
یک موتور V10، هیولایی وحشی است. موتوری بسیار قدرتمند، که گرچه به نرمی V12ها نیست، اما از موتورهای V8 به شکل قابل توجهی پیچیده تر است. در نظر داشته باشید که موتور V10، به شکل تقریبی طولی برابر با یک موتور ۶ سیلندر خطی دارد، اما همانطور که بهتر می دانید توان و قدرت آن، آنقدری بیشتر از ۶ سیلندر هاست که نیازی به تاکید و بررسی مجدد ندارد. در هر صورت برگِ برنده ی V10، به کار رفتن در سوپرکارهای موتور وسط است.
چرا که توانایی گردش بالاتری نسبت به موتورهای با همان حجم و گنجایش، ولی با تعداد سیلندر کمتر را دارند و از طرف دیگر، در اکثر اوقات طول V12 ها بقدری زیاد است که در طراحی خودرو مشکل آفرین می شوند.

در نتیجه اهمیت V10 ها برای خودروسازان کاملا انکار ناپذیر است و همچنان شاهد کاربرد آن ها در صنعت خودروهای سوپراسپرت خواهیم بود. (این در حالی است که بعضی خودروسازان، با تولید موتور های V12 برای همیشه خداحافظی کرده اند.)

ساختار فیزیکی V10، آوایی کاملا منحصر به فرد را نصیب آن ها کرده، به شکلی که یک خودروی V10، از دوردست ها، غرشی کاملا خاص را از خود ساطع می کند که بیانگر هویت انحصاری آن است. با همه این تعاریف و تمجیدات، ساخت این موتورها هزینه بر است و پرواضح است که در نتیجه آن خودروهای مجهز به موتورهای V10 قیمت بالایی در بازار جهانی خواهند داشت و خیالتان را راحت کنیم: در هر کشوری که باشید، برای خرید خودروی V10 باید هزینه قابل توجهی را بپردازید.
BMW M5 E60

مدل های منحصر بفرد V10 ها را با باواریایی ها شروع می کنیم. احتمالا شما هم سری ۵ ب ام و، ساختِ سال ۲۰۰۵ را خیلی خوب به خاطر دارید. ممکن است همین امروز هم بازمانده های نه چندان کم تعداد این اتاق ب ام و را در خیابان های کشورمان ببینید. با گذشتن از ۴ سیلندرهای سری ۵ ب ام و (که شامل اکثریت آنها می شود)، برخی دیگر مجهز به موتور ۶ سیلندر خطی با توان ۲۵۲ اسب بخار بودند. اما آنچه که از این خودرو ب ام و آلمانی، به این لیست تعلق دارد، مدل مجهز به موتور V10 آن است.

نتیجه آن ۵۰۰ اسب بخار توان است و واقعا جای سوال دارد که ب ام و چه در سر داشته که چنین موتوری را بر محصول سدان خانوادگی خود سوار کرده و با نام M5 راهی بازار کرده است. اولین سدان مجهز به پیشرانه ۱۰ سیلندر، به کمک ۵ لیتر حجم خود می توانست به حداکثر دور ۸۲۵۰ دور بر دقیقه برسد. موتوری که به نوعی با پیشرانه ب ام و در مسابقات فرمول یک خویشاوند بود و تصور صدای بلند و دلنشین آن را به خودتان می سپاریم.
Audi

به غیر از R8 که از اصلی ترین های این لیست است، آئودی ۲ مدل سدان بزرگ V10 نیز دارد که در این لیست به عنوان یکی از مهمترین ۱۰ سیلندرهای خورجینی ساخته شده قرار می گیرند.
در ابتدا، دومین نسل RS6 که موتور درون سوز مشابهی با ب ام و فوق داشته (یعنی V10 با حجم ۵ لیتر) که علاوه بر آن با کمک گرفتن از ۲ توربوشارژر موفق به استخراج ۵۷۹ اسب بخار توان شده است. کلا خانواده فولکس واگن، تاثیرگذارترین شرکت مادر خودروسازی در ترویج موتورهای V10 بوده است.

