به گزارش رویداد۲۴،مدیرعامل فولاد مبارکه چشمانداز صنعت فولاد کشور در دولت دوازدهم را رسیدن به تولید ۵۵ میلیون تن در سال عنوان کرد؛ هدفی که به گفته او در صورت رأی اعتماد نمایندگان مجلس به محمد شریعتمداری وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت قابل تحقق است.
بهرام سبحانی، مدیرعامل فولاد مبارکه در آستانه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم، به درخواست رویداد۲۴ برای انجام یک گفتوگو باهدف پاسخگویی به ابهامات و شبهاتی که در ماههای گذشته در رابطه با حوزه مدیریت او بر مجموعه فولاد مبارکه مطرحشده بود پاسخ مثبت داد. او با روی باز این درخواست را پذیرفت و با صبر و حوصله بهتمامی سؤالات و ابهامات پاسخ داد که این بخش از گفتوگو بهزودی منتشر خواهد شد.
اما پس از پاسخگویی سبحانی به سؤالات ما در رابطه با دولت دوازدهم و چشمانداز صنعت فولاد در چهار سال آینده پاسخ داد؛ سؤالاتی که بیارتباط باحال و هوای این روزها یعنی بررسی صلاحیت کابینه دوازدهم نیست. محمد شریعتمداری، وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت است. او احتمالاً با آرای بالا از نمایندگان رأی اعتماد خواهد گرفت و سکان هدایت این وزارتخانه را در چهار سال آینده بر عهده خواهد گرفت.
انتخاب او به گواه مدیران بخش صنعت و معدن و تجارت کشور بهترین انتخاب پس از نعمت زاده بود؛ ازجمله مدیرانی که گواهی میدهد شریعتمداری انتخاب شایستهای برای این وزارتخانه بود، بهرام سبحانی است؛ کسی که خود او بیش از ۳۰ سال تجربه فعالیت و مدیریت بر مجموعههای صنعت و فولاد کشور ازجمله شرکت فولاد مبارکه اصفهان، شرکت فولاد خراسان، شرکت ذوبآهن اصفهان و... را در کارنامه خود دارا است.
سبحانی در رابطه با انتخاب شریعتمداری بهعنوان گزینه پیشنهاد وزارت صنعت، معدن و تجارت به رویداد۲۴ گفت: آقای شریعتمداری هم برای تصدی وزارت صنعت، معدن و تجارت به مجلس معرفیشده است که باید گفت ایشان از تجربه بالایی در این راستا برخوردار هستند و سالها در این حوزه کار مدیریتی کردهاند. دولت هم به دنبال این است که تصدیگری خود را رها کند و بخش خصوصی را فعالتر کند. اگر برنامههایی که آقای دکتر شریعتمداری ارائه دادهاند عملیاتی شود آینده روشنی در انتظار صنعت ما است.
در این سالها تولید فولاد مبارکه افزایش پیداکرده است؟
پرونده فولاد مبارکه در سال ۱۳۹۱ با شش میلیون و ششصد و پنجاههزار تن تولید بسته شد. برای بهصرفه بودن یا همان اقتصادی شدن کارخانه چند موضوع باید مدنظر قرار گیرد. اینکه با چه ظرفیتی کار میکند و قرار است چه سهمی از زنجیره تولید را داشته باشد. هرچه زنجیره کاملتر باشد اقتصادیتر است. برای اقتصادی بودن فولاد مبارکه حداقل باید پنج میلیون تن تولید وجود داشته باشد. تولید فولاد مبارکه در سال ۱۳۹۵ به هفت میلیون و چهارصد و پنجاهوپنج هزار تن رسید یعنی ما ۱۲ درصد افزایش تولید داشتیم. در سال ۱۳۹۶ برنامهای که گذاشتیم هشت میلیون و ششصد و سی هزار تن است و طبق برنامه، هدفهای ما در حال محقق شدن است و حتی جلوتر از برنامه هم پیش رفتیم و در حدود چهار ماه از برنامه پیشی گرفتیم و پیشبینی میکنیم از این تولیدی که برنامهریزی کردیم هم بالاتر برویم. بدین ترتیب ما در سال ۹۶ به نسبت سال ۹۱ سی درصد رشد داشتیم. افزایش ظرفیت ما از سال ۹۱ تا ۹۶ چیزی در حدود ۳۸ درصد بوده است.
