محمدرضا نجاتی به دیده‌بان ایران گفت: «بنده فعالیت های گسترده اقتصادی در کشور داشتم و عضو هیات مدیره چند شرکت بزرگ معتبر هستم و صرفا به خاطر جو فضای مجازی و بدون دفاع، محکوم به رد مال شده‌ام و تمامی حساب هایم مسدود شده و حق وکالت فروش اموالم را هم ندارم. حال پس از ۵۰۰ روز از ریاست محترم قوه قضاییه درخواست دفاع از خود را دارم. در پرونده ام قید شده که دو کیلو طلا از مرحومه کلاهبرداری کرده ام. من نیازی به اموال مرحومه نداشتم و ایشان فقط مدتی با من در ارتباط بوده است. شبی که ایشان خودکشی کرد، من اصلا آنجا نبودم.»
نجاتی در ادامه ماجرای پرونده اش را اینگونه روایت می کند: «متهم به کلاهبرداری از شخصی شده ام که در قید حیات نیست و تنها با شهادت شهود آن هم از قول اطرافیان مرحومه و با فاکتورهای ۱۳ سال پیش محکوم و در زندان به سر می برم. گردش مالی حساب ها و ارزش سهام شرکت هایم گواه این موضوع است که نیازی به اموال مرحومه نداشتم. آنهایی که از ماجرا سود می بردند با پرداخت مبلغی به «امین.ف» که در خارج از کشور علیه بازیگران و افراد سرشناس افشاگری های نادرستی می کند، اذهان عمومی را تحت تاثیر قرار دادند. آن زمان کانال های تلگرامی و اینستاگرامی بدون مدرک برای جذب دنبال کننده علیه من اخبار کذب منتشر کردند که همین موضوع مانع دفاع موثر من شد و به گواه شعبه ۲۳ تجدید نظر استان تهران در هیچ یک از مراحل دادرسی حضور پیدا نکردم. سرمایه های شخصی اینجانب در حال هدر رفتن هستند و از ریاست قوه قضاییه درخواست رسیدگی مجدد به پرونده ام را دارم.»
محمدرضا نجاتی؛ به موجب رای شعبه ١٠٢٤ دادگاه کیفرى دو شهرستان تهران به اتهام کلاهبردارى از طریق امیدوار کردن به امور واهى و تهدید موضوع شکایت آقاى «م.م» و خانم «ز.ل» با رعایت بندب ماده ١٨ قانون مجازات اسلامی به چهار سال و یک روز حبس و ٣٨ ضربه شلاق و رد مال (شلاق در مورد تهدید است) محکوم شده و حکم محکومیت او در شعبه ٢٣ دادکاه تجدیدنظر استان تهران تایید شده است، اما با این حال متهم تقاضای رسیدگی مجدد به پرونده را دارد.
«اصغر جهانگیری» سخنگوی قوه قضاییه آبان ماه سال ۱۴۰۳ در مورد این پرونده اعلام کرد: «متهم پرونده مرحومه فکورصبور، تحت تعقیب قرار گرفت و در این رابطه پرونده تشکیل شد. در این پرونده بحث قتل مطرح نبوده و پرونده کلاهبرداری تشکیل شده است. متهم پس از رسیدگی، به تحمل چهار سال حبس، جزای نقدی و رد مال محکوم شده که در حال حاضر در زندان به سر می‌برد.»
ماجرای پرونده چه بود؟
اسفند سال ۱۴۰۰ به دنبال پیدا شدن جسد بی‌جان زهره فکور صبور، بازیگر سینما و تلویزیون در خانه‌اش تحقیقات گسترده‌ای درباره این حادثه آغاز شد. بررسی‌های پزشکی قانونی، بررسی صحنه حادثه و تحقیقات تخصصی نشان می‌داد که این بازیگر جوان دست به خودکشی زده است؛ اما با این حال حضور یک مرد در زندگی این بازیگر باعث شده بود که فرضیه نقش او در مرگ مطرح شود. در ادامه و با به دست آمدن شواهدی که نشان می‌داد این مرد پیش از مرگ بازیگر جوان دست به تهدید، اخاذی و کلاهبرداری از او زده؛ خانواده مرحومه از او شکایت کردند. شکایت آنها دو بخش داشت؛ بخش نخست درباره اتهام قتل و نقش متهم در مرگ بازیگر جوان بود و بخش دوم به ماجرای تهدید، اخاذی و کلاهبرداری این مرد از زهره فکور اختصاص داشت که بخش اول پرونده به دادسرای جنایی تهران فرستاده شد و بخش دوم نیز در دادسرای عمومی رسیدگی شد. با بررسی‌های انجام شده در دادسرای جنایی تهران و اداره آگاهی، معلوم شد که متهم پرونده در مرگ بازیگر جوان نقشی نداشته و این بازیگر بر اثر مرگ خودخواسته جان باخته است. به همین دلیل او از اتهام قتل تبرئه شد و در بخش دوم با رای دادگاه به تهدید و کلاهبرداری محکوم شد.
- 16
- 1
