پس از جدایی پیتسو موسیمانه، سرمربی اهل آفریقای جنوبی، مدیران باشگاه استقلال وارد فاز جدیدی از مذاکرات با گزینه‌های مختلف برای هدایت تیم شدند. در حالی که اخبار اولیه از توافق نهایی با والتر ماتزاری، سرمربی سرشناس ایتالیایی، حکایت داشت، اما در نهایت این مذاکرات به نتیجه نرسید و گزینه‌ای غیرمنتظره به عنوان سرمربی استقلال معرفی شد؛ میودراگ بوژوویچ، مربی صربستانی‌ای که به‌تازگی قرارداد خود را به‌صورت یک‌طرفه با باشگاه استقلال خوزستان فسخ کرده بود، در انتقالی غافلگیرکننده روی نیمکت استقلال تهران نشست.
با این حال، دوران حضور بوژوویچ در جمع آبی‌ها بسیار کوتاه بود؛ او طی ۹ مسابقه هیچ بردی به دست نیاورد و در نهایت از سمت خود برکنار شد. پس از این اتفاق، مجتبی جباری که به‌عنوان دستیار در کادر فنی حضور داشت، به‌صورت موقت هدایت تیم را بر عهده گرفت و با قهرمانی در جام حذفی فصل را به پایان رساند.
اما صحبت‌های جنجالی جباری در یک برنامه تلویزیونی، که در بخشی از آن عملکرد فنی بوژوویچ را زیر سؤال برد، واکنش سرمربی سابق استقلال را به‌دنبال داشت.
بوژوویچ در گفت‌وگویی با ورزش سه از تجربیات خود در فوتبال ایران، از حضور در استقلال خوزستان تا دوران کوتاه و پرتنشش در استقلال تهران گفت. او با انتقاد از نحوه جدایی‌اش، ضمن ابراز دلخوری از برخورد مدیران باشگاه استقلال، به‌صورت مستقیم به صحبت‌های جباری واکنش نشان داد و درباره اتفاقاتی که در پس‌زمینه حضورش در تهران رخ داده، شفاف‌سازی کرد.
گفت‌وگوی کامل او را در ادامه می‌خوانید:
* ابتدا درخصوص دوران حضور در استقلال خوزستان صحبت کنید و مشکلاتی که آنجا داشتید.
در اهواز مشکلات زیادی از هر نوع وجود داشت، آن‌قدر زیاد که فهرست کردن همه‌شان دشوار است، اما من بازیکنان و دستیاران فوق‌العاده‌ای داشتم، دستیاران ایرانی، و با هم توانستیم به نتیجه خوبی برسیم. ما به‌طور منظم دستمزد نمی‌گرفتیم و بازیکنان شروع به اعتصاب کردند. من معمولاً طرف آن‌ها را می‌گرفتم، که همین باعث شد روابط درون باشگاه به‌هم بریزد و کار در چنین فضایی برایم بسیار سخت شد. از آنجا که می‌دانستم تیم بقا در رقابت‌ها را قطعی کرده، تصمیم گرفتم که بروم؛ دیگر نمی‌توانستم ادامه بدهم.
* اینکه گفته می‌شود شما پس از مذاکره با استقلال تهران تصمیم به فسخ قرارداد با استقلال خوزستان گرفتید چقدر صحت دارد؟
این درست نیست که با استقلال مذاکره کرده باشم. هیچ مذاکره‌ای انجام ندادم، و افراد باشگاه هم می‌توانند این را تأیید کنند. پیشنهاد زمانی به من رسید که در مسیر فرودگاه امام خمینی بودم.
* خواسته مدیران استقلال تهران پس از عقد قرارداد با شما چه بود؟
مدیران باشگاه به من گفتند که تیم دیگر شانسی برای قهرمانی در لیگ ندارد، که خودم هم می‌دانستم، و تنها هدفشان جام حذفی است. از نظر من، این هدف هم واقع‌گرایانه بود و هم وسوسه‌انگیز؛ چون با باشگاهی طرف بودیم با یک سنت بزرگ، حتی با وجود بی‌ثباتی‌هایش. به‌هرحال، آن‌ها قبلاً پنج مربی را تغییر داده بودند و من فکر کردم دیگر امکان تغییر دوباره وجود ندارد.
* حضور روی نیمکت استقلال تهران چه حسی داشت؟
برایم افتخار بزرگی بود که در چنین باشگاهی با آن‌همه قدمت و هوادار کار کنم. واقعاً تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بود که تیم را در مقابل آن‌همه هوادار رهبری کنم. در واقع این هواداران هستند که استقلال را به بزرگترین باشگاه آسیا تبدیل کرده‌اند.
