فریم به فریم با دربی جذاب و به یادماندنی/فتح دربی با ساق‌های خسته!

استقلال با ترکیبی وارد دربی ۹۳ شد که تا حدی غیرقابل پیش بینی می نمود. در حالی که گفته می شد محمد دانشگر به دلیل تورم در مچ پایش قادر به حضور در این میدان نیست اما در نهایت به ترکیب اصلی استقلال رسید تا آبی ها بتوانند از حضور این بازیکن نهایت بهره را ببرند. حضور دانشگر در کنار تلاش بی پایان بازیکنان در این میدان ماراتن گونه در نهایت استقلال را به سوی فینال جام حذفی سوق داد تا آبی ها در آستانه رسیدن به جامی باشند که رقبای مهمی را در آن مغلوب خود کردند.

۱:روح مسی در ورزشگاه آزادی!

استقلال در دربی ۹۳ خیلی زود به گل رسید. گلی که حاصل اشتباه مهلک بشار رسن و خلاقیت مهدی قایدی بود. مهاجم استقلال که بعد از به ثمر رساندن گل دهم در لیگ برتر به لحاظ روحی در وضعیت ایده آلی قرار گرفته بود، از غفلت مدافعان پرسپولیس نهایت بهره را برد و بعد از محو کردن بشار رسن ( قایدی به بازیکن عراقی پرسپولیس لایی زد) که به واقع ضعیف ترین بازیکن تیمش در نیمه نخست بود، توپ را در کنج دروازه سرخ ها نشاند. این گل شباهت بسیاری داشت با گل هایی که لیونل مسی وارد دروازه حریفانش کرده بود؛ حرکت در عرض و زدن ضربه ای ناگهانی، در نهایت دقت! مهدی قایدی چهارشنبه شب به نوعی از روی دست مسی کپی برداشت و گلی به یادماندنی و خاطره انگیز را وارد دروازه رقیب سنتی کرد.

۲:شوت ها تمامی نداشت

استقلال علاوه بر آنکه روی نبوغ و استعداد دیاباته و قایدی حساب کرده بود می دانست که شوت زدن می تواند یکی از حربه های مهم برای رسیدن به گل باشد. در نیمه اول علی کریمی، فرشید اسماعیلی و مسعود ریگی به تناوب در موقعیت باز کردن دروازه سرخ ها قرار گرفتند و با شوت های خود رادوشویچ را بارها به زحمت انداختند. علی کریمی اول بار که در دقیقه ۱۶ صاحب موقعیت شد حتی می توانست استقلال را در این دقیقه به گل دوم هم برساند اما ضربه خشک و زمینی او راهی به دروازه پرسپولیس نداشت. ۳ دقیقه بعد فرشید اسماعیلی فرصتی طلایی را تجربه کرد که ضربه او نیز به رغم آنکه واکنش سخت رادو را در پی داشت رهاوردی برای استقلال نداشت.

۳:حسینی بیکار ترین بازیکن نیمه اول

پرسپولیس برای باز کردن دروازه استقلال به واقع برنامه آنچنانی نداشت و شاید بیشتر تحت تأثیر گلی قرار گرفت که مهدی قایدی در دقایق آغازین نیمه اول به ثمر رساند. سرخ ها که بازی را با ترکیبی نامناسب شروع کرده بودند و در کمال ناباوری کمال کامیابی نیا در ترکیب پرسپولیس حضور نداشت، بعد از حضور این بازیکن به جای شیری تا حدی جلو کشیدند و کوشیدند دروازه استقلال را باز کنند. در وصف بی اثر موقعیت های پرسپولیس همین قدر کافی است که به موقعیتی که این تیم در دقیقه ۴۴ به دست آورد اشاره کنیم. تنها در این دقیقه بود که نعمتی با شوتی دقیق سیدحسین حسینی را که در نیمه اول بیکارتر از همه بود، به واکنشی جدی واداشت. پرسپولیس برای رسیدن به دروازه استقلال با لایه های دفاعی شدید مواجه بود و نمی توانست استقلال را در وضعیتی قرار دهد که موقعیتی جدی را نصیب شان کنند.

۴:چشم وهم چشمی روی دقیقه ۴

استقلال گلش را دقیقه ۴ نیمه اول به ثمر رساند و پرسپولیس هم در همین دقیقه نیمه دوم دروازه استقلال را گشود تا همان فعل و انفعالاتی که در نیمه اول رخ داد به نوعی در نیمه دوم هم تکرار شود. در گلی که استقلال دریافت کرد می شد اشتباه مدافعان در جاگیری و استقرار مناسب در محوطه ۱۸ قدم را به وضوح مشاهد کرد. وقتی نادری توپ را به عمق فرستاد و علیپور با یک چرخش رسن را در فضایی ایده آل قرار داد مشخص شد که آبی ها روی فشار می توانند آسیب پذیر باشند. این گل روحیه را در اردوی سرخ ها افزایش داد و استقلال را تا حدی در موضع ضعف قرار داد.

