سه شنبه همین هفته برای فوتبالی ها روز مهمی بود؛ نه اینکه تیمشان در زمین توانسته باشد از پس رقیب بربیاید یا اینکه حاشیه ای در زمین سبز رخ داده باشد، بلکه ماجرا مربوط به صحبت های غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه، در نشست با رسانه ها بود؛ او در لابه لای اخبار مهمی که در ارتباط با مسائل اقتصادی و سیاسی به زبان آورد، سری هم به فوتبال زد و از پرونده مارک ویلموتس ، سرمربی سابق تیم ایران گفت؛ همان مرد بلژیکی که حدود شش ماه به قراردادش با ایران پایبند بود و بعد هم رفت و پشت سرش را نگاه نکرد. ویلموتس با این ادعا که طرف ایرانی به قرارداد پایبند نبوده، به فیفا شکایت کرد و حالا علاوه بر دو میلیون یورویی که از فدراسیون فوتبال ایران گرفته، درخواست غرامت شش میلیون یورویی نیز کرده است.
اگرچه مسئولان فدراسیون فوتبال ایران، به ویژه مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون، می گویند ادعای ویلموتس کذب است و ایران زیادی هم به این مربی پول داده، ولی به نظر می رسد این پرونده ابعاد پیچیده تری دارد که ممکن است منجر به ورشکستی فدراسیون فوتبال نیز شود. از همان روزهای ورود ویلموتس به ایران تا زمان خداحافظی او، شایعه های زیادی درباره دستمزد این مربی در رسانه ها مطرح شد. با وجود تکذیب های مکرر مسئولان فدراسیون فوتبال، دست آخر، شایعه ها درست از آب درآمدند و این مرد بلژیکی که با قراردادی هنگفت سرمربی ایران شده بود، توانست با فعال کردن یکی از بندهای قراردادش، یک طرفه آن را فسخ و درخواست غرامت کند. این پرونده تا جایی پیش رفت که نظر نمایندگان مجلس را هم به خود جلب کرد و پای سازمان بازرسی کل کشور را نیز به میان آورد. حالا سخنگوی قوه قضائیه نیز به پرونده ویلموتس ورود کرده و مشخصا از اشتباهاتی که رخ داده است، حرف می زند. او سه شنبه در بخشی از صحبت هایش گفت:« این قرارداد از سوی سازمان بازرسی بررسی و مشخص شد یک سری اشتباهات داشته است. برای حضور ۶۳ روزه این مربی، هزینه سنگینی به کشور وارد شد و ایرادات و اشکالات کار بررسی شده است و تصمیم مقتضی به سرعت اتخاذ خواهد شد». این موضوع خودش گام مهم و بلندی رو به جلو است که سخنگوی قوه قضائیه خبر داده تصمیم مقتضی« به سرعت » اتخاذ خواهد شد. پیش از این شایعه شده بود مسئولان رسیدگی به این پرونده، در طرحی در نظر دارند هزینه سنگین این پرونده را از حساب شخصی افرادی پرداخت کنند که پای چنین قراردادی را امضا کرده و این مربی را به ایران آورده اند.
