به گزارش ورزش سه، هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر با دو اشتباه بزرگ داوری همراه بود. مورد اول، در دیداری سپاهان و استقلال رخ داد، جایی که پیش از برخورد توپ به دست ایمان سلیمی، داور بازی می‌بایست خطای میلاد زکی‌پور به روی ارسلان مطهری را اعلام می‌کرد.
مورد دوم نیز در تقابل میان پرسپولیس و ذوب آهن شکل گرفت. جایی که هنگام ارسال وحید امیری گلزن پرسپولیس، یعنی گئورگی گولسیانی، بیش از یک متر در موقعیت آفساید قرار داشت اما آرمان اسعدی، کمک داور بازی، به اشتباه این گل را پذیرفت.
حالا باشگاه استقلال با انتشار تصویری از لحظه حادث شدن دو صحنه، یعنی خطای زکی‌پور به روی مطهری و حضور گولسیانی در آفساید، نسبت به اشتباهات داوری در دیدارهای هفته سوم اعتراض کرده است.
باشگاه استقلال در شرح این تصویر نوشته است: دیشب اشتباه به ضرر استقلال، امشب اشتباه به سود پرسپولیس.
طعنه سنگین علی سامره به گل آفساید پرسپولیس؛ به استقلال امتیاز مفت و باد آورده نمی‌دهند!
مدیر باشگاه استقلال با انتشاری متندی تند و تیز به گل حاشیه ساز امروز پرسپولیس به ذوب آهن پرداخت.
علی سامره نوشت: نه دنبال بهانه‌جویی هستیم، نه دنبال وارد شدن به فضای بیانیه‌نویسی باشگاهی و.... دلمان نمی‌خواهد برخی چیزها، مانند جمله تبانی، کمک داوری و حمایت از نهاد و فردی خاص را حتی از تصور خودمان عبور دهیم، چه برسد به اینکه به زبان بیاوریم! اما واقعا این وقایع را با عنوانی باید یاد کرد؟! آیا باید خودمان را اینطور توجیه کنیم که اینها صرفا اشتباهات داوری است که آنهم جزئی از فوتبال است؟! فرضا خودمان را توجیه کردیم آیا این سوال پیش نمی‌آید که چرا همواره این اشتباهات علیه باشگاه استقلال رقم می‌خورد؟! فقط همین سه بازی لیگ امسال به علاوه اشتباهات داوری سال گذشته را بررسی کنید؟! به چه نتیجه‌ای می‌رسید؟!
چطور می‌شود برخی تیم‌ها همواره از داوری سود برده و استقلال ما همواره متضرر؟! آیا این شیوه رقابت عادلانه است؟! آیا استقلال بودجه و پول شما را دارد؟! آیا استقلال هم در برابر دور زدن قانون، مصونیت دارد؟! آیا استقلال امکانات شما را دارد؟! و آیا شماها ذره‌ای از مشکلات استقلال را لمس کرده‌اید؟!
خودتان بگویید آیا انصاف است که این ناعدالتی تا قضاوت داوری و سوت و پرچم‌ها زدن‌ها هم کشیده شود؟! مگر در یک بازی بزرگ چقدر فرصت جبران برای اشتباهی است که ربطی به خودت ندارد و باعث و بانی‌اش خارج از تیم است؟!
البته ما روحمان و ذهنمان، جنگجو و جاه‌طلب است؛ می‌جنگیم؛ قویتر می‌شویم؛ آن‌قدر قویتر، شبیه سیلابی بزرگ که هیچکس نتواند جلوی آن بایستد؛ ما نه کم می‌آوریم و نه شانه خالی می‌کنیم؛ ما زورمان و هدفمان به مراتب بیشتر و بزرگتر از مشکلاتمان است؛ البته چاره‌ای جز قویتر شدن نداریم چون نه امدادهای غیبی بر ما نازل می‌شود نه امتیاز مفت و باد آورده!
- 10
- 5
