بر خلاف بازی با لبنان، تیم ملی برای بردن سوریه دردسر زیادی نداشت و در همان نیمه اول توانست کار را تمام کند. مشخص بود که گل‌های آزمون و حاجی‌صفی برای گرفتن سه امتیاز کافی است و سوریه بحران‌زده توان تغییر نتیجه را ندارد. اگر مهاجمان تیم ملی در نیمه دوم دقت بیشتری داشتند، این برد می‌توانست پرگل‌تر هم باشد.
بعد از سناریوی بازی با لبنان و ایرادهای تیم ملی در خطوط مختلف، قابل پیش‌‌بینی بود که اسکوچیچ تغییراتی در ترکیب به وجود آورد. مربی کروات در نهایت تیمش را با سه تغییر به زمین فرستاد و عابدزاده، نورافکن و حاجی‌صفی بازیکنان جدید ترکیب بودند. تغییر مهمتر اما انتخاب یک سیستم جدید بود و تیم ملی در امان با چیدمان ۳-۳-۴ به زمین رفت. این همان سبکی است که کی‌روش در اکثر دوران هشت ساله مربیگری‌اش انتخاب می‌کرد و اعتقاد زیادی به آن داشت.
مربی کروات در مصاحبه جنجالی‌اش مدعی شده بود که بازیکنان ایرانی در اجرای تاکتیک‌های مختلف ضعف دارند، ولی ملی‌پوشان در هر روشی که او انتخاب کرده موفق بوده‌اند. اسکوچیچ در اکثر بازی‌ها ترجیح داده با سیستم ۲-۴-۴ بازی کند. این روش زمانی که آزمون و طارمی حضور داشتند، بهترین انتخاب بود. در بازی با لبنان تیم ملی ۱-۳-۲-۴ بازی کرد و با وجود گل عجیبی که خورد، توانست به برتری برسد.
اسکوچیچ به فاصله پنج روز تصمیم گرفت تیمش را با چیدمان ۳-۳-۴ به زمین بفرستد، با این حال بازیکنان تیم ملی بدون هیچ مشکلی خودشان را تطبیق دادند. آنها بر خلاف مهدی طارمی در پاسخ اسکوچیچ توییتی نزدند، ولی با نمایش خوب‌شان در این بازی ثابت کردند که توان بازی در سیستم‌های مختلف را دارند.
البته تغییرات پرشمار سیستم تیم ملی محل سؤال است و کمتر تیم ملی در جهان چنین تغییرات پرشماری را تجربه می‌کند. با توجه به فرصت محدود برای مربیان تیم ملی، اکثر آنها ترجیح می‌دهند روی یک یا دو سیستم تمرکز کنند و در اجرای آن به تکامل برسند. تغییرات دائمی چیدمان تیم ملی به بازیکنان اجازه نمی‌دهد که با یک روش خاص خو بگیرند و به هماهنگی برسند. حالا که صعود تیم ملی تقریباً قطعی شده، انتظار می‌رود که کادر فنی روی یک سیستم خاص تمرکز کند و با آن روش پیش برود.
انتخاب سیستم ۳-۳-۴ بیش از همه به نفع وحید امیری شد که در سمت چپ آزادی عمل داشت و علاوه بر دو گل اول بازی، روی بیشتر حملات خطرناک تیم ملی مؤثر بود. او بازی را به عنوان گوش چپ شروع کرد و مثل نیمه دوم بازی با لبنان آزاری دائمی برای خط دفاع حریف بود (امیری در دقایق پایانی به عنوان بازوی چپ بازی کرد).
