به گزارش ایسنا و به نقل از آس، با دو گلی که کیلورناواس در هفته آخر لالیگا دریافت کرد، دروازه رئال مادرید در ۳۸ بازی برای ۴۶ بار باز شد (میانگین ۱.۲۱ گل در هر بازی). این هفتمین آمار بد سفیدپوشان از فصل ۸۶-۱۹۸۵ است. بدترین آمار ۶۲ گل بود که در فصل ۹۹-۱۹۹۸ اتفاق افتاد. باز هم در فصل ۱۹-۲۰۱۸ دروازهبانهای مادریدی از کسب جایزه سامورا باز ماندند. این جایزه به دروازهبانی داده میشود که کمترین گل را دریافت کرده باشد و حداقل در ۲۸ بازی حضور داشته باشد. همچنین حداقل ۶۰ دقیقه بازی کرده باشد.
این شرایط زمانی برای مادرید بدتر میشود که با نگاه به گذشته متوجه میشویم دروازهبانهای این تیم در ۳۰ سال گذشته تنها دو بار جایزه سامورا را به دست آوردند. پاکو بویو در فصل ۹۲-۱۹۹۱ (۲۷ گل در ۳۵ بازی) و ایکرکاسیاس در فصل ۰۸-۲۰۰۷ (۳۲ گل در ۳۶ بازی) این عنوان را کسب کردند. تیبو کورتوا توانست دو جایزه پیاپیسامورا را در فصلهای ۱۳-۲۰۱۲ و ۱۴-۲۰۱۳ به دست آورد اما این اتفاق با اتلتیکو مادرید رخ داد. او در نخستین فصل در ۳۷ بازی تنها ۲۹ گل دریافت کرد (میانگین ۰.۷۸ گل در هر بازی) و در فصل بعد توانست آمار بهتری را به ثبت برساند و با همین تعداد بازی ۲۴ بار دروازهاش باز شد (میانگین ۰.۶۵ گل در هر بازی). دروازهبان بلژیکی که در این فصل پیراهن رئال مادرید را بر تن کرد در ۲۷ بازی ۳۶ گل دریافت کرد، یعنی در هر بازی ۱.۳۳ گل.
این آمار بر خلاف آمار دروازهبانهای مادرید در دهه ۶۰ است. ویسنته (۶۴-۱۹۶۳، ۶۳-۱۹۶۲ و ۶۱-۱۹۶۰)، بتانکورت(۶۷-۱۹۶۶ و ۶۵-۱۹۶۴)، آراکیستاین (۶۲-۱۹۶۱) و خونکرا (۶۸-۱۹۶۷) توانستند هفت جایزه سامورا در هشت فصل کسب کنند. تنها پسودو در فصل ۶۶-۱۹۶۵ نتوانست موفق به این کار شود. او در ۲۲ بازی ۱۵ گل دریافت کرد (در آن زمان لالیگا ۳۰ تیمی بود).
- 12
- 2