به گزارش ایسنا، پاس تهران یکی از پر افتخارترین باشگاه‌های ایران بود که با تصمیم غلط مسئولان وقت باعث شد از عرش به فرش برسد و رفته رفته نامی از این تیم باقی نماند؛ باشگاهی که بازیکنان و مربیان زیادی را به فوتبال ایران و جهان معرفی کرد و افتخارات زیادی در ایران و آسیا کسب کرد. یکی از این بازیکنان، همایون شاهرخی بود که نامش با نام پاس گره خورده بود. ۱۴ سال سابقه بازی برای این تیم و سال‌ها حضور در کادر فنی تیم سبزپوش تهرانی، باعث شد این بازیکن سابق تیم ملی درد دل‌های زیادی از منحل شدن این تیم داشته باشد.
گفت‌وگوی همایون شاهرخی با ایسنا را در ادامه می‌خوانید:
خیلی وقت است که دیگر خبری از شما در فوتبال ایران نیست.
من از زمان نوجوانی در پاس بودم و با این تیم بزرگ شدم. شما فرض کنید اگر دوست چندین و چند ساله‌تان ناگهان از بین برود و دیگر از آن خبری نباشد، چه حس و حالی به شما دست می‌دهد. ترجیح دادم دیگر کمتر به سمت این فوتبال بی‌رحم و مسئولان غیر فوتبالی کشیده شوم و خودم را سرگرم کارهای دیگر بکنم.
از پاس بگویید، از زمانی که در این تیم حضور داشتید و توانستید عناوین مختلفی کسب کنید.
باشگاه پاس توسط نیروی انتظامی و برای افزایش ارتباط این ارگان با مردم ایجاد شد. رفته رفته ارتباط بهتر شد و پاس توانست جوانان زیادی را به فوتبال و ورزش علاقه‌مند کند. از بین رفتن این باشگاه فاجعه‌ای بود که در فوتبال ایران نادر است که دیگر رخ دهد. شیرین‌ترین خاطره من با این باشگاه کسب قهرمانی‌های مختلف و سردمداری در فوتبال ایران بود. قهرمانی‌ها و جام‌های زیادی که با این باشگاه به دست آوردم و توانستم در کنار بسیاری از اسطوره‌های ایران فوتبال بازی کنم. بازیکنانی که به خاطر این باشگاه و نام پاس توانستند در فوتبال ایران بدرخشند و به مدارج بالایی برسند. پاس چه در فوتبال و چه در رشته دیگر افراد مختلفی را به ورزش ایران معرفی کرد. این باشگاه کانونی برای پرورش ورزش بود و امثال مشحون و حمیدخانی از همین پاس، رشته‌هایی همچون والیبال، کشتی و بسکتبال معرفی شدند. اکنون ما باشگاهی در ایران نداریم، در حالی که پاس به معنای واقعی کلمه یک باشگاه بود. اکنون مالکان تنها تیمداری می‌کنند و هیچ نشانه‌ای از باشگاه‌داری دیده نمی‌شود.
چطور شد که پاس از بین رفت؟
زمانی که این خبر را شنیدم شاخ در آوردم. تفکر عامیانه‌ای که باعث شد برای افزایش حضور مردم شهرستان‌ها در ورزشگاه‌ها و ورزش فوتبال، تیم‌های تهرانی نظیر پاس و سایپا به همدان و کرج انتقال پیدا کنند. نمی‌دانم چه شد که با خود این تصمیم را گرفتند اما مطمئنا حضور افراد "اشتباهی" در فوتبال ایران سرمنشاء چنین اتفاقی بود. زمانی که این باشگاه رو به انحلال بود هیچ کدام از دوستان تهرانی نه در فدراسیون، نه در مجلس شورای اسلامی و نه در ارکان مختلف کشور مقابل این قضیه نایستادند و افرادی که تصمیم به نابودی پاس گرفتند اکنون به راحتی در خانه خود نشسته‌اند و استراحت می‌کنند. زمانی هم که از هر کدام از آنها سوال شود، می‌گویند "کی بود، کی بود، من نبودم" و این مساله باعث می‌شود که هیچ‌گاه مقصر اصلی شناخته نشود.
درباره حضور این افراد "اشتباهی" بیشتر توضیح دهید:
آنها افرادی بودند و هستند که سابقه‌ای در ورزش و فوتبال نداشته و ندارند. بعد از انقلاب و در قسمت ورزش بسیار سخت شده است که کار به دست آدم کاردان سپرده شود و آدم ورزشی به مساله ورزش بپردازد. مطمئنا اگر آب در مسیر خود جاری می‌شد و افراد درست به روی کار می‌آمدند نه پاس از بین می‌رفت و نه فوتبال ایران با چنین وضعی روبه‌رو می‌شد.
وضعیت امروز فوتبال ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بسیاری از باشگاه‌های ایرانی را نگاه کنید، بسیاری از بدهی‌های این باشگاه‌ها در AFC و فیفا وجود دارد. بدهی‌هایی که به دلیل حضور افراد نالایق در راس باشگاه‌ها و فوتبال ایران به وجود آمده است. چنین اتفاقاتی قطعا آینده خوبی را برای فوتبال ایران رقم نخواهد زد. باشگاه‌های ما هزینه‌های جانبی زیادی دارند اما مدیریت ناصحیح باعث شده علاوه بر وجود شاکیان و حاشیه‌های مختلف برای باشگاه‌ها، استقبال مردم نیز از فوتبال ایران کاهش یابد. فوتبال بدون تماشاگر یعنی هیچ. تنها پرسپولیس و استقلال را نمی‌توانیم پرطرفدار قلمداد کنیم بلکه ما ۱۶ باشگاه در لیگ برتر و بسیاری تیم دیگر در رده‌های پایین‌تر داریم که به خاطر همین تصمیمات ناصحیح باعث شده بسیاری از آنها هوادار نداشته باشند یا حداکثر دو، سه هزار تماشاگر برای دیدار آنها به استادیوم‌ها بیایند.
چه اتفاقی باید رخ دهد که ما نیز بتوانیم ساختار درستی از فوتبال مانند کشورهای اروپایی و شرق آسیا داشته باشیم؟
باز هم تکرار می‌کنم. اگر آب مسیر خود را طی کند، تمام گل‌ها و گیاهان سبز خواهند شد. داستان حضور این افراد، داستان یک روز و دو روز نیست. ورزش انگیزه زیادی به جوانان برای فعالیت و پویا بودن می‌دهد اما خود این عامل انگیزشی باید درست اداره شود و تصمیم گیری‌های درستی در قبال آنها گرفته شود. می‌خواهم برای شما یک مثال بزنم، باشگاه‌هایی مانند دارایی، پاس، برق شیراز، پیام مشهد و امثال این‌ها مردم زیادی را به ورزشگاه‌هایی نظیر امجدیه می‌کشاند. برای دیدار هر کدام از این‌ها حداقل ۲۰ هزار نفر به ورزشگاه می‌آمدند و اگر این تیم‌ها با پرسپولیس، شاهین یا استقلال بازی داشتند، به طور یقین ورزشگاه امجدیه پر می‌شد.
برای فوتبال ایران چه آینده‌ای متصور هستید؟
اگر بگویم آینده خوب، دروغ گفته‌ام. ایران می‌تواند یکی از کشورهای با ساختار فوتبال دنیا لقب بگیرد اما این تنها یک خیال است. وضعیت باشگاه‌های ما روز به روز بدتر می‌شود و هیچ کسی هم به فکر آنها نیست. همه می‌خواهند به صورت موقتی این مشکل را حل کنند که تنها بگویند در دوره آنها اتفاقات به خوبی پیش رفت. بی بند و باری ، بی نظمی و امثال این‌ها در راس فوتبال ایران وجود داشته است که باعث شده در فوتبال ما چنین وضعیتی رخ دهد. امیدوارم روزی برسد که فوتبال ایران نیز سر و سامان بگیرد.
- 19
- 2
