نگرانی بزرگ فوتبال ایران از عدم صدور ویزای آمریکا

به گزارش ورزش سه، در حالی که طی روزهای اخیر دوباره بحث احتمال عدم صدور ویزای آمریکا برای مهدی طارمی در فضای رسانه‌ای ایران داغ شده، اظهارات مبهم و عجیب مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال، به این التهاب دامن زده است؛ جایی که او از «احتمال مشکل برای چند بازیکن تیم ملی» و حتی «در نظر گرفتن جانشین» سخن گفته، بی‌آنکه مشخص کند این نگرانی دقیقا بر چه پایه‌ای استوار است.

این در حالی است که اگر قرار باشد واقع‌بینانه به موضوع نگاه شود، پرونده ویزای بازیکنان تیم ملی، به‌ویژه مهدی طارمی، پیش از این یک‌بار به‌طور کامل بررسی شده است. طارمی تابستان گذشته برای حضور با اینتر در جام جهانی باشگاه‌ها، ویزای آمریکا را دریافت کرد؛ آن هم از مسیر رسمی، با اقدام مستقیم باشگاه اینتر و طی تمام مراحل حقوقی و امنیتی. این یعنی مهم‌ترین و حساس‌ترین نام فهرست تیم ملی، عملا این آزمون را پشت سر گذاشته است.

در مقابل، سوال اصلی نه درباره بازیکنان، بلکه درباره برخی اعضای فدراسیون فوتبال ایران مطرح است؛ افرادی که برای حضور در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی درخواست ویزا داده بودند و با پاسخ منفی مواجه شدند. نکته مهم اینجاست که طبق ایمیل ارسالی از سوی سفارت آمریکا، علت رد درخواست ویزا به‌صورت مشخص و مکتوب قید شده؛ موضوعی که تاکنون شفاف‌سازی نشده و به جای آن، نگرانی‌ها به شکل عجیبی به سمت بازیکنان سوق داده شده است.

در این میان، نام دو بازیکن دیگر تیم ملی هم در برخی محافل و رسانه‌ها مطرح شده، اما این گمانه‌زنی‌ها نیز بیش از آنکه مبتنی بر اطلاعات رسمی باشد، حاصل فضای مبهم و فقدان توضیح دقیق از سوی فدراسیون است. پیش‌بینی غالب در رسانه‌های خارجی، از جمله تحلیل‌هایی که در روزهای اخیر در سایت‌های یونانی منتشر شده، حکایت از این دارد که ایالات متحده به‌دلیل تعهد رسمی خود به میزبانی جام جهانی، وارد چالشی نمی‌شود که اصل برگزاری مسابقات را زیر سوال ببرد.

واقعیت این است که آمریکا در آستانه یک رویداد جهانی قرار دارد و هرگونه ممانعت گسترده برای حضور بازیکنان یک تیم ملی، آن هم بدون سابقه مشکل امنیتی یا حقوقی، هزینه‌ای فراتر از فوتبال برای میزبان خواهد داشت. به‌ویژه درباره بازیکنانی مثل طارمی که سابقه ارسال مدارک ، ویزای معتبر و حضور در رقابت‌های بین‌المللی را دارند.

در چنین شرایطی، طرح بحث «جایگزین» برای بازیکنان کلیدی تیم ملی، بیش از آنکه یک تصمیم فنی یا مدیریتی باشد، نوعی بزرگنمایی یک احتمال ضعیف است؛ احتمالی که شواهد عملی، دست‌کم درباره مهدی طارمی، آن را تأیید نمی‌کند. اگر قرار است نگرانی‌ها جدی گرفته شود، ابتدا باید درباره دلایل رد ویزای برخی مدیران توضیح داده شود، نه اینکه بار یک ابهام اداری، روی دوش بازیکنان انداخته شود.

تا زمانی که داده‌ای تازه و رسمی منتشر نشود، ماجرای «ویزا نگرفتن طارمی» بیشتر شبیه یک داستان تکراری است؛ داستانی که یک بار، در عمل، خلافش ثابت شده است اگرچه خود طارمی ترجیح داد در تابستان گذشته به این سفر نرود.