این روزها محمدعلی پورمتقی به شهرتی فراتر از یک کمک‌داور معمولی در فوتبال ایران دست پیدا کرده است. این کمک‌داور جوان که امسال فرصت حضور در لیگ برتر فوتبال را به دست آورده، روحانی‌ای است که قضاوت در فوتبال را با لباسی که بر تن می‌کند، شبیه می‌داند.
تمجید کمیته داوران از داور روحانی
برای اولین‌بار در تاریخ است که یک فرد با لباس روحانیت در مستطیل سبز می‌ایستد و پرچم می‌زند. حجت‌الاسلام محمدعلی پورمتقی متولد سال ٦٨ بوده و با ٢٧سال سن یکی از جوان‌ترین کمک داوران فوتبال ایران شده است. او در فصل ۹۷-۹۶ برای نخستین‌بار وارد چرخه داوران لیگ برتری شده و در ابتدای راه برای رسیدن به رویاهایش که قضاوت در مسابقات بین‌المللی است، قرار دارد.
پورمتقی در هفته دوازدهم نخستین قضاوت خود در سطح اول فوتبال ایران را به‌عنوان کمک‌داور دوم در دیدار تیم‌های نفت و سایپا پشت‌سر گذاشت که اتفاقا بدون نقص هم کارش را انجام داد و مورد تقدیر کمیته داوران قرار گرفت. او در هفته آخر نیم‌فصل لیگ برتر کمک‌داور دربی حساس بین استقلال خوزستان و صنعت نفت است تا به تدریج حضور خود را در سطح اول فوتبال ایران افزایش بدهد.
اولین داور طلبه در فوتبال ایران
در سالیان اخیر داوران و کمک‌داوران زیادی در فوتبال ایران حضور داشتند که داوری شغل دوم آنها بوده اما چون علاقه ویژه‌ای به داوری داشته‌اند، با گذراندن دوره‌ها و تأییدشدن توسط کمیته‌داوران وارد سطح اول فوتبال ایران شدند. دربی اخیر بین استقلال و پرسپولیس را بیژن حیدری که جراح و متخصص ارتوپد است، قضاوت کرد.
در دوره‌های اخیر لیگ برتر شاهد حضور داورانی بوده‌ایم که مشاغل مختلفی ازجمله پزشک، آتش‌نشان، کارمند، معلم ورزش، مهندس راه و ساختمان و... داشته‌اند اما محمدعلی پورمتقی اولین داوری است که با لباس روحانیت در فوتبال ایران فعالیت می‌کند.
دوراهی بر سر حوزه و فوتبال
محمدعلی پورمتقی داوری را از سال ٨٣ شروع کرد. او با انگیزه تعبیر رویاهای بزرگش پرچم به دست شد اما ٣سال بعد از آغاز فعالیتش در این زمینه توانست وارد حوزه علمیه شود. این روحانی وقتی توانست به حوزه علمیه راه پیدا کند، در دوراهی سختی قرار گرفت. از یک طرف داوری برایش اهمیت داشت و می‌خواست به اهدافش جامه عمل بپوشاند و از طرف دیگر هم باید وارد حوزه می‌شد.
سنگین‌بودن درس‌ها در حوزه علمیه به نحوی بود که پورمتقی باید تصمیم خودش را می‌گرفت و وجود علاقه زیادش به داوری در آستانه کنارگذاشتن این شغل بود. او در سال‌های ابتدایی حضورش در حوزه می‌توانست به داوری هم مشغول باشد اما در سومین سال حضورش در حوزه تصمیم گرفت داوری را کنار بگذارد که حجت‌الاسلام تلخابی که اکنون عضو خبرگان رهبری قزوین است، او را متقاعد کرد در داوری بماند.
همین باعث شد طلبه جوان هم به درس‌هایش در حوزه رسیدگی کند، هم داوری را ادامه دهد. طلبه جوان درباره سختی‌های حضور در حوزه و ادامه داوری حرفهای جالبی می‌زند: «درحال حاضر در مدرسه امام حسن عسگری مشغول تحصیل فقه و اصول هستم. به نظر من حضور در حوزه و داوری فوتبال هیچ منافاتی با هم ندارند. قوانین داوری یک چیز مشخص است که باید اجرا شود اما اگر هم من در این زمینه اشتباه کنم، ربطی به طلبه‌بودنم ندارد، چون ما داورانی داریم که پزشک یا مهندس هستند و شغلشان تأثیری در داوری آنها در فوتبال ندارد».
تلاش برای مهار ناپاکی در فوتبال
ماجرای حضور محمدعلی پورمتقی در فوتبال ایران به دلیل لباس اوست که جالب به نظر می‌آید. پورمتقی درباره لباس روحانیت و لباس داوری می‌گوید: «ظاهر لباس‌ها به هم ارتباطی ندارد، اما باطن آنها شبیه هم است. اهالی فوتبال تاکنون ندیده‌اند که فرد روحانی در این رشته قضاوت کند اما وقتی رئیس کمیته داوران اولین قضاوت من را دید، ابراز رضایت کرد و کمک‌داوری بازی استقلال مقابل ملوان نوین در جام حذفی را به من سپرد.»
وقتی حرف از فضای ناپاک فوتبال شود، پورمتقی راه‌حل جالبی برای از بین‌بردن فساد در فوتبال دارد. او می‌گوید: «همواره چنین بحث‌هایی در فوتبال وجود دارد. ما مربیان و بازیکنان خوبی در حوزه داریم که می‌توانند در فوتبال فعالیت کنند. به نظر من هر چقدر افراد بیشتری از حوزه وارد عرصه فوتبال شوند، می‌توانند این نگاه که می‌گویند فوتبال کثیف است را عوض کنند. شخصا تا جایی که امکان دارد، خودم را وارد فضای ناپاکی‌ها نمی‌کنم اما می‌توان فضای فعلی فوتبال را تغییر داد و آن را اصلاح کرد.»
رویای حضور در جام‌جهانی
فوتبال تنها رشته‌ای نیست که این طلبه جوان به آن علاقه دارد. او استاد رزمی فول کیک بوکسینگ است و رشته ووشو را هم به صورت حرفهای دنبال می‌کند اما مهمترین هدف او در داوری فوتبال خلاصه می‌شود. پورمتقی رویاهای بزرگی در داوری دارد.
علیرضا فغانی داور بین‌المللی فوتبال ایران الگوی این روحانی است و او می‌خواهد مثل فغانی در مسابقات بین‌المللی قضاوت کند: «در خودم این توانایی را می‌بینم که مثل علیرضا فغانی پیشرفت کنم و در خارج از ایران قضاوت داشته باشم. می‌دانم رسیدن به این هدف سخت است، اما همین که اینجای کار حضورم در داوری بازخورد خوبی داشته، من را به آینده امیدوار می‌کند. بزرگترین هدف من حضور در جام‌جهانی است، البته اگر خدا بخواهد، چون نگاهم به آن بالایی است».
- 9
- 3