خودروی سدان بعدی V10 آئودی، S6 است که با ۲۰۰ سی سی حجم بیشتر نسبت به RS6، بدون کمک گرفتن از توربوشارژ، ۴۴۴ اسب بخار توان آزاد می کند. پیش از تولید آئودی S6 شایعاتی مبنی بر سوار بودن موتور لامبورگینی گالاردو بر سدان جدید آلمانی منتشر شده بود که پس از ورود به بازار، شاهد شباهت ناچیزی بین این دو موتور بودیم.

در هر صورت آئودی علاوه بر اینکه تنها خودروسازی است که هنوز تولید موتورهای لامبورگینی را در دست دارد، یکی از برترین سازندگان موتورهای V10 نیز به شمار می آید.
Lamborghini و Audi R8

گالاردو، پرفروش ترین محصول لامبورگینی، منجی همیشگی گاو وحشی، با تمام هویت ایتالیایی اش، قلبی آلمانی دارد. موتور مشترک گالاردو و نسل اول آئودی R8، مجهز به ۱۰ سیلندر، مجموعا به حجم ۵.۲ لیتر، با آرایش خورجینی است که می تواند توانی معادل ۵۲۵ اسب بخار را در اختیار این دو سوپرکار قرار دهد.

نسل بعدی این موتور ها، یعنی نسخه V10 پلاسِ R8، توانست توانش را به ۶۰۲ اسب بخار افزایش دهد. به همین صورت معادل آن برای خودروساز ایتالیایی، محصول هوراکان لامبورگینی می شود که موتور مشابهی دارد و همچنان سازنده آن آئودی است.

Porsche Carrera GT

اکنون نوبت به یکی از مطلوب ترین و خوش صدا ترین V10 های تاریخ می رسد.
پورشه کررا جی تی به کمی نامطمئن و دشوار بودن در کنترل و هندلینگ شهرت دارد. احتمالا شما مخاطبان عزیز نیز سرنوشت تلخ پاول واکر را بخاطر دارید. کررا جی تی با موتور ۵.۷ لیتری و گیربکس دستی با ۶۰۳ اسب بخار قدرت، به شکل عجیبی مهار ناشدنی است و تولید تنها ۱۲۷۰ نسخه و افزایش روز افزون قیمت آن، باعث شده هر علاقه مند به خودرویی آرزوی راندن این هیولای ترسناک را داشته باشد.

Lexus LFA

ال اف ای، یکی از معدود سوپرکارهای ژاپنی است که در این میان، جایگاهی پیدا کرده است. سپرهای جلو و عقب آیرودینامیکی، بدنه فیبر کربنی به موتور V10 لکسوس کمک خواهد کرد تا از آن به عنوان یکی از بهترین سوپر اسپرت های شرقی یاد شود.
با این وجود، متاسفانه ال اف ای، در بعضی مقایسه ها مانند لانچ و شتاب گیری، نسبت به رقبای اروپایی خود، شکست می خورد. اما موتور ۴.۸ لیتری V10 آن با ۵۵۲ اسب بخار به دلیل جیغ بلند و پیچ و فرکانس بالاتر صدای تولیدی نسبت به سایر موتورهای V10، شخصیت محبوبی را به لکسوس ژاپنی بخشیده و جذابیتی که ال اف ای در طراحی ظاهری و فنی دارد،باعث شده از بسیاری از خودروهای این لیست محبوب تر شود.

Dodge Viper

داستان ساخت موتورهای V10 توسط آمریکایی ها ۱۸۰ درجه تفاوت دارد. نمونه بارز آن افعیِ دوج است که با وجود حجم بالای ۸ لیتری موتور آن، تنها ۴۰۰ اسب بخار توان آزاد می کند.(ناگفته نماند که دوج وایپر سال ۱۹۹۱ تولید شده و تکنولوژی ساخت آن به اقتضای زمانش متفاوت است، مدل جدیدتر آن توانی معادل ۶۵۰hp دارد) البته از گشتاور تولیدی آن نباید غافل شد که یک سر و گردن از سایر خودروهای V10 بالاتر است. (۸۱۳ نیوتن متر)
مسئله مهم در ارتباط با وایپر و محصولات آمریکایی نظیر آن، شخصیت کاملا متمایز آنهاست. موتور V10 آمریکایی، رفتاری بسیار متفاوت با سایر V10 ها دارد. مسئله دامنه ی دور موتور پایین تر آنهاست. به همین ترتیب حرکت و صدای خودرو، سنگین تر، با پیچ آوایی پایین تر اتفاق می افتد. به عبارت دیگر، شخصیت غربی وایپر، نقطه مقابل ال اف ای لکسوس شرقی است. اینبار موتور V10 بجای جیغ کشیدن، با صدایی بسیار بم، غرولند می کند و وجهه ای کاملا خشن تر و سنگین تر دارد. (برای مخاطبان علاقمند تر: تفاوت آوایی موتورها از کجا می آید؟ )