چه کسی ویلموتس را به ایران آورد؟
با این حال، سؤال اساسی در این پرونده، نقش افرادی است که پای ویلموتس، سناتور سابق بلژیکی را به ایران باز کردند. درباره اینکه چه کسی ویلموتس را سرمربی ایران کرده، شایعه های زیادی راه افتاده است. قاعدتا وقتی قرار است تیم ملی صاحب سرمربی شود، همه نگاه ها متوجه فدراسیون فوتبال آن کشور و رئیس و کمیته فنی آن است؛ اما در ایران اتفاقات همیشه به شکلی رخ می دهد که انتهایش یک شگفتی بزرگ به همراه دارد؛ آمدن ویلموتس هم یکی از همین شگفتی هاست؛ چون رئیس کمیته فنی فدراسیون فوتبال در اظهار نظری عجیب خبر داده بود این کمیته اصلا در جریان انتخاب مارک ویلموتس نبوده است! پس تا همین جا وضعیت کمیته فنی به شرط درستی اظهارنظر افراد مربوطه، مشخص است. آنها گفته بودند شخص رئیس فدراسیون فوتبال، پیگیر حضور ویلموتس در ایران بوده است. رئیس فدراسیونی هم که زمان ورود ویلموتس در فدراسیون حضور داشته، مهدی تاج است؛ مردی که البته چندی بعد به دلیل آنچه مشکل قلبی عنوان شد، استعفا داد و رفت. تاج بعدها که حسابی تحت فشار قرار گرفت، با حضور در برنامه« ۲۰:۳۰» توپ را به زمین وزیر ورزش انداخت و گفت ویلموتس را وزیر ورزش توصیه کرده است ! مهدی تاج در برنامه« بدون تعارف» نیز گفت:« ویلموتس را کسی معرفی نکرد. آقای وزیر به من نامه ای زد و کسی به او معرفی کرده بود. طبیعی هم هست. وزیر زیر نامه زده است آقای تاج جهت بررسی و بهره برداری لازم و شرایط ویلموتس را توضیح داده بودند». رئیس سابق فدراسیون فوتبال درباره اینکه چه کسی ویلموتس را به وزیر پیشنهاد داده بود نیز توضیح داد:« مرکز فرهنگی ایران و هلند این نامه را زده بود. ویلموتس، رنار و لوپتگی از سوی این مرکز پیشنهاد شده بودند. گفته بودند اینها بهترین هستند».
ضدحمله مهدی تاج به وزیر ورزش، بسیاری را غافلگیر کرد؛ بااین حال ، این غافلگیری گسترده تر شد؛ ابتدا نوبت وزارت ورزش و شخص مسعود سلطانی فر رسید تا به اظهارات مهدی تاج واکنش نشان دهد. مسعود سلطانی فر درباره نقش وزارت ورزش در انتخاب ویلموتس گفت:« در طول روز نامه های این چنینی زیادی به وزارت ورزش می رسد. ما هم این نامه ها را به فدراسیون ها ارجاع می دهیم؛ چون آنها تصمیم گیرنده اصلی هستند و نقش وزارتخانه نظارتی است. نامه مربوط به مرکز فرهنگی ایران و هلند نیز به دست ما رسید که من روی آن نوشتم:« برای بررسی و بهره برداری به این فدراسیون ارجاع شود». علاوه بر سه گزینه ای که نام آنها در این نامه برده شده بود، نام های دیگری هم در آن مقطع برای تیم ملی فوتبال مطرح بود که حدود ۹ نفر می شدند. در نهایت خود فدراسیون تصمیم گرفت با ویلموتس قرارداد امضا کند و تمام موارد را خود فدراسیون بررسی کرده است. مسئولیت قرارداد ویلموتس هم با فدراسیون فوتبال است و قطعا خودشان به نهادهای نظارتی پاسخ خواهند داد.
غافلگیری کبیر!
مهدی تاج، رئیس وقت فدراسیون فوتبال، خیلی خلاصه گفت ویلموتس را مسعود سلطانی فر، وزیر ورزش، توصیه کرده است؛ وزیر ورزش هم خیلی قاطع پاسخ داد که توصیه قید« باید» نداشته و برای بررسی معرفی شده است و فدراسیون خودش باید جواب گوی نهادهای نظارتی باشد. در همین پاس کاری ها بود که بیانیه مازیار تشکری تیمجانی، رئیس مرکز تجاری- فرهنگی ایران و هلند، منتشر و پیچیدگی های این پرونده صدچندان شد. در این بیانیه، ابتدا به چرایی ورود این مرکز به بحث فوتبال اشاره شد و بعد رئیس این مرکز با کنایه های تند و تیز، پاسخ ادعاهای مهدی تاج را داد؛« به نظر می رسد هم نسبت دادن این قرارداد به مرکز تجاری ایران و هلند و هم تکذیب آن از سوی ایشان، با اهداف و اغراض دیگری و با نیت یک فرافکنی سخیف در فرار از مسئولیت های قانونی خود صورت گرفته است».
