شرکت‌های خودروساز کشورمان از سال گذشته و با شروع تحریم‌های سنگین آمریکا علیه صنعت خودروسازی کشورمان، با مشکلات زیادی روبرو شده و از جمله آنها می‌توان به قطع ارتباط هیوندای با کرمان موتور اشاره کرد که زیان سنگینی را به این شرکت وارد کرد. عملا هیوندای با اعتبار این گروه خودروساز بازی کرد ولی به تازگی این خودروساز ایرانی توانسته با مدیریت اوضاع پیشرفت خوبی در تولید و عرضه محصولاتش داشته باشد.

در دیگر خودروسازان می‌توان به پارس خودرو اشاره کرد که عملا می‌توان گفت که با خروج رنو و برلیانس از اقتصاد ایران، به یک شرکت شبه‌ورشکسته تبدیل شد و حتی برای مدتی با کاهش شدید تولید روبرو گردید. این شرکت در حال حاضر نیز محصولات باقیمانده از رنو و برلیانس را با ضرر بسیار زیاد تولید کرده و به مشتریان تحویل می‌دهد و هزاران تعهد این شرکت بلاتکلیف مانده و امکان تحویل خودروهای فروخته شده نیست.

پارس خودرو در حالی با وضعیت وخیم فعلی روبرو شده که حدود ۳ ماه برای تامین قطعات موردنیازش فرصت داشت و مشخص نیست که گروه خودروسازی سایپا در فرصت اردیبهشت تا مرداد ماه سال گذشته چه اقداماتی را برای جلوگیری از ایجاد این وضعیت انجام داد! واکنش این گروه خودروساز به اتفاقات گذشته به قدری عجیب بوده که به نظر می‌رسید، ایالات متحده آمریکا یک شبه، تصمیم به تحریم گرفته و هیچ اولتیماتومی به صنایع کشورمان نداده است!

همچنین در گروه خودروسازی ایران‌خودرو نیز وضعیت به همین شکل بوده و تا حدود زیادی سو مدیریت را می‌توان در بخش خودروهای مونتاژی این شرکت مشاهده کرد ولی به طور کلی عملکرد این شرکت در بخش محصولات پژو مانند پژو ۲۰۰۸ بسیار بهتر از اقدامات سایپا در بخش خودروهای مونتاژی مانند سیتروئن بوده است. اما این گروه خودروساز نیز در بخش محصولات رنو با مشکل روبرو شده است.

از سوی دیگر اینکه گروه خودروسازی ایران‌خودرو توانسته با تکیه بر دانش فنی داخلی عملا بسیاری از بخش‌های مربوط به پژو ۳۰۱ داخلی‌سازی کرده و به گفته مدیران این شرکت به زودی جشن داخلی سازی ۸۰ درصدی این خودرو را خواهند گرفت. حالا گزارش‌ها ازخودروسازان کشورمان نشان می‌دهد که تولید ۷ خودروی مونتاژی چیزی نزدیک به صفر رسیده است و وضعیت تولید آنها بحرانی است.

در بین خودروهای مونتاژی با تولید کاهش یافته، حضور برلیانس یک اتفاق عجیب است! برلیانسی که هنگام ورود به ایران نوید یک خودروی چند ده ساله را می‌داد و پارس خودرو را به اوج افتخارات رسانده بود و از سوی دیگر چینی بودن این برند نیز مزید بر علت بود تا عملا توقف همکاری با برند برلیانس را به یک اتفاق ناممکن تبدیل نماید.

برلیانس در حالی از صنعت خودروسازی کشورمان خارج شد که حالا اهالی بازار به هیچ کدام از برندهای موجود در بازار کشورمان برای ادامه حضور اعتماد نداشته و احتمال خروج هر کدام از آنها وجود دارد! تحریم‌های آمریکا نیز باعث شده تا عملا خروج شرکت‌های خودروساز از کشورمان و صرفا فروش خودروهای آماده برایشان سودده‌تر بوده و منفعت مادی و معنوی بیشتری داشته باشد!

آمریکا در یک اقدام هوشمندانه تحریم‌های صنعت خودروسازی کشورمان را صرفا به خودروسازان داخلی و هر گونه فعالیت تولیدی منوط کرده و فروش خودروهای آماده به کشورمان را از لیست تحریم‌ها خارج نموده تا پیشرفتی در تولید خودروسازان کشورمان رخ ندهد!

خودروسازان چینی در حالی به طور کلی فعالیتشان در ایران را محدود کرده‌اند که بعضا شنیده می‌شود فروش قطعه به ایران را نیز کاهش داده و در بعضی از موارد عملا با پروسه‌های عجیب و غریب به یک امر ناممکن تبدیل نموده‌اند! البته قطعه‌سازان داخلی کشورمان برای تولید بعضی از قطعات موردنیاز خودروهای چینی دست به کار شده‌اند ولی مشخص نیست که این اتفاق چه زمانی و به چه نحوی انجام خواهد شد.

حالا وضعیت خودروسازی کشورمان وخیم‌تر شده و خبرها حاکی از این است که تولید دانگ فنگ، هایما، آریو و چانگان نیز به زودی متوقف خواهد شد و به طور کامل و رسمی خروج این خودروها از صنعت خودروسازی کشورمان اعلام می‌گردد. اما این خودروها که روزگاری برای پر کردن جای خالی خودروهای با کیفیت وارد کشورمان شده بودند، بدون توجه به نیاز داخلی‌سازی کردن قطعات و تولیدشان از کشورمان خارج خواهند شد و خودروسازان به گزینه‌هایی محدود می‌شوند که چیزی جز خنده و لبخندی تلخ برای اهالی بازار نخواهد داشت.

البته مسئولین صنعت خودروسازی کشورمان مدعی هستند که قطعه‌سازان ما به زودی تمام نیاز خودروسازان را خواهند داشت و بعضی از خودروهای مونتاژی به صورت تولید داخل تغییر وضعیت پیدا می‌کنند. همچنین گفته شده است که به زودی قطعات الکترونیکی خودروها توسط وزارت دفاع تولید خواهد شد و ایران‌خودرو و سایپا می‌توانند خودروهای مثل پژو ۳۰۱، رهام، رنو و … را بدون نیاز به شریک خارجی تولید نمایند.

البته وضعیت واردات قطعه به گونه‌ایست که اظهارات مسئولین را رد کرده و نشان می‌دهد که هنوز نگاه واردات صرف به قطعات باقی‌مانده و احساس نیاز به فعالیت قطعه‌سازان در داخل کشورمان به اندازه‌ای نیست که این شرکت‌ها هزینه‌های سرسام‌آور ورود به قطعات خاص را بپذیرند.