رئیس انجمن مهندسی گاز: در آینده نه چندان دور گاز خانگی نیز دچار مشکل می‌شود

منصور دفتریان، رئیس انجمن مهندسی گاز ایران، درباره لزوم استفاده از انرژی خورشیدی برای کاهش فشار بر پارس جنوبی و عبور از بحران ناترازی گاز به انتخاب گفت: ما در انجمن مهندسی گاز مطالعاتی را درباره ناترازی گاز و مشکلات پارس جنوبی انجام دادیم و راهبرد‌هایی برای عبور از بحران به نهاد‌ها و اشخاص مختلف ارائه کردیم راهبرد اول این است که ما به شکل گسترده از انرژی خورشیدی برای گرمایش استفاده کنیم. البته این پیشنهاد ما از سال ۷۳ به این طرف مطرح شده است. استفاده از انرژی خورشیدی خیلی سریع انجام می‌شود؛ شما اگر یک نیروگاه سیکل ترکیبی فسیلی درست کنید ۸ سال طول می‌کشد، اما نیروگاه برقی خیلی سریع‌تر انجام می‌شود و برق مطمئنی است. اختلاف قیمت نیز خیلی زیاد است؛ یک کیلووات ساعت برق انرژی خورشیدی ۱ سنت فروخته می‌شود. برقی که با فسیل درست می‌کنیم ۱۵ سنت تمام می‌شود، آدم اگر قابل باشد که سراغ کالا گران و پردردسر نمی‌رود. ما در ۸ کنگره اعلام کردیم که باید از این روش استفاده شود، اما هنوز توجهی نشده است.

وی درباره ادامه ناترازی و عدم توان پاسخ به نیاز بالا داخل افزود: متاسفانه این گزاره درستی است. مشکل ما تکنیکال نیست مشکل ما در اصل مدیریتی است؛ ناترازی گاز در کشور خیلی خیلی جدیست و در آینده نه چندان دور نه تنها صنایع بلکه گاز خانگی نیز دچار مشکل می‌شود. ما باید مصرف گاز را به هر حال مدیریت کنیم، ما نمی‌توانیم گاز را گران بفروشیم تا مردم کم مصرف کنند، اما می‌توانیم مدیریت مصرف داشته باشیم. به عنوان نمونه یک واحد را به عنوان نمونه طی دو ماه بهینه سازی کردیم که گازب‌ها آن یک چهارم دیگر واحد‌های آن ساختمان شد. در پتانسیل‌های شناخته نشده ایران برای نفت و گاز نیز باید تحقیقاتی انجام شود.

دفتریان درباره عدم نیاز به لوله کشی‌های سراسری گاز گفت: اصلا نیاز نبود این همه لوله کشی انجام شود. ما هر کجا به انرژی نیاز داشتیم می‌شد از پنل خورشیدی استفاده کرد. نمایندگان برای خودشیرینی در منطقه رای شان به دولت فشار می‌آوردند تا لوله کشی شود. اگر برق خورشیدی داشته باشیم به مرور می‌توان این لوله کشی‌ها را جمع کرد هر چند دردسر‌هایی را به دنبال دارد.

سعید میرترابی، کارشناس حوزه انرژی نیز در گفت و گو با «انتخاب» اظهار داشت: در مهندسی مخازن این موضوع مطرح است، هر مخزن نفت و یا گاز یک رفتاری دارند که بر اساس یک برنامه دقیق باید از آن‌ها برداشت شود. آن برنامه نیز بستگی به یک سری فاکتور‌ها مانند فشار مخزن و میزان دبی روزانه و برنامه برداشت با روش‌های بازیافت دارد. متاسفانه در ایران یک مشکلی که دارد در برنامه ازدیاد بازیافت سرمایه گذاری نکردیم که پول و تکنولوژی می‌خواهد. یعنی با مخزن طوری رفتار کنیم که نهایت بازدهی را در طول عمر خود داشته باشد. اطلاعات مربوط به آن‌ها نیز منتشر نمی‌شود، اما گمانه زنی‌ها بر این است که میزان بازیافت ۲۴ درصد است در حالیکه بازیافت عربستان ۵۰ درصد است.

میرترابی ادامه داد: رفتار مخازن ما از نظر نوع سنگ مخزن بازدهی پایینی دارند. پول و تکنولوژی در زمان برداشت نیز مهم است که در ایران به دلیل اینکه رقابتی میان ایران و قطر وجود داشته و نیاز شدید هم به گاز داشته ایم گمانه‌ها بر این است که برنامه‌های ازدیاد بازیافت رعایت نشده است و پارس جنوبی را فرسوده می‌کند یعنی ضریب بازیافت‌ها پایین‌تر از استاندارد‌ها در پارس جنوبی رخ می‌دهد و عمر مخزن زودتر از زمان مدنظر ما به پایان می‌رسد.