۵:تعویض ها و اجبارها

یحیی گل ‍محمدی هرگز تصور نمی کرد وقتی حکم به خروج سیدجلال می دهد و نادری را به بازی فرا می خواهند این بازیکن خیلی زود به دلیل مصدومیت از زمین خارج شود. شاید اگر یحیی می توانست این اتفاقات را پیش بینی کند هرگز سیدجلال را از میدان خارج نمی کرد. مصدومیت نادری باعث شد تا سومین تعویض پرسپولیس هم به نوعی اجباری باشد و قرمز ها نتوانند از نیروهای خود به طور حداکثری بهره بگیرند. در این سو نیز برای استقلال اتفاق مشابهی رخ داد و فرشید اسماعیلی که به واقع بهترین بازیکن تیمش در نیمه اول بود جایش را به فرشید باقری داد تا استقلال در میانه میدان تا حدی دچار تزلزل شود.

۶:استقلال باخت و مساوی کرد

استقلال تا آستانه شکست در این میدان پیش رفته بود و بعد از گلی که علی علیپور روی غفلت محمد دانشگر و عارف غلامی به ثمر رساند، تا آستانه پیروزی پیش رفته بود اما دقایقی مانده به پایان بازی محمد دانشگر که بر سر حضورش در این میدان حرف و حدیث های بسیاری بود، روی ارسال دقیق میلیچ با ضربه سر دروازه پرسپولیس را باز کرد تا دوباره خودش را در قامت مدافعی گلزن جلوه دهد. گل دانشگر امیدها را به اردوی استقلال باز گرداند تا در شرایطی که ارسلان مطهری نیز به میدان فرا خوانده شده بود، در وقت های اضافه کار را تمام کند.

۷:۱۰۵دقیقه تا اولین ضربه دیاباته به دروازه!

شیخ دیاباته تا قبل از اینکه اولین و آخرین ضربه را به سمت دروازه پرسپولیس بزند و توپ از بالای دروازه سرخ ها خارج شود فعالیت آنچنانی در مقابل دروازه سرخ ها نداشت. شیخ در این میدان دقایق طولانی معطل ماند تا صاحب فرصت شود. مدافعان پرسپولیس در این بازی تمرکز بیشتری روی او داشتند و می کوشیدند اجازه ندهند مهاجم بلندقامت آبی ها صاحب موقعیت شود. شاید یکی از دلایلی که باعث شد قایدی در نیمه اول آن موقعیت را برای خودش ایجاد کند و حتی دانشگر با آن ضربه سر دروازه پرسپولیس را فرو بریزد، همین دیاباته بود که مدافعان پرسپولیس را مشغول خود کرده بود. شیخ با اینکه در دربی ۹۳ اثرگذاری آنچنانی نداشت اما به شدت نیروی حریف را بابت مهار خود گرفت.

۸:مهر حسینی و ارسلان پای صعود استقلال

سیدحسین حسینی با مهار پنالتی احمد نوراللهی نقش بسیاری در پیروزی استقلال داشت و راه را برای عبور از این مرحله هموار کرد. در کنار او باید به ارسلان مطهری هم اشاره داشت که پشت مهم ترین پنالتی استقلال در این بازی قرار گرفت و توانست دروازه رادوشویچ را باز کند تا استقلال ماراتن بازی با رقیب سنتی را در نهایت به سود خود تمام کند. مطهری در دربی ۹۲ نیز موفق شده بود ۲ بار دروازه پرسپولیس را باز کند که با به ثمر رساندن این پنالتی باز هم خود را در نقش مهاجمی اثرگذار در استقلال جلوه داد. حالا استقلال باید برای پیروزی در فینال برنامه ریزی کند.

فتح دربی با ساق های خسته

مربیان باتجربه گاهی در دوگانه« اصول- مصلحت» به اصولی که به آن معتقدند پافشاری نمی کنند و مصلحت تیم را در اولویت قرار می دهند. فرهاد مجیدی با معیارهای معمول مربی باتجربه ای نیست اما در دربی، مثل مربیان کارکشته از اصول شخصی خودش عدول کرد و با درنظر گرفتن مصلحت تیم، ترکیب اصلی استقلال را انتخاب کرد. بازگشت محمد دانشگر به ترکیب اصلی، بی توجه به اتفاقات دو هفته گذشته، نشانه ای از عقلانیت فرهاد مجیدی بود چرا که او هم می دانست که دانشگر به لحاظ فنی، در هر شرایطی از شاهین طاهرخانی و فرشید باقری مؤثرتر است.