* خبر دارید که استقلال قهرمان جام حذفی شد؟
در نهایت نتیجه خوبی به دست آمد، باشگاه به هدفش رسید و قهرمان جام حذفی شد که به آن‌ها تبریک می‌گویم، به‌ویژه به هواداران. وقتی آمدم، با مشکلات زیادی از نظر مصدومیت بازیکنان مواجه بودم؛ تقریباً همه به‌نوعی با مشکلاتی درگیر بودند و ما تلاش کردیم آن‌ها را به شرایط خوب برگردانیم.
* جباری پس از قهرمانی گفت شما چیزهایی که استقلال می‌خواست را به باشگاه ارائه نمی‌کردید و فاصله خیلی زیادی با استانداردهای مربیگری داشتید. در این خصوص چه نظری دارید؟
من پذیرفتم جباری با من همکاری کند، چون به‌عنوان بازیکن، اسطوره باشگاه و فوتبال ایران بود. قرار بود او رابطه من و بازیکنان را بهتر کند، نه اینکه اقتدار من را تضعیف کند و علیه من کار کند. او در مقام مربی، تازه‌کار است و من ۲۵ سال است که در این حرفه فعالیت می‌کنم. او آخرین کسی است که در این باشگاه می‌تواند درباره کار من اظهار نظر کند. از بازیکنان بپرسید، مخصوصاً آن‌هایی که باتجربه‌تر هستند؛ اگر بگویند که من نه به‌عنوان مربی و نه به‌عنوان انسان خوب نیستم، آن‌وقت در خودم عمیقاً تجدیدنظر می‌کنم. در نهایت، جباری آینده دارد، اما در زندگی، انسان خوب بودن خیلی سخت‌تر از مربی خوب بودن است. به هر حال، این قهرمانی در جام حذفی متعلق به او نیست، بلکه حاصل کار همه مربیانی است که امسال در استقلال فعالیت کردند.
* تفاوت مشکلات شما در استقلال خوزستان و استقلال تهران در چه مسائلی بود؟
من با اهواز مشکلاتی داشتم، چون دستمزدها پرداخت نمی‌شد و شرایط کار عادی وجود نداشت. این داستان کمی طولانی‌تر است، اما موضوع شخصی‌ای نبود. من آن شهر و مردمانش را دوست دارم؛ مردمانی که بسیار با مهربانی با من رفتار کردند. در تهران، تنها چیزی که انجام ندادند، آوردن دستیاری بود که خواستارش بودم؛ فرشاد بختیاری، یک متخصص عالی در زمینه دروازه‌بان‌ها و همکاری بسیار خوب و صادق. آن‌ها من را فریب دادند و گفتند فقط جام حذفی برایشان اهمیت دارد.
* درخصوص نحوه جدایی‌تان از استقلال هم صحبت کنید. کسی با شما صحبت کرده بود؟
شیوه‌ای که با من قطع همکاری کردند، بسیار تحقیرآمیز بود. من از طریق تلگرام فهمیدم که اخراج شده‌ام؛ فقط نوشته بودند: "ممنون". تصور کنید! حتی کسی با من تماس نگرفت تا این موضوع را بگوید؛ این رفتار چقدر بی‌احترامی به من، به‌عنوان یک انسان بود.
* به طور کلی تجربه حضور در فوتبال ایران برایتان چگونه بود؟
وقتی آمدم، نمی‌دانستم باید چه انتظاری داشته باشم. فوتبال شغل خاصی است، افراد خوب در آن کم هستند، و این فقط مخصوص ایران نیست، بلکه در تمام دنیاست. اما با این حال، من با افراد خوب و صادق زیادی آشنا شدم و دوستان زیادی هم در اهواز و هم در تهران پیدا کردم.
* نظرتان درباره لیگ برتر خلیج فارس و به طور کلی فوتبال در ایران چیست؟
فکر می‌کنم رابطه‌ای بسیار منصفانه با همه مربیان ایرانی داشتم که به‌عنوان همکار، برایشان احترام زیادی قائلم، و همین‌طور با شما خبرنگاران. ایران کشور بسیار زیبایی است، با مردمی مهمان‌نواز، با غذایی بسیار خوشمزه، و من همیشه با خوشحالی به این کشور باز خواهم گشت.
* و بزرگترین مشکل فوتبال ایران از نظر شما؟
زمین و فقط زمین! من همیشه این را تکرار می‌کنم. بازیکنان بسیار بااستعدادی در ایران حضور دارند که اگر شرایط کاری بهتر و تکنیک بالاتری داشتند، می‌توانستند در بالای بالای فوتبال جهان قرار بگیرند.
- 15
- 3
