
سالی ۷۰ میلیون جفت کفش در تبریز تولید می شود، ۳۰ درصد این تولیدات صادر می شود و ۷۰ درصد در درون کشور به فروش می رسد. پای نیمی از ایرانی ها توی کفش تبریزی هاست و تولید کنندگان آذربایجان شرقی اکنون می توانند کفش هایی ارزان تر و باکیفیت تر از کفش های چینی تولید کنند.
در صورتیکه تحریم ها برای بسیاری از صنایع رمقی باقی نگذاشته، ولی برای تولید کنندگان پاپوش آذربایجان شرقی مهلت بی بدیلی را فراهم کرده تا خودی نشان دهند و روزهای رکود سال های نه چندان دور را بتدریج به فراموشی بسپارند. اگر گشتی در بازار اصلی و راسته کفاشان تبریز بزنید تولید کننده کفشی را نمی بینید که دست روی دست گذاشته باشد و از بی رونقی بازار نالان باشد به دلیل آن که به گفته آنان بازار حالا کششی به مراتب بیشتر از تولید فعلی این بخش را دارد.« آرش خادم» تولید کننده کفش تأکید می کند:در مجموع می توان گفت، از ۲ سال پیش که جلوی واردات کفش خارجی گرفته شده شرایط بهبود پیدا کرده ولی هنوز مشکلاتی داریم، اما به جرأت می توان گفت هر تولید کننده ای که کفش خوب تولید کند روی دستش نمی ماند.
به گفته او تا پیش از اینکه جلوی واردات کفش خارجی گرفته شود حدود ۴۰ درصد بازار در تسخیر کفش های خارجی علی الخصوص کفش های چینی بود، ولی اکنون این کفش تبریز است که بیش از نیمی از کفش مایحتاج کشور را تأمین می کند. این درحالی است که تولید کنندگان کفش تبریز در حال حاضر دستی هم در صادرات دارند و می گویند:۳۰ درصد تولیدات خویش را به عراق، پاکستان افغانستان، کشورهای حوزه خلیج فارس و جمهوری آذربایجان صادر می کنند.
آنان اما گلایه هایی هم از معضلات سر راه برای صادرات دارند و تأکید می کنند، در شرایطی که می توانیم با تولیدات داخلی سهمی حتی اندک در صادرات غیرنفتی داشته باشیم، دولت هم باید به وعده هایش برای هموار کردن راه کمک کند. خادم که خود عضو شورای راهبردی خوشه کفش تبریز هم است، مشکل دیگر این صنعت را فرسوده بودن ماشین آلات کارخانجات چرم سازی می خواند و خاطرنشان می کند:انتظار داریم دولت با اعطای وام های کم بهره برای بازسازی تجهیزات به ما کمک کند وگرنه وام با نرخ سود ۱۸ درصد دردی را دوا نمی کند. او مشکل دیگر را کمبود استاد کار در این بخش می داند و تصریح می کند:کفش تبریز سبک های مختلف دارد که به جرأت می توان گفت، بعضی در دنیا معروف است مثلا ما کفش دست دوزی تولید می کنیم که برای هر لنگه آن ۲ هزار بخیه می زنیم.
او خبرخوشحال کننده ای راهم اعلام کرده و می گوید:امسال برای اولین بار تولید کنندگان کفش تبریز توانستند در نمایشگاه توانمندی های جمهوری اسلامی ایران در« گوانگجو» چین کفش هایی با قیمت تمام شده کمتر از چینی ها و با کیفیتی برابر را که تولید کرده اند ، عرضه کنند. خانم بایرامی هم فروشنده کفش در بازار تبریز است که می گوید:نمی توانم بگویم کار و بار سکه است، ولی بازهم خدا را شاکریم. او قیمت هر پا( واحد اندازه گیری چرم حدود ۲۸ سانتیمتر در ۲۸ سانتیمتر) چرم را به طور میانگین ۳۰ هزار تومان اعلام می کند و می افزاید:تولید کنندگان می گویند چون کشتار دام کم شده نرخ چرم هم بالا رفته و طبیعی است که به این ترتیب قیمت تمام شده بالا می رود.