هرچند در بازی با لبنان آزمون بازیکن سرنوشت‌ساز تیم ملی بود، امیری روی هر دو گل نقش مستقیمی داشت و انتخاب بهترین بازیکن بین این دو کار سختی بود. این بار اما این چپ‌پای باتجربه بی‌تردید بهترین بود و برای دومین بازی متوالی نشان داد که به روزهای اوجش نزدیک شده است. اسکوچیچ هرچند روی استفاده از لژیونرهای مشهورش اصرار دارد، ولی آمادگی و کیفیت امیری در حدی بوده که نمی‌تواند از او صرفنظر کند و از معدود بازیکنان لیگ برتر است که همچنان در ترکیب تیم ملی بازی می‌کند.
با بازگشت احتمالی طارمی در اردوی بعدی رقابت در پست‌های تهاجمی فشرده‌تر خواهد شد، ولی بعد از نمایش خوب امیری در دو بازی اخیر به سختی می‌توان او را به دفاع چپ برگرداند.
تصمیم مهدی ترابی برای خداحافظی از تیم ملی/ واکنش یک پرسپولیسی
مهدی ترابی ستاره پرسپولیس همچون دیدارهای گذشته برابر سوریه هم حتی یک دقیقه فرصت بازی در ترکیب تیم ملی ایران را پیدا نکرد!
اینکه ترابی هربار بعد از اردوی تیم ملی به شدت افت می‌کند چیز تازه‌ای نیست و مربیان پرسپولیس هم غیرمستقیم در مصاحبه‌های‌شان روی آن تأکید کرده‌اند اما مشخص نیست چرا وقتی اسکوچیچ اعتقاد چندانی به ستاره افت‌کرده پرسپولیس ندارد اما هربار ترابی به تیم ملی دعوت می‌شود و ناآماده به اردوی پرسپولیس برمی‌گردد.
ترابی از بازی‌های مرحله قبل پیش انتخابی جام‌جهانی در منامه به تیم ملی برگشت و کلاً ۳۸ دقیقه مقابل هنگ‌کنگ و بحرین بازی کرد اما در ۵ بازی دور رفت تیم ملی فقط در بازی اول مقابل سوریه آن هم از دقیقه ۷۳ به میدان رفت و در چهار دیدار دیگر هرگز استفاده نشد.
سؤال اینجاست که چرا اصلاً این بازیکن به تیم ملی دعوت می‌شود؟ اگر اسکوچیچ اعتقادی به ترابی ندارد می‌تواند او را دعوت نکند. در این صورت ترابی در اردوی پرسپولیس می‌ماند و در تمرینات شلاق می‌خورد تا بلکه از این رخوت و شرایطی که دارد خارج شود اما وقتی در اردوی تیم ملی حضور دارد نه تمرین سنگین و پرفشار انجام می‌دهد نه در شرایط مسابقه قرار می‌گیرد و باز هم این پرسپولیس و خود ترابی هستند که ضرر می‌کنند. البته این‌بار شایعاتی مبنی بر دعوت نشدن ترابی به تیم ملی به گوش می‌رسید اما او دوباره دعوت شد و این اتفاق برایش افتاد.
شنیدیم قبل از دو بازی اخیر ایران برابر لبنان و سوریه، مهدی ترابی تصمیم گرفته بود نزد دراگان اسکوچیچ رفته و به صورت موقت از تیم ملی خداحافظی کند اما یک دوست صمیمی و همبازی قدیمی مانع شده است!
گویا احمد نوراللهی که رابطه بسیار مطلوبی هم با مهدی ترابی دارد وقتی از تصمیم ستاره پرسپولیس مطلع می‌شود کلی با او صحبت می‌کند تا این بازیکن را از تصمیم خودش منصرف کند.
مهدی ترابی هم پس از مشورت با احمد نوراللهی ماجرا را مسکوت گذاشته و حرفی از تصمیم جدید خود با دراگان اسکوچیچ نمی‌زند. اما آیا احمد نوراللهی پس از دو بازی نیمکت و سکونشینی مهدی ترابی باز هم می‌تواند جلوی همبازی قدیمی خودش را بگیرد؟ باید منتظر ماند و دید!
- 11
- 1
