بلبشوی سکوهای آزادی!

فروش حدود ١٥‌هزار بلیت اضافه در بازی استقلال- العین مشکلات زیادی را برای تماشاگران ایجاد کرد.

ورزشگاه آزادی ٧٧‌هزار و ١١٦ صندلی دارد؛ به این صورت برای هر مسابقه تنها باید همین تعداد بلیت به هواداران فوتبال فروخته شود! اما چرا برای تمام بازی‌های بزرگ تماشاگران بیشتری به ورزشگاه آزادی می‌آیند؟ به‌واقع مدیران فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال برای هر دیدار مهم چه میزان بلیت‌فروشی می‌کنند که همیشه تماشاگر بیشتر از ظرفیت واقعی آزادی به ورزشگاه می‌آید؟! بازی اخیر استقلال مقابل العین که با استقبال نزدیک به ٩٠‌هزار تماشاگر همراه بود، باعث شد دوباره به طرح این سوال بپردازیم و از زوایای مختلف علت آن را بررسی کنیم.

باز هم حضور مردم بیشتر از گنجایش آزادی

اینکه فوتبال ایران هنوز فاصله زیادی با برگزاری یک مسابقه فوتبال مهم با استانداردهای بین‌المللی دارد، بر هیچ‌کسی پوشیده نیست. یک مسابقه فقط در اتفاقات ٩٠دقیقه زمین فوتبال خلاصه نمی‌شود و یکی از مهمترین عوامل سازماندهی مسائل مربوط به ورود و خروج تماشاگران است که ارتباط مستقیم با نظم ورزشگاه دارد. هرچند حضور پرشور طرفداران استقلال در بازی حساس و حیثیتی مقابل العین با هیچ حاشیه و پرتاب مواد منفجره و اشیای مختلف به درون زمین همراه نبود و هیچ آتویی به اعراب و کنفدراسیون فوتبال آسیا داده نشد،‌ اما سوال بزرگ فجایع مربوط به ترافیک وحشتناک اطراف ورزشگاه و حضور مردم بیش از گنجایش آزادی بود. به هرصورت حضور بیش از ١٥‌هزار نفر از ظرفیت ٧٧‌هزار و ١١٦ نفری آزادی ابهام بزرگی است که به راحتی نباید از کنار آن گذشت.

ماجرای سهمیه بلیت‌های رایگان و بازار سیاه

معمولا در هرمسابقه چندین‌ هزار بلیت به صورت رایگان در اختیار باشگاه‌ها،‌ فدراسیون فوتبال،‌ سازمان لیگ و حتی وزارت ورزش قرار می‌گیرد تا در اختیار افراد مختلف قرار داده شود و این افراد بتوانند بدون پرداخت هزینه بلیت به استادیوم بیایند. البته هیچ‌وقت اطلاع‌رسانی شفافی درباره این سهمیه‌بندی بلیت بین ارگان‌هایی که به آن اشاره شد، انجام نشده است و فقط می‌توان اشاره داشت که برای هر مسابقه چندین‌هزار نفر به صورت رایگان به استادیوم‌ها می‌آیند و هیچ بعید نیست برخی از افرادی که به این شکل بلیت به دست می‌آورند، به عاملان ایجاد بازار سیاه بلیت در روز بازی‌های مهم تبدیل شوند. پس می‌توان نتیجه گرفت درآمد باشگاه‌ها و فدراسیون برای مسابقات مهم تیم‌ملی از بلیت‌فروشی به تعداد دقیق صندلی‌ جایگاه‌های مختلف طبقه اول و دوم ورزشگاه آزادی نیست.

یک سوال تکراریآیا راهرو جای نشستن است؟

یک سوال تکراری که حتی قبل از دربی هشتاد‌وششم پایتخت هم از مسئولان فوتبال ایران پرسیدیم و هیچ توجهی به آن نداشتند را دوباره تکرار می‌‌کنیم؟ آیا راهرو بین سکوهای مختلف طبقه اول و دوم آزادی جای نشستن است؟ مگر راهرو محل رفت‌وآمد تماشاگران به داخل و بیرون و قسمت‌های مختلف ورزشگاه نیست؟ پس چرا وقتی قرار است بازی مهمی برگزار شود،‌ نزدیک به ١٠‌هزار تماشاگر در راهروها می‌نشینند؟ بلیت برای صندلی‌های آزادی فروخته می‌شود