غافلگیری اصلی اما به آن بخش از بیانیه مربوط می شود که تشکری تیمجانی می گوید این مرکز در جریان انتخاب ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی ایران« رودست» خورده است. تیمجانی می گوید:« از طریق رسانه ها در جریان انتخاب آقای ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با قرارداد و دستمزدی حیرت انگیز و باورنکردنی قرار گرفتیم؛ آن هم با پشت پرده هایی که هر روز برگی جدید و شگفت آور از آن منتشر می شود و به گوش می رسد ! افرادی خاص به دلایلی ترجیح دادند مذاکرات با آقای ویلموتس از مجاری دیگر صورت پذیرد و عجیب اینکه امروز برای واسطه های معرفی و انتخاب ایشان، آدرس غلط می دهند و فرافکنی می کنند». بیانیه صادرشده یک مورد را به خوبی نشان می دهد و آن اینکه جریانی به غیر از مرکز فرهنگی ایران و هلند، ویلموتس را به عنوان سرمربی انتخاب کرده است؛ آن هم با رقمی تقریبا دو برابر بیشتر از ارزشش! اما همچنان سؤال اصلی اینجاست که آن« افراد خاص» چه کسانی بوده اند؟
داستان پسر آقای رئیس
اتفاقا از همین جا به بعد داستان ابهام بیشتری دارد؛ عنوان شد که مهدی تاج با فردی به نام بهروز زنجانی به بروکسل سفر کرده و در سفارت ایران در بلژیک، کارهای مقدماتی قرارداد با ویلموتس را نهایی کرده است. بهروز زنجانی، فردی که به عنوان دوست کارلوس کی روش به فدراسیون فوتبال ایران معرفی شد، به جای یک حقوق دان ورزشی در آن جلسه حاضر بوده که این مورد خودش ابهامی بزرگ است. با این حال به نظر نمی رسد نقش اصلی را بهروز زنجانی در این پرونده داشته باشد؛ چرا که با کدهای تازه ای که قوه قضائیه می دهد، باید نقش« پسر رئیس» یکی از فدراسیون ها ارزیابی شود. همان روز سه شنبه، سخنگوی قوه قضائیه در پاسخ به این پرسش که گفته شده رئیس سابق یکی از فدراسیون های ورزشی فساد مالی داشته و استعفای او به همین دلیل است، گفت:« اگر منظورتان همان فردی است که در ذهن من است، موضوع ابربدهکاری نداریم.
پسر یکی از رؤسای فدراسیون ها مشکلاتی داشته که برایش پرونده ای تشکیل شده است و استعفا و عدم استعفا، تأثیری در رسیدگی های قضائی ندارد». مشخصا سخنگوی قوه قضائیه علاقه ای نداشته بیشتر به این بحث ورود کند، ولی تا همین جا کدهایی می دهد که واکاوی را چندان سخت نمی کند. پرسشگر از رئیس فدراسیونی می گوید که از یکی از فدراسیون ها به دلیل « فساد مالی» استعفا داده است؛ سخنگو در پاسخ می گوید بحث« ابربدهکاری» نیست. تا همین جا یعنی بحث درباره رئیس فدراسیونی است که استعفا داده و اتفاقا استعفایش مربوط به ابربدهکاربودن هم نمی شود. سخنگوی قوه قضائیه در ادامه از پسر رئیس فدراسیون می گوید و تأکید می کند:« استعفا یا عدم استعفا» تأثیری در رسیدگی به پرونده ندارد.
این موضوع خودش دوباره شائبه جدیدی ایجاد می کند که دلیل استعفای رئیس مدنظر، آن چیزی که عنوان شده است، نیست! با کنار هم قراردادن این موارد، می شود به پسران جنجالی رؤسا در سال های اخیر برگشت که حجم زیادی از اخبار را به خودشان اختصاص داده اند؛ از شایعه نقش آنها در انتصابات تا شایعه استفاده از رانت پدر برای منفعت شخصی. از بین این پسران، پدر دو نفر هنوز مشغول به کار هستند؛ پس استعفایی در کار نبوده و« احتمالا» در این پرونده، مدنظر قوه قضائیه نیستند. می ماند پسر یکی، دو رئیس سابقی که استعفا داده اند که با مرور اخبار یک سال گذشته می شود به رد آنها رسید.
- 19
- 4
