآیندهایی متفاوت تلقی کرد؟ در آن سال‌ها افراد بی‌خیال و گریزان از کاری که به بهانه پوچ بودن زندگی و فلسفه‌های آمیخته با فرهنگ مرگ و گریز‌ناپذیر بودن آن اوقات خود را به بطالت می‌گذراندند و از سوی جامعه‌شناس‌ها هیپی‌ها نامیده می‌شدند، هر روز در غرب نشو و نمای بیشتری می‌یافتند و همواره می‌پرسیدند که چرا کار و تلاش می‌کنیم، حال آنکه می‌دانیم زندگی موقتی و مرگ ابدی است و آنچه این پوچ‌گرایی را تلخ‌تر می‌کرد، رویکرد اکثر هیپی‌ها و بسیاری از افراد و جوامع دیگر زمان به مخدرها و انواع مواد توهم‌زا و دوری از حقایق زندگی و مسئولیت‌های اجتماعی بود.

تارانتینو توانسته است ایده‌های کلی فوق را بخوبی به تصویر بکشد اما طول مدت فیلم که به ۱۶۰ دقیقه می‌رسد و مجذوب و غرق بودن افراطی وی در ایده‌هایش و کوشش او برای جای دادن هر اتفاق و مسأله مهمی از دیدگاه خودش در قالب این فیلم سبب شده «روزی روزگاری در هالیوود» در بعضی دقایق دچار افت و از سرعت و ضرب و زیبایی لازم برای توصیف قصه‌اش بی‌بهره شود و با اینکه بعضی بخش‌های آن جذاب است و تیرهای تارانتینو بر هدف می‌نشیند اما افراط‌ گرایی‌های همیشگی او و بعضی کمال‌گرایی‌های دور از حقیقت سبب شده «روزی روزگاری» به حدود و ثغوری نرسد که حق آن است.

دور از پیشرفت‌های روز

یک ایراد وارده به تارانتینو این است که او با گذشت هر سال به الگوها و ارزش‌های تازه راه یافته در سینما بی‌اعتناتر و به فلسفه‌ها و رویکردهای قدیمی و ارزش‌های سنتی رایج در هالیوود علاقه‌مندتر شده و برای او هیچ چیز مهم‌تر از نشان دادن نقاط قوت حرفه فیلمسازی و نمادهای آن در غرب نیست و او هرگز از دوباره قهرمان جلوه دادن ستاره‌های قبلی و رنگ باخته سینما غفلت نکرده است و از این منظر آل‌پاچینوی پا به سن گذاشته که در «روزی روزگاری» نقش یک تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی را بازی می‌کند، جدیدترین ستاره احیا شده توسط این سینماگر سنت‌پرست است. با این حال اگر ستاره این فیلم خاص را جست‌وجو کنیم نگاه‌مان باید به سمت براد پیت برود که درنقش کلیف بوت بسیار خوب ظاهر می‌شود و این بهترین بازی او در سال‌های اخیر است.

بوت مردی است که از مناسبات پرنیرنگ زمانه به تنگ آمده است و نمی‌داند این حرفه بی‌رحم و غرق شده در پیشرفت‌های پایان‌ناپذیر فنی با او چه خواهد کرد اما تمرکز و امیدش را از دست نداده و با اینکه شایعات مرگ همسرش و برخی اتفاق‌های دیگر وی را محاصره و کمرنگ کرده اما همچنان می‌کوشد. اونماد سینماگران عصر فعلی است. مردانی که در اوج درخشش فقط چند سانتیمتر فاصله تا بی‌رونقی (سرنوشت پیت در آینده نزدیک) و مرگ سبعانه (تیت در گذشته دور) دارند.

 منبع: Variety

شناسنامه

فــــــيلم

«روزی روزگاری در هالیوود»

کارگردان و فیلمنامه‌نویس: کوئنتین تارانتینو

مدیر فیلمبرداری: رابرت ریچاردسون

تدوینگر: فرد راسکین

بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، برد پیت، مارگو رابی، امیلی هرش، مارگارت کوالی، آل پاچینو، تیموتی اولیفانت، جولیا باترز، استین باتلر، داکوتا فانینگ، بروس درن، مایک مو، لوک پری و دیمی ین لوئیس