علاقه مندان تولید کفش تبریز به شرط استخدام آموزش می بینند
در شهر تبریز۳ هزارو ۵۰۰ واحد صنعتی و صنفی مرتبط با کفش و کیف و همچنین ۱۰۰واحد بزرگ صنعتی تولید کفش فعالیت دارند که برای بیش از ۴۰ هزار نفر بصورت مستقیم و برای ۴۰ هزار نفر بصورت غیرمستقیم شغل ایجاد کرده است. بزرگترین کارخانه چرم و زیره کفش و همینطور بزرگترین تولید کننده پوتین نظامی و کفش های ایمنی کشور در تبریز قرار دارد.
این درحالی است که به گفته« علیرضا جباریان» رئیس اتحادیه کفاشان تبریز این صنعت می تواند درسال ۹۹ با رفع برخی موانع ۵ تا ۱۰ هزار شغل جدید ایجاد کند. هنگامی که ازاو در مورد شرایط شغلی این صنف می پرسیم بدون درنگ می گوید:« حال کفش تبریز این روزها عالی است عالی!» جباریان به راه اندازی کمپین« ایرانی، کالای ایرانی بخر» در سال ۹۵ اشاره ای می کند و می افزاید:شاید تبریزی ها و دوستداران کفش تبریز بودند که این شعار را کمی جدی تر از بقیه مردم گرفتند. او البته نقطه عطف رونق صنعت کفش تبریز را تشدید تحریم ها و ممنوعیت واردات کفش خارجی از اول تیرماه سال ۹۷ می خواند و تأکید می کند:از آن هنگام به بعد بود که تولید و فروش ما جان گرفت. هم اکنون قیمت کفش تبریز از ۳۰ هزار تومان شروع و به بالای یک میلیون تومان می رسد که لاکچری است و خریداران خاص خود را هم دارد و به همین دلیل تولید کنندگان می توانند به تقاضای همه اقشار جواب بدهند.
با رئیس اتحادیه کفاشان تبریز مشکل کمبود نیروی کار ماهر دراین بخش را مطرح کردیم که او با قبول این مسئله، می گوید:به دنبال افزایش تقاضا و اقبال خوب کفش تبریز با مشارکت دانشگاه آزاد در دهه فجر، مدرسه مهارتی کفش تبریز راه اندازی می شود تا مهارت های سنتی و بومی و منحصر به فرد استادکاران بصورت علمی و دانشگاهی به کارآموزان منتقل شود. او با اشاره به اینکه هم اکنون تمامی کارگاه های تولید کفش در تبریز جذب نیرو دارند و فرصت های شغلی در این بخش فراوان است گفت:به تمامی جویندگان کار قول می دهم که به محض پایان دوره های آموزشی در واحدهای تولید کفش می توانند کار پیدا کنند.
چون حجم تقاضای بازار داخل و خارج برای تولیدات ما بالاست و اکنون جوابگوی تقاضاها نیستیم! جباریان در این گفتگو به لزوم تسهیل در راه های صادرات کفش تبریز پرداخته و می افزاید:تولید کنندگان برای توسعه صادرات با چند مانع روبرو هستند؛ از یک جهت شرکت های تخصصی صادرات نداریم، از طرف دیگر ارزش افزوده به شکلی است که تولید کنندگان را به عقب می راند.
به گفته او، تولید کنندگان برای اینکه بتوانند محصول خود را صادر کنند حتماً باید کارت بازرگانی بگیرند و به محض اینکه کارت بازرگانی بگیرد باید ارزش افزوده بدهند که از بالا بودن آن گلایه دارند و همین مسئله سدی برای توسعه صادرات ساخته و به همین دلیل بیشتر کفش های صادراتی تبریز از طریق بازارچه های مرزی و در قالب کارت پیله وری صادر می شود.
تبریز سالانه ۷۰ میلیون جفت کفش تولید می کند
در همین حال،« رضا عین الله زاده» معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی هم با تأکید بر توسعه صنعت تولید کفش در این استان، می گوید:تبریز قطب تولید چرم و کفش کشور و یک برند جهانی است.
به گفته وی، هرسال ۷۰ میلیون جفت کفش در تبریز تولید می شود که حدود ۴۵ درصد تولید کشور است، ضمن اینکه ۹۰ درصد واحدهای تولید چرم در آذربایجان شرقی قرار دارند. سازمان صنایع استان تا جایی که می تواند از این صنعت حمایت می کند، ولی برخی مسائل مثل ارزش افزوده خارج از حیطه اختیارات استانی است و در کشور در حال اجراست.
زهره افشار
- 12
- 3