در آینده چه ظرفیت تولیدی را برای خود هدفگذاری کردید؟
ظرفیت بالقوه ما ۱۰ میلیون و ۳۰۰ هزار تن است. برنامهای داریم که همراستا با توسعه فولاد که دولت هم به این موضوع پرداخته و در سند چشمانداز برای ۵۵ میلیون تن تولید برنامهریزی کرده ما ۵۰ درصد سهم داشته باشیم.
این تولید نتیجه سرمایهگذاری داخلی است یا سرمایه خارجی را هم در این راستا جذب کردید؟
جمع سرمایهگذاریهای ما در دولت یازدهم بیش از ۵۵ هزار میلیارد ریال است. همه این سرمایهگذاری هم از منابع داخلی خودمان بوده است؛ یعنی نه صندوق توسعه به ما پول داده و نه سرمایهگذار خارجی پولی گذاشته است. دو طرح توسعه بزرگ داریم که با خارجیها به قرارداد رساندیم و قرار است از طریق فاینانس که از دو کشور ایتالیا و آلمان است منابع آن تامین شود.
آثار منفی تحریمها و آثار مثبت برجام را در صنعت فولاد چطور ارزیابی میکنید؟
ما در تحریمها، تحریم عام شدیم که کشور در فولاد تحریم شد. هرچند ما فعالیت خود را ادامه دادیم ولی خالی از اشکال هم نبود. در تامین منابع به مشکل خوردیم و چون نمیتوانستیم از اروپا تامین منابع کنیم بهاجبار به سمت چین رفتیم؛ یعنی جنس بیکیفیت چینی جایگزین جنس باکیفیت اروپایی شد. البته اثرات منفی این اتفاق در سالهای بعد دیده خواهد شد. ضمن همه این موضوعات، هزینهها برای ما سنگینتر تمام شد و همهچیز را هم نمیتوانستیم بخریم و گاهی مجبور بودیم تحریمها را دور بزنیم و برخی تجهیزات را از اروپا تهیه کنیم که بهاجبار به چین بار میشد و سپس به دست ما میرسید.
کار ما هیچوقت متوقف نشد ولی تا حد زیادی سخت و با هزینه بیشتر تمام شد. وقتی تحریم شدیم سیستم بانکی به مشکل خورد و مجبور بودیم از طریق واسطهها پولها را جابجا کنیم که این موضوع هم توأم با ریسک بود و هم هزینه زیادی را در برداشت. در فروش محصولات هم این پیچیدگیها وجود داشت؛ مثلاً وقتی یک اروپایی جنس ما را میخواست ما مجبور بودیم آن را به یک نقطه دیگر در دنیا بفروشیم تا از طریق آن کشور به دست اروپاییها میرسید. پسازآن مبلغی برای فروش و حتی نقد شدن پول به دست واسطه میرسید. پس مشخص است که تحریمها بر روی نقل و انتقالات پولی ما تأثیرات منفی فراوانی گذاشت؛ اما وقتی برجام به نتیجه رسید کمکم آثار مثبتش دیده شد. در دوران تحریم وقتی ما به یک شرکت اروپایی ایمیل میزدیم از طریق واسطه به ما میگفت ایمیل نزنید پس از برجام گروهگروه برای مذاکره با ما به ایران آمدند. وقتی به دنبال یک طرح توسعه میرویم و در مرحلهای که هنوز اسناد را تهیه نکردیم و کار طراحی نشده شرکتهای خارجی به ما جهت سرمایهگذاری اعلام آمادگی میکنند. اکنون خرید ما از اروپا و با بهترین کیفیت و قیمت رقابتی است. فروش ما به خارجیها بسیار تسهیل شده و تفاهمنامههای زیادی بین ما با خارجیها به امضا رسید که نمونه آن هیئت ایتالیایی بود که پارسال به ایران آمد.
