تاریخچه‌ی اتلتیکو مادرید و دلیل نفرت آنها از رئال مادرید

به گزارش ایلنا، دو تیم اتلتیکو مادرید و رئال مادرید امشب، از ساعت ۲۳:۱۵، در برنابئو و در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم خواهند رفت. این بازی دویست و هفدهمین بار به مصاف هم می‌روند.

در بازی‌های قبلی این دو تیم رئال مادرید ۱۰۹ بار پیروز شده و اتلتیکو ۵۴ بار. رئال ۳۵۷ گل زده و اتلتیکو ۲۷۳ گل. برتری در آمار با رئال مادرید است. با این حال، اتلتیکو طرفداران زیادی در مادرید دارد. عموم طرفداران این تیم را غیرمادریدی‌های طرفدار اسپانیای متحد تشکیل می‌دهند. شاید برای درک نفرت این دو تیم از هم ذکر موارد زیر بد نباشد:

اتلتیکو در سال ۱۹۰۳ به وسیله‌ی سه دانشجوی اهل باسک تاسیس شد. آنها به علت علاقه‌ای که به تیم دیارشان، اتلتیک بیلبائو، داشتند نام این تیم را اتلتیک مادرید گذاشتند. کلمه‌ی «اتلتیک» یک اصطلاح باسکی است و با لفظ اسپانیایی-کاستیلیِ «اتلتیکو» تفاوت دارد. این باشگاه در ابتدا اتلتیک کلاب نام داشت و لباس راه‌راه سفید و آبی می‌پوشید.

سال ۱۹۰۴ برخی اعضای ناراضی رئال مادرید به این تیم پیوستند و نخستین جرقه‌ی دشمنی به وجود آمد. سرانجام بازیکنان این باشگاه در سال ۱۹۱۱ برای اولین بار با پیراهن قرمز و سفیدی که الان می‌پوشند در میادین حاضر شدند. در مورد دلیل این رویداد سه روایت وجود دارد:

روایت اول می‌گوید که به دلیل بی‌پولی آنها به ارزان‌ترین رنگ پارچه برای دوختن پیراهن روی آوردند. در آن دوره در مادرید ارزان‌ترین پارچه راه‌راه قرمز و سفید بود که برای دوختن تشک مورد استفاده قرار می‌گرفت. با توجه به این که لقب این تیم «تشک‌دوزان» است این روایت به نظر درست می‌آید.

روایت دوم به این ترتیب است که مدیر این تیم لباس‌های باشگاه را از انگلیس می‌خرید. او ابتدا لباس‌های تیم بلکبرن روورز را خریداری می‌کرد، اما در سفر خود به انگلیس به سال ۱۹۱۱ تصمیم گرفت لباس‌های ساوتهمپتون را بخرد که قرمز و سفید است.

روایت سوم این است که آنها به دلیل پیوند قلبی‌ای که با اتلتیک بیلبائو داشتند لباس‌های آن تیم را می پوشیدند.

طرفداران اتلتیکو را در آن دوران مهاجرین و باسکی‌های ساکن مادرید تشکیل می‌دادند و جدال میان آنها و مادریدی‌های «اصیل» موجب تنش می‌شد.

در سال ۱۹۳۶ جنگ داخلی در اسپانیا به عصر جدیدی وارد شد و مادرید مرکز سلطنت‌طلبان و طرفدران اسپانیای متحد شد و باسک و بارسلون پایگاه جمهوری‌خواهان و فدرالیست‌ها. ۸ بازیکن اتلتیکو در جنگ داخلی کشته شدند.

در سال ۱۹۳۹ دوره‌ی جدیدی در تاریخ اتلتیکو شروع شد و آنها به ناچار با زاراگوزا ادغام شدند و کمی بعد با تیم نیروی هوایی اسپانیا ترکیب شده و نامشان به «اتلتیک آویاسیون مادرید» تغییر یافت. کمی بعد آنها دوباره به شکل سابق خود در آمده و همان نام اتلتیکو بر این تیم نهاده شد؛ سال ۱۹۴۷. آنها در آن سال رئال را ۵-۰ در هم کوبیدند. دربی آنها از آن پس به «کلاسیکو» شهره شد.

عصر طلایی این باشگاه با هلنیو هره‌را آغاز شد. او کاتاناچو را از آمریکای جنوبی به اروپا آورد و سبک بازی این تیم را شکل داد. سبک بازی تیم سیمئونه در حال حاضر بسیار به کاتاناچو نزدیک است. این دوره‌ی طلایی از ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۵ طول کشید و آنها به رقیبی بزرگ برای رئال و بارسلونا تبدیل شدند. با افت رئال در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ آنها مهمترین رقیب بارسلونا بودند و بازی‌های جنجالی زیادی میانشان انجام شد.

افتخارات اتلتیکو مادرید:

۱۰ بار قهرمانی در لالیگا

۱۰ بار قهرمانی در جام حذفی 

۳ بار قهرمانی در یوفا کاپ