روزنامه جوان نوشت: تیم ملی فوتبال ایران به عنوان یکی از اولین تیم‌های صعودکننده به جام جهانی ۲۰۲۶ با کادر فنی ایرانی کاری بزرگ انجام داد. اینکه بخواهیم این کار بزرگ را زیر سؤال ببریم هم از انصاف به دور است و هم اینکه منطقی نیست.
ایران تیمی آسیایی است و بالطبع برای صعود به جام جهانی باید به مصاف رقبای آسیایی خود برود، پس مقایسه نحوه صعود با تیم‌هایی از قاره دیگر کاملاً اشتباه است، ضمن اینکه باید توجه داشت در همین قاره آسیا تیم‌های مدعی و بزرگی، چون عربستان، قطر و حتی استرالیا کارشان مقابل دیگر آسیایی‌ها گره خورد، به گونه‌ای که برخی از صعود مستقیم بازماندند ولی ایران با هدایت کادر فنی تمام ایرانی صعودی مقتدرانه و زودهنگام داشت.
با این مقدمه کوتاه می‌توان به این نتیجه رسید که تیم ملی می‌تواند خیلی بهتر از روند فعلی کسب نتیجه کند، به شرط آنکه خودش را از آسیا جدا کند. مسابقات مقدماتی تمام شد و تیم باید خود را آماده رویارویی با تیم‌هایی از قاره‌های دیگر کند؛ رقبایی که هم سطح فوتبال آنها و هم نوع فوتبال‌شان کاملاً با تیم‌های آسیایی متفاوت است. خب از آنچه تاکنون مشاهده شده اینچنین برمی‌آید که تیم ملی فوتبال ایران در انجام این مهم با مشکل روبه‌رو است، یعنی نه می‌تواند حریف درخور توجهی پیدا کند و نه می‌تواند برنامه‌های فنی و تاکتیکی درستی به نمایش بگذارد.
در مورد مشکل اول سال‌هاست که مسئولان فوتبال با بهانه نخ‌نماشده تحریم‌ها و عدم‌استقبال کشورهای مختلف از بازی با ایران از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند و به جای تلاش برای برپایی بازی مناسب تدارکاتی حتی با مخارج بالا ترجیح می‌دهند پشت میزشان بنشینند و همان بهانه‌ای واهی را بیاورند و البته پول بیت‌المال را در جاهای دیگر خرج کنند، در نهایت هم بروند سراغ چند تیم سطح پایین که با پیروزی مقابل آنها کارنامه مدیریت‌شان ضعیف نشود. طبیعی است که این مشکل تا زمان حضور چنین مدیرانی در سطح تصمیم‌گیری فوتبال برطرف نخواهد شد و فوتبال ایران چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی با ادامه حضور این مدیران به زودی از سطح اول قاره آسیا هم سقوط خواهد کرد، اما در مورد مشکل دوم یعنی بحث مسائل فنی و تاکتیکی که به صورت مستقیم با کادر فنی تیم ملی در ارتباط است، باید به همان جمله معروف کارشناسان اشاره کرد که یک تیم ملی قوی از دل یک لیگ قوی بیرون می‌آید.
البته این مسئله نافی برخورداری کادر فنی از علم روز فوتبال نمی‌شود چراکه به فرض داشتن لیگ قوی اگر کادر فنی تیم ملی توانایی فنی بالا نداشته باشند، به راحتی سرمایه‌سوزی می‌کنند، اما نکته این است که تیم ملی ایران در این برهه زمانی خاص نه پشتوانه لیگ را دارد و نه اعتبار چندانی روی نیمکت. از لیگ و افت فاحش آن که باید در مقوله‌ای دیگر حرف زد، اما در مورد کادر فنی تیم ملی باید اذعان داشت امیر قلعه‌نویی با وجود تمام تلاش‌ها و موفقیت‌هایی که تاکنون به دست آورده نیازمند تقویت است.
امیر قلعه‌نویی باید در رأس تیم ملی باقی بماند. او ما را به جام جهانی رسانده و سزاوار آن است که هدایت تیم ملی در جام جهانی را هم برعهده داشته باشد، اما باید تقویت شود و این کار را باید خودش آغاز کند. قلعه‌نویی باید اول قبول کند که خودش نیازمند یک ریکاوری ذهنی و فنی است و بعد هم باید بدون تعصب بپذیرد که کادر فنی‌اش در حد جام جهانی نیستند. تیم ملی باید تغییر را از نیمکت خود شروع کند؛ تغییری که هرچند دیر است ولی می‌تواند مشکل را حل کند تا در فیفادی‌های بعدی شاهد نمایش بهتری از شاگردان قلعه‌نویی باشیم.
- 15
- 1