آخرین نسخه دوج وایپر، با احتساب نظر اکثریت منتقدان، بهترین موتور V10 ساخته شده در میان خودروهای سوپر اسپرت است.
Dodge RAM SRT-10

به اندازه ی وایپرِ دوج، اس ار تی ۱۰ رمِ این شرکت نیز هویتی آمریکایی دارد. پیکاپ دوج، مجهز به نسخه ی ۸.۳ لیتری موتور V10 وایپر است. به قول منتقدان، این موتور قدرتمند بر روی پیکاپ دوج، همانقدری که جذاب و قوی است، مسخره نیز به نظر می رسد! تصور کنید پیکاپ دوج (به عبارتی دیگر یک وانت!) با آن وزن قابل توجه اش، می تواند صفر تا صد کیلومتر بر ساعت را در کمتر از ۴.۹ ثانیه پر کند.
۷۱۲ نیوتن متر گشتاور، ۵۰۰ اسب بخار توان و حداکثر سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت، از مشخصات اصلی سریع ترین پیکاپ دنیاست.

VW Phaeton و VW Touareg

بخاطر دارید که پیشتر گفتیم اکثر موتور های V10 به یک شکلی، زیر سر فولکس واگن است؟ این لیست (البته بخش خودروهای مصرف خیابانی) را با یکی دیگر از موتورهای فولکس واگن به پایان می بریم.
فیتون و توارگ دو محصول مهم VW، هر دو مجهز به موتور قدرتمند V10 دیزلی این شرکت هستند. ماحصل پیشرانه سنگین ۵ لیتری توربودیزل این شرکت، ۳۱۳ اسب بخار قدرت و ۸۵۰ نیوتن متر گشتاور است. جدا از گشتاور بی نظیر و بسیار عجیب این دو محصول، نقطه مثبت قابل توجهی شامل آن ها می شود: این موتور مصرف سوخت معقولی به نسبت حجم بالای خود دارد. هر چند مشکل و نکته منفی آنها آلودگی بیش از حد مجاز است که در نهایت پس از دو دوره عرضه محدود، از بازار ایالات متحده آمریکا کنار رفتند.

خودروهای مسابقه ای و فرمول وان

از شهر و خیابان ها که بگذریم، به دنیای بزرگ اتومبیل های مسابقه ای وارد می شویم. از مسابقات لمانس گرفته تا فرمول وان، همه قدرت مهندسی خودرو، در اختیار ساخت و طراحی ابراتومبیل ها بوده است. پیش از سال ۲۰۰۰، در فدراسیون اتومبیل رانی، از موتور های V12 استفاده می شد. پس از آن تا سال ۲۰۰۶، موتورهای V10 ، و سپس V8 و امروزه نیز موتورهای ۶ سیلندر می توانند همان گشتاور و توان را بدون استفاده از سیلندر های اضافی و با حجمی کمتر تولید کنند.
اما لازم است به چندی از بهترین موتورهای V10 در این عرصه اشاره کرد. پژو با طراحی مدل ۹۰۵ در مسابقات سال ۱۹۹۰، تویوتا نیز در فصل بعدی مسابقات از موتور V10 استفاده کرد. پورشه نیز با کررا جی تی خود در مسابقات حضور داشت، اما مهمترین عنوان موتورهای V10 در مسابقات لمانز را خودروی Audi R15 TDI کسب کرد که با یک موتور ۵.۵ لیتری توربو شارژدیزلی،(به اعداد خوب دقت کنید) ۵۹۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۵۰ نیوتن متر گشتاور مقام اول را در سال ۲۰۱۰ بدست آورد. در نتیجه باری دیگر برای آخرین بار لازم به نظر می رسد که از آئودی و شرکت مادر آن یعنی فولکس واگن به عنوان بهترین سازنده خودروهای V10 یاد کنیم.

- 16
- 2