به گزارش فرادید، این کشف که در دره‌رود زولِنکا انجام شده، کارگاهی برای تعمیر ابزارهای سنگی توسط جمعیت‌های نئاندرتال، حدود ۷۰ هزار سال پیش است. به گفته کارشناسان، این کارگاه شمالی‌ترین نمونه‌ی فضای باز کشف‌شده در لهستان است. بیشتر محوطه‌های نئاندرتال در لهستان در مناطق جنوبی‌تر، مانند فلات کراکوف–چنستوخوا و سیلزی سفلی قرار دارند، چون مناطق مرکزی و شمالی لهستان پیش‌تر زیر پوشش یخچال‌های طبیعی بوده‌اند.
دکتر ویتولد گروژدژ از موزه باستان‌شناسی دولتی گفته: «ما توانستیم تعیین کنیم نئاندرتال‌ها در این منطقه بین ۶۴ تا ۷۵ هزار سال پیش، یعنی در دوران پارینه‌سنگی میانه فعال بوده‌اند. این تنها محوطه پارینه‌سنگی میانه در لهستان است که در حال حاضر در آن پژوهش می‌شود.»
در این حفاری‌ها صدها ابزار سنگ چخماقی و قطعات آن کشف شده است، از جمله چاقوها و خراش‌دهنده‌هایی برای فرآوری لاشه ماموت‌ها، اسب‌ها و کرگدن‌ها، همچنین بقایای ناشی از ساخت ابزار.
دکتر کاتارژینا پیزِویچ از دانشگاه ورشو گفته: «پس از فصل‌های متوالی پژوهش، اکنون می‌دانیم ابزارهای آماده به محل آورده شده و آنجا به‌شکل فشرده تعمیر می‌شدند. این ابزارها در اثر فعالیت‌هایی مانند قطعه‌قطعه کردن لاشه‌ها فرسوده می‌شدند.»
نئاندرتال‌ها که مدت‌ها موجوداتی ابتدایی تلقی می‌شدند، اکنون انسان‌هایی پیشرفته‌تر و نزدیک‌تر به انسان‌های امروزی دیده می‌شوند. اکتشافات اخیر نشان داده که آن‌ها هنر خلق می‌کردند و حتی با انسان خردمند آمیزش داشته‌اند و در نتیجه، بخشی از ساختار ژنتیکی ما را تشکیل می‌دهند.
محوطه‌ی رودخانه زولنکا فصل ارزشمندی به این تصویر در حال تحول افزوده و نگاه نادری به خلاقیت عصر یخبندانِ نئاندرتال‌ها ارائه می‌دهد. پژوهش‌های بیشتر ممکن است داستان تاریخ انسان در این منطقه را بیش از پیش بازنویسی کند.
- 12
- 4
