منصوریان از کجا به کجا رسید

روز ۱۲ خرداد احمد جمشیدی سخنگوی باشگاه ذوب آهن در مصاحبه با سایت باشگاه در خصوص تمدید قرارداد با سرمربی تیمش اینطور گفته بود: «با توجه به رضایت مجموعه باشگاه و شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان و هواداران از عملکرد منصوریان، باشگاه ذوب پس از برگزاری دو جلسه هیأت مدیره با حضور مدیرعامل باشگاه و ایشان، قرارداد خود با علیرضا منصوریان را به مدت یکسال دیگر تمدید کرد.

امیدواریم با روند خوب و رو به رشد تیم فوتبال ذوب‌آهن، باشگاه و این مربی ارزنده بتوانند سال‌های متمادی با هم همکاری داشته باشند. اولویت اول باشگاه بعد از عقد قرارداد با سرمربی تیم، مذاکره با بازیکنانی است که قرارداد آنها پایان یافته، که مدیرعامل باشگاه و معاونت فنی باشگاه با هماهنگی صورت گرفته با هیأت مدیره در این خصوص اقدام خواهند کرد. هدف ما قرار گرفتن در بالاترین سطح لیگ برتر کشور و لیگ قهرمانان آسیاست. امیدواریم همه بتوانیم با همکاری و همدلی تیمی قوی و در شأن ذوب آهن و ایران برای حضور شایسته در فصل آینده و لیگ قهرمانان آسیا داشته باشیم.»

منصوریان آن روزها با ذوب‌آهن فوق‌العاده نتیجه گرفته بود. او که از هفته سیزدهم به جای امید نمازی نشست از ذوب‌آهن تیمی ساخت کاملاً متحول شده تا جایی که بهتر از پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان آسیا نتیجه گرفت. اما علی منصور که بالا و پایین فوتبال را زیاد دیده شاید در ابتدای فصل جاری فکرش را نمی‌کرد که چنین روزهای سختی را تجربه کند.

اما فوتبال روی بدش را به او نشان داد و دقیقاً ۱۶۰ روز بعد از تمدید قراردادش با باشگاه اصفهانی یعنی ۲۱ آبان ۹۸ همین سخنگو در گفت‌وگو با سایت باشگاه در خصوص ادامه یا قطع همکاری سرمربی‌اش اینطور گفت: «مقرر شد که هیأت مدیره و مدیریت باشگاه ذوب آهن به طور مشروط و با توجه به تعهدات علیرضا منصوریان و متعاقب آن کسب امتیازات مورد نظر این هیأت مدیره، حداکثر تا پایان دور رفت لیگ برتر فوتبال کشور با ایشان ادامه کار دهد.» البته منصوریان همچنان امیدوار به نظر می‌رسید به طوری که قبل از جلسه‌اش با مدیرعامل و هیأت مدیره در مصاحبه‌ای گفته بود: ««من همه چیز را با مدیرعامل باشگاه، اعضای هیات مدیره و در رأس همه با مدیریت کارخانه جلو می‌برم. فقط باید بگویم که به اندازه همه افراد باشگاه، فقط من ناراحت هستم.

بنده سال گذشته در چنین شرایطی آمدم و می‌دانم که وضعیت برای هواداران، مدیریت و بازیکنان سخت است اما باید تلاش کنیم تا این بحران حل شود. من نمی‌خواهم سوهان روح کسی باشم و باید یکسری مشکلات حل شود. چند ایده من و چند ایده هیأت مدیره دارد که به واسطه آن بحران را رفع می‌کنیم. همه با هم می‌جنگیم‌ تا ذوب‌آهن به جایگاه اصلی خود بازگردد و مطمئن باشید که موفق خواهیم شد.»

حالا او قبول کرده که با شرایطی خاص تا نیم فصل به کارش در این تیم ادامه دهد. اما از او می‌پرسیم که اگر در ابتدای فصل چنین شروطی را برایش لحاظ می‌کردند آیا قراردادش را تمدید می‌کرد؟ منصوریان مدعی است که به کارش و البته تیمش اعتقاد دارد و امتیازهای از دست رفته را تا نیم فصل جبران خواهد کرد. صد البته خودش هم می‌داند که پیش بینی چنین چیزی حرفه‌ای نیست و هیچ تضمینی هم برایش نخواهد بود. شاید او بتواند ادعا کند که تیمش حتی تا پایان فصل می‌تواند بازی‌های خوبی را ارائه دهد اما کسب امتیازهای لازم قابل پیش بینی نیست.

در واقع او ریسک بزرگی را قبول کرده که اگر موفق نشود آن وقت انتقاد‌های بیشتری را به خودش می‌بیند. ما جای او نیستیم و به همین دلیل هیچ کس نمی‌تواند برای او تصمیم بگیرد اما همانطور که او ادعا کرده می‌تواند امتیازهای از دست رفته را جبران کند پس شاید بتوان ادعا کرد که برخی مربیان با چنین شرایطی ادامه نمی‌دادند.

شاید برای او بهتر باشد که به گذشته نزدیک برگردد و یک بار دیگر نه چند بار دیگر اتفاقات همین فصل را مرور کند که کجای کارش اشتباه بوده که نتیجه لازم را به دست نیاورده است. ذوب‌آهن در ۱۰ هفته‌ای که از لیگ گذشته فقط یک پیروزی داشته آن هم مقابل شاهین بوشهر که از ۱۰ بازی قبلی‌اش فقط دو تساوی کسب کرده است.

جعفر برزگر