بارها سه پسر او عشق و قدردانی‌‌شان از یئو موریبا را در انظار عموم بروز داده‌اند که وقتی بدانید او چه از خود گذشتگی‌هایی برای آنها انجام داده، تعجب‌آور نخواهد بود. یئو متولد گینه است و علاقه‌اش به ورزش و بخصوص فوتبال از همان‌جا آغاز شد. او اما به فرانسه نقل مکان کرد و در حومه پاریس ساکن شد.

در یک خانه‌ سازمانی نه‌چندان مجلل در منطقه روسی انبری، یئو به‌تنهایی سه پسرش را بزرگ کرد. او سال ۱۹۹۶ از همسرش آنتوان که یک مهندس ارتباطات در گینه بود جدا شده بود و آن زمان پل تنها ۲ سال داشت.

البته آنتوان با وجود طلاق، تا روز مرگش در ماه مه سال ۲۰۱۷ (در سن ۷۹سالگی) رابطه خود با پسرانش را حفظ کرده بود و حتی بازی‌های پل را در یورو ۲۰۱۶ از نزدیک تماشا می‌کرد. با این حال زحمت و هزینه‌های مربوط به بزرگ کردن پسرها بر عهده یئو بود؛ کسی که سه فرزند فوتبالیست‌اش اغلب اوقات از او به‌عنوان «سوپرمامان» یاد می‌کنند.

بزرگ کردن این سه پسر به امید اسم و رسم‌دار شدن آنها اما نه‌فقط عشق بلکه نظم و انضباط هم لازم داشت. یئو به سایت فیفا گفت: «کار آسانی نبود اما وقتی شما صاحب فرزندان پسر هستید و باید خودتان آنها را بزرگ کنید، باید آنها را خیلی منضبط بار بیاورید. شیوه تربیت کردن آنها باید لطافت و سختگیری را توأمان با هم داشته باشد.»

زمانی که پسران پوگبا به سن ۵سالگی رسیدند، فوتبال بازی کردن برای یک تیم محلی را آغاز کردند. این شور و اشتیاق برای فوتبال بازی کردن همان چیزی بود که آنها از مادرشان به ارث برده بودند. یئو ادامه می‌دهد: «من ورزش‌های متفاوتی را امتحان کردم اما در نهایت فوتبال را انتخاب کردم. ما تیمی ساختیم که من کاپیتان تیم زنان‌مان بودم. شاید این اشتیاق به فوتبال بازی کردن از طریق ژنتیک به فرزندانم هم انتقال داده شده باشد، نمی‌دانم.» پل سه سال از برادرش کوچک‌تر بود اما کمی که گذشت مشخص شد او در میان این سه پسر بااستعدادترین است.

در سن ۱۶سالگی دوقلوی‌های ماتیاس و فلورنتین به اسپانیا نقل مکان کردند تا به تیم آکادمی سلتاویگو بروند و مقصد پل با دو ساعت فاصله، آکادمی تیم لوهاور بود. یئو می‌گوید: «یک آخر هفته‌‌، من به ملاقات پل می‌رفتم و آخر هفته دیگر می‌رفتیم دوقلوها را ببینم. من می‌رفتم تا حمایت‌شان کنم چون دور بودن از خانواده کار ساده‌ای نیست. هر بار ترک فرزندانم به آنها این توصیه توصیه می‌کردم؛ شما کشورتان را به‌خاطر رسیدن به یک هدف ترک کردید پس تمام تلاش‌تان را انجام دهید تا به آن هدف برسید.»

در میان سه برادر پوگبا، پل با پیوستن به یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های دنیا، بلندترین قدم را برای رسیدن به هدفش برداشت. منچستریونایتد پتانسیل او را کشف کرد و سال ۲۰۰۹ بود که او را از لوهاور خرید. این‌بار همان زمانی بود که یئو فداکاری نهایی را در حق او انجام داد. پل آن زمان ۱۶ساله بود و مادرش برای اینکه او را تنهایی رهسپار منچستر و آکادمی سرالکس فرگوسن نکرده باشد، مجبور شد تصمیم سرنوشت‌سازی بگیرد. یئو گفت: «من کارم را رها کردم تا همراه پل باشم چون ما واقعاً به کنار هم بودن عادت داشتیم. من می‌خواستم او را هر جایی که می‌رود همراهی کنم. او شغل تمام‌وقت من است.» رفتن پل به منچستر اما برای یئو صرفاً با خاطرات خوش همراه نبود. وقتی فرگوسن تصمیم گرفت پوگبا را از ترکیب اصلی‌اش کنار بگذارد، این موضوع، خشم بئو را به‌همراه داشت؛ نتیجه‌اش هم این شد که فرگی پوگبا را مجازات کرد. یئو درباره آن روزها هم می‌گوید: «من و برادران پل با هم صحبت کردیم و تصمیم بر این شد که پل قرارداد جدیدی امضا نکند، فرگوسن هم او را با خارج کردن از تیم و هرگز فرصت بازی ندادن به او مجازات کرد.

پل تنها بود. او حتی در دفتر فرگوسن به‌خاطر رفتاری که با او شده بود گریه کرد.» اینطور بود که پوگبا به یوونتوس رفت؛ تیمی که با آن ۸ جام از جمله ۴ اسکودتو برد به همین دلیل ۴ سال نامزد کسب توپ طلا شد. روزهای طلایی پوگبا در تورین، منچستری‌ها را از تصمیم‌‌شان برای آزاد گذاشتن پوگبا پشیمان و آنها را مجاب کرد با پرداخت ۹۰میلیون پوند او را به اولدترافورد برگردانند.