تهیه‌کنندگان: دیوید هیمن و شانون مک اینتاش

محصول: شرکت های کلمبیا پیکچرز، بونا فیلم گروپ و هیدی فیلمز

مدت زمان: ۱۶۱ دقیقه

وصال روحانـي

iran-newspaper.com
  • 11
  • 6
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
هیثم بن طارق آل سعید بیوگرافی هیثم بن طارق آل سعید؛ حاکم عمان

تاریخ تولد: ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ 

محل تولد: مسقط، مسقط و عمان

محل زندگی: مسقط

حرفه: سلطان و نخست وزیر کشور عمان

سلطنت: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰

پیشین: قابوس بن سعید

ادامه
بزرگمهر بختگان زندگینامه بزرگمهر بختگان حکیم بزرگ ساسانی

تاریخ تولد: ۱۸ دی ماه د ۵۱۱ سال پیش از میلاد

محل تولد: خروسان

لقب: بزرگمهر

حرفه: حکیم و وزیر

دوران زندگی: دوران ساسانیان، پادشاهی خسرو انوشیروان

ادامه
صبا آذرپیک بیوگرافی صبا آذرپیک روزنامه نگار سیاسی و ماجرای دستگیری وی

تاریخ تولد: ۱۳۶۰

ملیت: ایرانی

نام مستعار: صبا آذرپیک

حرفه: روزنامه نگار و خبرنگار گروه سیاسی روزنامه اعتماد

آغاز فعالیت: سال ۱۳۸۰ تاکنون

ادامه
یاشار سلطانی بیوگرافی روزنامه نگار سیاسی؛ یاشار سلطانی و حواشی وی

ملیت: ایرانی

حرفه: روزنامه نگار فرهنگی - سیاسی، مدیر مسئول وبگاه معماری نیوز

وبگاه: yasharsoltani.com

شغل های دولتی: کاندید انتخابات شورای شهر تهران سال ۱۳۹۶

حزب سیاسی: اصلاح طلب

ادامه
زندگینامه امام زاده صالح زندگینامه امامزاده صالح تهران و محل دفن ایشان

نام پدر: اما موسی کاظم (ع)

محل دفن: تهران، شهرستان شمیرانات، شهر تجریش

تاریخ تاسیس بارگاه: قرن پنجم هجری قمری

روز بزرگداشت: ۵ ذیقعده

خویشاوندان : فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا و برادر فاطمه معصومه

ادامه
شاه نعمت الله ولی زندگینامه شاه نعمت الله ولی؛ عارف نامدار و شاعر پرآوازه

تاریخ تولد: ۷۳۰ تا ۷۳۱ هجری قمری

محل تولد: کوهبنان یا حلب سوریه

حرفه: شاعر و عارف ایرانی

دیگر نام ها: شاه نعمت‌الله، شاه نعمت‌الله ولی، رئیس‌السلسله

آثار: رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی، شرح لمعات

درگذشت: ۸۳۲ تا ۸۳۴ هجری قمری

ادامه
نیلوفر اردلان بیوگرافی نیلوفر اردلان؛ سرمربی فوتسال و فوتبال بانوان ایران

تاریخ تولد: ۸ خرداد ۱۳۶۴

محل تولد: تهران 

حرفه: بازیکن سابق فوتبال و فوتسال، سرمربی تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان

سال های فعالیت: ۱۳۸۵ تاکنون

قد: ۱ متر و ۷۲ سانتی متر

تحصیلات: فوق لیسانس مدیریت ورزشی

ادامه
حمیدرضا آذرنگ بیوگرافی حمیدرضا آذرنگ؛ بازیگر سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: تهران