« شروع محتاطانه» یکی از قوانین نانوشته دربی هاست. حساسیت این بازی معمولاً عاملی می شود که هر دو تیم دقایق ابتدایی را بدون ریسک دنبال کنند اما شروع شجاعانه استقلال، خیلی زود نتیجه داد. یحیی گل محمدی در واقع با کنار گذاشتن کمال کامیابی نیا و فرستادن تیمش تنها با یک هافبک دفاعی، هدیه بزرگی به فرهاد مجیدی داد و فضای جلوی ۴ مدافع پرسپولیس در کانال میانی، همان نقطه ای بود که قایدی، اسماعیلی و علی کریمی به آن حمله می کردند و حمایت دائمی میلیچ از این سه نفر، کفه ترازو را خیلی زود به سمت استقلال سنگین کرد. آبی ها بعد از گل زودهنگام و زیبای مهدی قایدی، یکی دو بار دیگر هم از این فضای خالی استفاده کردند اما ضربات فرشید اسماعیلی و شیخ دیاباته آنقدر مؤثر نبود که تبدیل به گل شود. تعویض زودهنگام یحیی، ورود کامیابی نیا و ادامه کار پرسپولیس با دو هافبک مرکزی، پانزده دقیقه پایانی نیمه اول را متعادل کرد اما پرسپولیس در نیمه اول عملاً صاحب موقعیت آشکاری نشد.

با شروع نیمه دوم، چند لحظه ۱۰ نفره شدن استقلال که از مصدومیت فرشید اسماعیلی ایجاد شد، کافی بود که شوت غیرقابل مهار بشار رسن ، بازی را به تعادل برگرداند. در گلی که استقلال خورد، پوشش نامناسب هافبک های دفاعی استقلال هم نکته مشهودی بود که در یک لحظه خاص، غافلگیر شدند. گلی که استقلال خورد، عملاً باعث شد وریا و میلیچ که در نیمه اول میل زیادی به نفوذ داشتند و استقلال را در زمین« بالا» نگه می داشتند، عقب نشینی کنند. در واقع این گل استقلال را برای ۲۰ دقیقه« فریز» کرد که در آن موقعیت خاصی به پرسپولیس نداد اما هافبک های تیم هم از ارسال پاس کلیدی و خلق موقعیت برای دیاباته و قایدی ناتوان بودند.

مصدومیت آرش رضاوند و نزدیک شدن به دقایق پایانی، فرهاد مجیدی را عملاً به سمت « پلن بی» سوق داد. با ورود ارسلان مطهری تازه نفس و انتقالش به سمت راست، قایدی به کانال سمت چپ رفت تا استقلال بازی با سه مهاجم را آزمایش کند اما درست در همان دقایقی که همه منتظر ادامه بازی در ۱۲۰ دقیقه بودند، پرسپولیس به ساده ترین شکل ممکن به گل رسید. غفلت عارف غلامی از علیپور، بزرگترین شوکی بود که به استقلال وارد شد. آبی ها در یکقدمی حذف قرار گرفتند و به نظر می رسید تکلیف فینالیست جام حذفی یکسره شده باشد. در چنین بازی هایی، وقتی تیمی در دقیقه ۸۹ گل می خورد،« بازگشت به بازی» بسیار بسیار مشکل است اما اضافه شدن محمد دانشگر به خط حمله و سانتر طلایی میلیچ، رویای بازگشت را محقق کرد.

در ۳۰ دقیقه وقت اضافه، طبیعی بود که میزان احتیاط در هر دو تیم بیشتر شود اما به رغم این محافظه کاری افراطی دوجانبه، ضربه سر شیخ دیاباته می توانست کار را تمام کند. پرسپولیس در این بازی نشان داده بود که روی توپ های بلند آسیب پذیر است و رادوشویچ برخلاف بیرانوند، اهل خروج کردن نیست. یکی از تمایزهای دو تیم، نیمکت بسیار باکیفیت تر پرسپولیس بود که به گل محمدی این اجازه را می داد از همه ظرفیت های تعویض تیمش استفاده کند اما فرهاد مجیدی به جز ارسلان مطهری، تعویض مؤثر دیگری نداشت و بقیه هرچه بود، تعویض های اجباری که از مصدومیت و خستگی ناشی می شد.

در بازی ای که سیدحسین حسینی با مهار اولین ضربه پنالتی پرسپولیسی ها، نقشی تعیین کننده در راهیابی آبی ها به فینال داشت، این دانشگر بود که سرنوشت بازی را تغییر داد. مدافعی که در بهترین موقع به تیم اضافه شد و استقلال را به رویایی ترین شکل ممکن، به بازی برگرداند.