آلوارو موراتا مهاجم تقریباً جدید اتلتیکو مادرید در گفت‌وگویی که با «لااوترا کرونیکا» داشته درباره زندگی سختی که در لندن داشته است حرف زده. او همچین از نحوه آشنایی با همسرش می‌گوید و از شانس اتلتیکو مادرید برای فتح لیگ قهرمانان اروپا. مهاجم سابق رئال مادرید و باشگاه چلسی، از اینکه در بازگشت به اسپانیا به تیم رقیب رفته انتقادات سختی را شنیده ولی می‌گوید راهی برای مقابله با آن پیدا کرده است. خلاصه‌ای از این گفت‌وگو را از نظر می‌گذرانید.
بهانه مورد علاقه‌ات وقتی دیر سرتمرین حاضر می شوی چیست؟
من هرگز دیر نرسیده‌ام. درست است که محل سکونت ما معمولاً با محل تمرین فاصله زیادی دارد ولی همیشه جزء اولین نفراتی هستم که خودش را به محل تمرین می‌رساند.
اتلتیکو زندگی‌ات را دستخوش تغییر هم کرده است؟
بله. این روزها به نظر می‌رسد با حمایت هوادارانی که داریم به دست آوردن پیروزی و بردن در بازی‌ها راحت‌تر باشد ولی باید بگویم زمانی که در لندن بودم خانواده‌ام، زندگی و دوران بدی را تجربه کردند. اینجا دوباره خوشبخت و خوشحالیم.
مگر چه اتفاقی برای تو یا همسرت در لندن رخ داد که می‌گویی آنجا خوشحال نبودی؟
کلی اتفاق... به خاطر درد کمرم مجبور شدم کلی تزریق داشته باشم. آن همه سوزن تیزی که در بدنم فرو می‌شد را دوست نداشتم و به همین خاطر وقتی به خانه برمی‌گشتم بداخلاق بودم. همسرم هم حال و روز خوشی نداشت و هرچیزی که می‌خورد را بالا می‌آورد. تا مدت زیادی هردوی‌مان روی تخت افتاده بودیم تا مشکلات و بیماری‌مان را سپری کنیم. به هر حال این جور مواقع، درک کسی که کنار شما حضور دارد خیلی سخت است... واقعاً شرایط بسیار سختی بود.
با همسرت در اینستاگرام آشنا شدی؟
بله (می‌خندد) عکسی از او دیده بودم و به همه آشنایانم در میلان، جایی که آن دختر زندگی می‌کرد، پیغام فرستادم که این شخص را برایم پیدا کنند. آنها هم بدجسنی می‌کردند و برایم این کار را نمی‌کردند؛ تا اینکه بالاخره یکی از دوستان پدر آلیس (همسر موراتا) که برای بسیاری از بازیکنان کت و شلوار می‌دوزد، بالاخره او را برایم پیدا کرد و با هم بیشتر آشنا شدیم.
در اینستاگرام چیزی برایش نمی‌نوشتی؟
چرا، ولی جوابم را نمی‌داد.
تصویری که همسرت از زندگی شما در فضای مجازی می‌گذارد چنین فرضیه‌ای به وجود می‌آورد که زندگی ایده‌آلی دارید. واقعاً همین طور است؟
راستش را بخواهید بله. این را بگویم که نیازی به ساختن یک زندگی تخیلی نداریم. اینجا سعی می‌کنیم از همه چیز لذت ببریم و خوش باشیم. ما سه‌تا سگ و دوتا بچه داریم و خودمان هم دوتا آدم بزرگ هستیم که کار می‌کنیم... این دقیقاً همان تصویری است که از خودمان در اینستاگرام منتشر می‌کنیم.
سری هم بزنیم به وقتی که قرار بود پدر شوی و پشت در اتاق زایمان، منتظر رسیدن دوقلوهایت بودی. اضطراب داشتی؟
خیلی خیلی. هیچ وقت نگفتم ولی کلی سختی کشیدم. روزی که قرار بود به سالن زایمان برویم به من گفتند یک ساعتی باید منتظر باشید ولی من را تقریباً ۶ ساعت منتظر گذاشتند.
فکر نمی‌کنی در فوتبال مردان هم باید مرخصی زایمانی چیزی بگذارند؟
خیلی وقت‌ها به نظر می‌رسد زندگی ما گل و بلبل است ولی این را به شما بگویم که مجبور شدم همسرم، آلیس، را همانجا در بیمارستان رها کنم و بروم. حتی وقت اینکه دستشویی بروم را هم نداشتم چون باید برمی‌گشتم لندن و بازی می‌کردم.
از کدام یک بیشتر می‌ترسی: سیمئونه یا همسرت؟
(می‌خندد) از هردوتای‌شان. فکر می‌کنم هر دو آدم‌های باکاراکتری هستند.
اینکه تو قبلاً برای رئال‌مادرید بازی کرده‌ای و الان برای اتلتیکو بازی می‌کنی شرایط سختی است. فکر نمی‌کنی این جابه‌جایی برایت دشوار بوده؟
هواداران اتلتیکو شرایط را برایم ساده کردند. می‌توانستم حرف بزنم و بگویم از بچگی طرفدار اتلتیکو بوده‌ام ولی تمرکزم را گذاشتم روی زمین و با جان و دل بازی کردم. این مهمترین موضوع است. امیدوارم آنها متوجه این موضوع شده باشند.
فکر می‌کنی رسانه‌های ورزشی می‌توانند تاثیری روی عملکردت داشته باشند؟
به طور مستقیم نه. همه می‌دانند چه موقع باید روزنامه‌ها نگاه کنند و چه وقت‌هایی نباید روزنامه بخوانند. شما اگر دو گل در یک مسابقه بزنید، نیم ساعت بعد از بازی می‌توانید سری به رسانه‌ها بزنید و چیزهایی که نوشته‌اند را بخوانید. اگر در شرایطی سختی هستید و رسانه ها از شما انتقاد می‌کنند بهتر است که بیخیال رسانه‌ها شوید و روی کارتان تمرکز کنید؛ هرچند که بالاخره یکی پیدا می‌شود و از شما انتقاد می‌کند و نظرش را می‌گوید.
و این موضوع چیزی را عوض می‌کند؟
من را که تغییر نمی‌دهد ولی در اسپانیا شرایط اینطوری است. مردم زیاد دوست دارند نظریات‌شان را بیان کنند.
واقعاً به این معتقدی که می‌توانید با اتلتیکو لیگ قهرمانان اروپا را ببرید یا اینکه بیشتر یک رؤیاپردازی است؟
فکر می‌کنم دیر یا زود این اتفاق بالاخره می‌افتد. باید به شانس‌مان برای قهرمان شدن باور داشته باشیم و برای رسیدن به این مهم در این مسیر تلاش دوچندانی کنیم.
کارن فیروزی
- 11
- 6