اما چرا در بازی‌های حساس در راهروها جای سوزن‌انداختن هم نیست؟ یک سوال دیگر! چرا در مسابقات حساس نزدیک به ٧ تا ٨‌هزار تماشاگر در طبقه دوم باید به صورت ایستاده بدون این‌که جایی برای نشستن داشته باشند، مسابقه را تماشا کنند؟ اگر اتفاقی برای این مردم رخ بدهد، چه کسی پاسخگوست و اصولا با چه مکانیزمی این جمعیت عظیم را کنترل می‌کنند؟ بعد از گذشت بیشتر از ٤٣‌سال برگزاری مسابقات در استادیوم آزادی‌،‌ هنوز مسئولان یاد نگرفته‌‌اند و به راهی نرسیده‌اند که به اندازه گنجایش سکوها مردم را به داخل استادیوم راه بدهند؟

ابهام درباره پول بلیت ١٥‌هزار تماشاگر اضافی

درباره این ١٥‌هزار نفر تماشاگری که علاوه بر ظرفیت اصلی آزادی در استادیوم حاضر می‌شوند، می‌توان یک فرضیه بسیار مهم مطرح کرد! اگر به صورت میانگین قیمت بلیت این ١٥‌هزار نفر را ١٠‌هزار تومان در نظر بگیریم، به عدد قابل تأمل ١٥٠‌میلیون تومان اضافه بلیت‌فروشی در هر مسابقه مهم در ساده‌ترین حالت ممکن می‌رسیم. قضاوت نمی‌کنیم اما آیا نظارتی روی این درآمد اضافی بلیت‌فروشی وجود دارد؟ مسئولان بر اساس کدام قانون اجازه می‌دهند که بلیت‌فروشی بیشتر از گنجایش استادیوم انجام شود؟ اصلا چرا در روز بازی استقلال – العین چندین ‌هزار نفر پشت در‌های بسته ماندند؟ در سال‌های اخیر مدیران همواره با مطرح‌کردن بحث بلیت‌فروشی اینترنتی این شعار را داده‌اند که با این طرح مشکلات و ابهامات حل خواهد شد اما هنوز فاجعه ادامه دارد.

بی‌مسئولیتی مطلق!

مسئولان فوتبال ایران به هیچ عنوان نباید به خاطر حضور پرشور و بیش از ظرفیت ورزشگاه در استادیوم آزادی در روز بازی‌های مهم به خود افتخار کنند! ‌این یک فاجعه است که اصلا خود را در مقابل آن جوابگو نمی‌دانند و به‌صراحت نشان می‌دهد كه بسیاری از مدیران مسئولیت خود را درست انجام نداده‌‌اند.

قانون می‌گوید بلیت باید به تعداد صندلی‌های آزادی فروخته شود تا هر کسی بتواند سر جای خودش بنشیند. حضور حتی یک نفر بالاتر از ظرفیت دقیق استادیوم هم یعنی بی‌قانونی و ابهام مالی و مدیریتی! دلیل هم مشخص است. حضور تماشاگران بیشتر از تعداد تعیین‌شده ریسک بالایی دارد و در صورت ایجاد مشکل یا خطری جان آنها را به خطر می‌اندازد و کساني که مسئول حفاظت از جان هواداران باید باشند، مدیران هستند. منتهی نسبت به این نکته مهم سال‌های‌ سال است كه در فوتبال ایران بی‌توجهی می‌شود.

فتاحی: باشگاه‌ها باید اینترنتی بلیت بفروشند

سعید فتاحی، رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ در گفت‌و‌گوی کوتاه خود با روزنامه شهروند درباره این فاجعه توضیحات جالبی مطرح کرد. او درباره بلیت‌فروشی بیشتر از گنجایش ورزشگاه گفت: «قبلا هم دیده‌ایم به خاطر حضور مردم در ورزشگاه بیش از ظرفیت صندلی‌ها جرایم نقدی سنگینی متوجه فوتبال ایران در بازی‌های بین‌المللی شده است. منتهی ما بالاخره روزی باید به این‌جا برسیم که تماشاگر فقط به تعداد صندلی‌ها در استادیوم حضور داشته باشد و این اتفاق از ‌سال آینده طبق قوانین صریح AFC باید رخ بدهد و چاره‌ای جز انجام آن نداریم. در حال حاضر طبقه دوم آزادی تازه از‌ سال قبل صندلی‌گذاری شد و بدی ماجرا اینجاست که صندلی‌ها شماره ندارند. از‌ سال آینده باشگاه‌ها باید بلیت‌فروشی را حتما اینترنتی انجام بدهند و صندلی‌ها هم شماره‌گذاری شوند. فقط به این صورت است که ابهامات و مشکلات برطرف خواهد شد.»