محل تولد: ۲ خرداد ۱۳۵۱ 

حرفه: بازیگر، نویسنده، کارگردان و صداپیشه

تحصیلات: روان‌شناسی بالینی از دانشگاه آزاد رودهن 

همسر: ساناز بیان

ادامه
محمدعلی جمال زاده بیوگرافی محمدعلی جمال زاده؛ پدر داستان های کوتاه فارسی

تاریخ تولد: ۲۳ دی ۱۲۷۰

محل تولد: اصفهان، ایران

حرفه: نویسنده و مترجم

سال های فعالیت: ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴

درگذشت: ۲۴ دی ۱۳۷۶

آرامگاه: قبرستان پتی ساکونه ژنو

ادامه
دیالوگ های ماندگار درباره خدا

دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا پنجره ای به دنیای درون انسان می گشایند و راز و نیاز او با خالق هستی را به تصویر می کشند. در این مقاله از سرپوش به بررسی این دیالوگ ها در ادیان مختلف، ادبیات فارسی و سینمای جهان می پردازیم و نمونه هایی از دیالوگ های ماندگار درباره خدا را ارائه می دهیم. دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا همیشه در تاریکی سینما طنین انداز شده اند و ردی عمیق بر جان تماشاگران بر جای گذاشته اند. این دیالوگ ها می توانند دریچه ای به سوی دنیای معنویت و ایمان بگشایند و پرسش های بنیادین بشری درباره هستی و آفریننده آن را به چالش بکشند. دیالوگ های ماندگار و زیبا درباره خدا نمونه دیالوگ درباره خدا به دلیل قدرت شگفت انگیز سینما در به تصویر کشیدن احساسات و مفاهیم عمیق انسانی، از تاثیرگذاری بالایی برخوردار هستند. نمونه هایی از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا در اینجا به چند نمونه از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا اشاره می کنیم: فیلم رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴): رد: "امید چیز خوبیه، شاید بهترین چیز. و یه چیز مطمئنه، هیچ چیز قوی تر از امید نیست." این دیالوگ به ایمان به خدا و قدرت امید در شرایط سخت زندگی اشاره دارد. فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳): اسکار شیندلر: "من فقط می خواستم زندگی یک نفر را نجات دهم." این دیالوگ به ارزش ذاتی انسان و اهمیت نجات جان انسان ها از دیدگاه خداوند اشاره دارد. فیلم سکوت بره ها (۱۹۹۱): دکتر هانیبال لکتر: "خداوند در جزئیات است." این دیالوگ به ظرافت و زیبایی خلقت خداوند در دنیای پیرامون ما اشاره دارد. پارادیزو (۱۹۸۸): آلفردو: خسته شدی پدر؟ پدر روحانی: آره. موقع رفتن سرازیریه خدا کمک می کنه اما موقع برگشتن خدا فقط نگاه می کنه. الماس خونین (۲۰۰۶): بعضی وقتا این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر همدیگه میاریم می بخشه؟ ولی بعد به دور و برم نگاه می کنم و به ذهنم می رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده. نجات سربازان رایان: فرمانده: برید جلو خدا با ماست ... سرباز: اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که مارو دارن تیکه و پاره می کنن؟ بوی خوش یک زن (۱۹۹۲): زنها ... تا حالا به زن ها فکر کردی؟ کی خلقشون کرده؟ خدا باید یه نابغه بوده باشه ... زیر نور ماه: خدا خیلی بزرگتر از اونه که بشه با گناه کردن ازش دور شد ... ستایش: حشمت فردوس: پیش خدا هم که باشی، وقتی مادرت زنگ می زنه باید جوابشو بدی. مارمولک: شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، اما درهای رحمت خدا همیشه روی شما باز است و اینقدر به فکر راه دروها نباشید. خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست. خدا خدای آدم خلافکار هم هست. فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. او اند لطافت، اند بخشش، بیخیال شدن، اند چشم پوشی و رفاقت است. دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم مارمولک رامبو (۱۹۸۸): موسی گانی: خدا آدمای دیوونه رو دوس داره! رمبو: چرا؟ موسی گانی: چون از اونا زیاد آفریده. سوپر نچرال: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه آرامش بخش باشه. دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه. کشوری برای پیرمردها نیست: تو زندگیم همیشه منتظر بودم که خدا، از یه جایی وارد زندگیم بشه ولی اون هیچوقت نیومد، البته اگر منم جای اون بودم خودمو قاطی همچین چیزی نمی کردم! دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم کشوری برای پیرمردها نیست سخن پایانی درباره دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا در هر قالبی که باشند، چه در متون کهن مذهبی، چه در اشعار و سروده ها و چه در فیلم های سینمایی، همواره گنجینه ای ارزشمند از حکمت و معرفت را به مخاطبان خود ارائه می دهند. این دیالوگ ها به ما یادآور می شوند که در جستجوی معنای زندگی و یافتن پاسخ سوالات خود، تنها نیستیم و همواره می توانیم با خالق هستی راز و نیاز کرده و از او یاری و راهنمایی بطلبیم. دیالوگ های ماندگار سینمای جهان درباره خدا گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش