به گزارش خبرآنلاین، ولاپان که اصالتی مالزیایی داشت، در مدت حضور خود در کنفدراسیون فوتبال آسیا اقدامات گسترده‌ای برای رشد فوتبال در کشورهای مختلف قاره انجام داد. به همین بهانه دقایقی را با داریوش مصطفوی، رئیس سابق فدراسیون فوتبال که ارتباط صمیمی با ولاپان داشت به گفت‌وگو پرداخته‌ایم و در این بین درباره اوضاع و احوال فوتبال ایران نیز سوالاتی از او پرسیدیم. گفت‌وگو با داریوش مصطفوی را در ادامه می‌خوانید.
صحبت از ولاپان که شد، ناخودآگاه یاد شما افتادیم.
خدا رحمتش کند، ولاپان از معدود افرادی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا محسوب می‌شد که عاشق ایران بود و کشورمان را خیلی دوست داشت و احترام دوطرفه‌ای بین او و مردم ایران حاکم بود. در مدت هفت، هشت سالی که با او کار کردم، همیشه تاکید داشت دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا باید ایرانی باشد و همیشه هم من را پیشنهاد می‌داد. او من را خیلی خوب می‌شناخت، چون ارتباط راحت و خوبی با هم داشتیم و همیشه علاقه داشت بعد از خودش، دبیرکلی به ایران برسد.
چه خاطره‌ای از ولاپان همیشه در ذهن شما باقی مانده است؟
بعد از بازی با ژاپن در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، درحالی که با گل دقایق پایانی در وقت‌های اضافه به این تیم باخته بودیم، وضعیت روحی بچه‌ها را خراب دیدم و هیچ‌کس نایی برای بلندشدن از زمین نداشت. در آن بازی حق ما پیروزی بود اما با گل دقایق پایانی بازی را باختیم تا در صعودمان تاخیر بیفتد و این درحالی بود که در ادامه دو بازی حساس با استرالیا داشتیم و شرایط اصلا خوب نبود.
بنابراین از ولاپان خواستم تا خودش به رختکن بیاید و با ملی‌پوشان ما صحبت کرده و آنها را آرام کند. ولاپان نیز درخواستم را قبول کرد و به محض ورود در جمع بچه‌ها گفت: «شما ایرانی هستید و ایرانی در جهان ریشه دارد و بزرگ است و می‌تواند همه‌چیز را عوض کند. شما اصلا نگران نباشید و مطمئنم با غلبه بر استرالیا به جام جهانی خواهید رفت.» هنوز که به آن زمان فکر می‌کنم احساس عجیبی به من دست می‌دهد. ولاپان مرد بزرگی بود و خداوند رحمتش کند.
میزبانی‌های خوبی نیز در آن دوران در جام باشگاه‌های آسیا به ایران می‌رسید.
درست می‌گویید؛ ولاپان در این میزبانی‌ها تاثیر زیادی داشت. البته این میزبانی‌ها حاصل دو موضوع بود؛ اول هنر مدیران فدراسیون که من هم یکی از آنها بودم و دوم حمایت و پشتیبانی ولاپان چون او همیشه خواستار پیشرفت و رشد فوتبال ایران بود.
به اوضاع امروز تیم ملی و فدراسیون فوتبال برسیم. در دعوای جدید ایجاد‌شده بین کی‌روش با تیم ملی امید، حق با کیست؟
الان و همیشه حق با کفاشیان است، چون تمام بلاهایی که بر سر ما آمده به‌خاطر قراردادهای ترکمنچای‌ای هست که کفاشیان و دوستانش در فدراسیون فوتبال بسته‌اند! قرارداد با کی‌روش را هم کفاشیان بسته، بنابراین در این فدراسیون تاج هیچ گناهی نسبت به قرارداد کی‌روش ندارد و خیلی هم خوب توانسته او را کنترل کند. تاج دارد بدون قرارداد از کی‌روش کار می‌کشد.
ولی توهین‌ها از جانب او و دستیارانش ادامه دارد.
کی‌روش حرف‌هایی می‌زند که باید کسی مثل خودش را پیدا کرد تا در ۴۵ ثانیه او را شسته و کنار بگذارد! این موضوع هیچ کاری ندارد و معتقدم این کار سخت‌تر از برخورد با مربیان داخلی پرمدعای خودمان نیست. کی‌روش یک پرتغالی هست که از همه‌جا مانده و رانده شده است. وقتی با رئیس فدراسیون امارات صحبت می‌کردم می‌گفت ما راحت شدیم، چون در عرض دو ثانیه برکنارش کردیم و پولش را هم دادیم و تمام شد و رفت. اما هشت سال به ایران آمد تا این بلاها بر سرمان بیاید. کفاشیان قراردادی با این مربی بسته که تاج هم نمی‌تواند او را عوض کند، هرچند که در شرایط فعلی هم صلاح بر عوض‌کردنش نیست.
جای تاج بودید چه می‌کردید؟
جای تاج بودم بدون قرارداد نگهش می‌داشتم تا بعد از جام ملت‌های آسیا نتایجی که می‌گیرد را ببینم. اگر نتیجه گرفت با او به یک شکل دیگر مجدد وارد مذاکره می‌شدم و اگر هم نتیجه نگرفت در همان ابوظبی عذرش را می‌خواستم. سابقه من برای همه روشن است و از این کارها کرده‌ام و این‌بار هم شک نکنید همین کار را می‌کردم. به‌نظرم تاج تنها کسی بوده که توانسته این‌بار را بدون قرارداد و پرداخت هزینه‌ای به مقصد برساند و این موضوع قابل‌تقدیر و تشکر است. هم تاج و هم ساکت در این خصوص زحمت زیادی کشیده‌اند.
- 12
- 5