در دولت قبل فشاری بر شما برای اینکه با صرافیهای خاصی کار کنید بود؟
من در آن ایام در این سمت نبودم و این فشارها برای کار با صرافیهای خاص را هم ندیدم ولی گاهی دیده میشد که ردپای یک شرکتی بود که هم خریدها به آن منتهی میشد.
پس کاسبی تحریم در صنعت فولاد وجود داشت؟
بله بالاخره این وسط خیلیها نقش واسطه را داشتند و از این بابت به پولهایی هم رسیدند.
چشمانداز صنعت فولاد در دولت دوازدهم چیست؟
چشمانداز تولید فولاد تا سال ۱۴۰۴ مشخص است و باید تلاش شود که به تولید ۵۵ میلیون تن رسید. از طرف دیگر آقای شریعتمداری هم برای تصدی وزارت صنعت، معدن و تجارت به مجلس معرفیشده است که باید گفت ایشان از تجربه بالایی در این راستا برخوردار هستند و سالها در این حوزه کار مدیریتی کردهاند. دولت هم به دنبال این است که تصدیگری خود را رها کند و بخش خصوصی را فعالتر کند. اگر برنامههایی که آقای دکتر شریعتمداری ارائه دادهاند عملیاتی شود آینده روشنی در انتظار صنعت ما است. یکی از برنامههای اصلی آقای شریعتمداری این است که سهم صنعت را در تولید ناخالص داخلی افزایش دهند یا سهم صنعت را در مقیاس جهانی بالا ببرند. ایشان در برنامه خودش توجه خاصی به صنعت و معدن کرده است که همه این برنامهها برای کشور و مخصوصاً بخش خصوصی امیدوارکننده است. دراینبین چند نکته هم وجود دارد که امیدوارم به آنها هم توجه شود. یکی آنکه باید به بخش صادرات نگاه ویژهای شود. تا وقتی نرخ ارز متعادل و منطقی نشود باید بستههای تشویقی را طوری ارائه دهند که صادرات رونق پیدا بکند. در بخش توسعه هم باید شرایط برای گرفتن تسهیلات داخلی و خارجی تسهیل شود. اگر بشود شرکتهایی را که سود سهام را بهشرط آنکه در طرحهای توسعه هزینه کنند از پرداخت مالیات معاف کنند بسیار عالی میشود کما اینکه در کشورهای دیگر هم این اتفاق افتاده است.
شما با تفکیک وزارت صنعت، معدن و تجارت موافق هستید؟
خیر به نظر من ادغامی که درگذشته صورت گرفت درست بود و صنعت و بازرگانی بهنوعی مکمل هم هستند. جدا کردن این حوزهها تقابل ایجاد میکند و کار با مشکل روبرو میشود. جا دارد همینجا از زحمات مهندس نعمت زاده تشکر شود. ایشان بیشتر تفکر صنعتی داشتند و روی این حوزه تمرکز بیشتری را گذاشتند. آقای شریعتمداری هم بنا به سابقه گذشتهاش بیشتر فکر بازرگانی دارند. البته به نظر من در رأس وزارتخانه این حوزهها بر هم غالب نمیشوند زیرا ابزارهای مختلف با معاونتهای متنوع برای اداره همه آنها وجود دارد.
با انتخاب آقای شریعتمداری بهعنوان وزیر میتوانیم به آینده صنعت کشور امیدوار باشیم؟
حتماً. برنامه آقای دکتر شریعتمداری بسیار امیدوارکننده است و من آینده را روشن میبینم.
- 10
- 1
