کشف «قبر ۴ هزارساله» توسط کشاورزی در اسکاتلند

به گزارش فرادید، این اتاقک تدفین نخستین‌بار پیش از سال ۱۸۶۳ شناسایی شده بود؛ زمانی که یک جمجمه انسانی از آن خارج و به انجمن عتیقه‌شناسان لندن ارسال شد. پس از آن، محل رها شد و سال‌ها به فراموشی سپرده شد.

این مکان تا سه سال پیش دست‌نخورده باقی مانده بود، تا اینکه گاوآهن یک کشاورز به‌طور اتفاقی در هنگام شخم زدن زمین دوباره به آن برخورد کرد. همین موضوع باعث شد گروه باستان‌شناسی AOC کاوش تازه‌ای را در محل آغاز کند.

بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که در این اتاقک، بقایای یک مرد و یک دختر جوان دفن شده‌اند؛ اتاقکی که قدمت آن به حدود چهار هزار سال پیش بازمی‌گردد. با این حال، این دو نفر هم‌زمان با یکدیگر دفن نشده‌اند.

دکتر جس تامپسون، متصدی استخوان‌باستان‌شناسی اسکاتلند در موزه‌های ملی اسکاتلند، اعلام کرد فردی که در لایه بالایی اتاقک دفن شده، مردی بالغ با سن تقریبی ۳۵ تا ۵۰ سال بوده است. قد این مرد حدود ۱۶۸ سانتی‌متر بوده و در زمان مرگ از سلامت خوبی برخوردار بوده است.

فردی که در لایه پایینی دفن شده و جمجمه‌اش نیز مفقود است، یک زن بوده که یا در سنین نوجوانی قرار داشته یا یک جوان بسیار کم‌سن بوده است.

اکنون این بقایا در کنار هزاران شیء دیگر در یک مرکز جدید نگهداری می‌شوند که در مجموعه مرکز موزه‌های ملی در منطقه گرانتونِ ادینبرو ایجاد شده است. این مرکز که از پاییز ۲۰۲۵ به‌طور رسمی آغاز به کار کرده، بخشی از پروژه «مجموعه بقایای انسانی باستان‌شناسی اسکاتلند» است.

دکتر متیو نایت، متصدی ارشد پیشاتاریخ (مجموعه‌های عصر برنز) در موزه‌های ملی اسکاتلند و مسئول اصلی این پروژه، گفت: «این اتاقک تدفین در محلی به نام روبوداخ در جزیره بوت پیدا شد و در واقع، اتاقکی بود که کاملاً به فراموشی سپرده شده بود. در قرن نوزدهم، این محل قبلاً کاوش شده و یک جمجمه از آن خارج و به لندن فرستاده شده بود. در آن زمان، بقایای دیگری هم در خاک دیده شده بود، اما همان‌جا رها شدند. متأسفانه آن جمجمه اکنون گم شده است، اما کشف دوباره و کاوش مجدد این بقایا به ما امکان می‌دهد داستان این افراد را دوباره بررسی و بازگو کنیم».

در قرن نوزدهم، بیرون آوردن جمجمه از محل‌های تدفین کار رایجی بود و مشخص نیست آن جمجمه اکنون کجاست. همچنین معلوم نیست این دو نفر چه نسبتی با هم داشته‌اند یا چند سال فاصله بین دفن آن‌ها وجود داشته است. در حال حاضر، بقایای انسانی مربوط به حدود ۲۵۰۰ نفر از نزدیک به ۶۰۰ محوطه باستانی در سراسر اسکاتلند، در مرکز جدید گرانتون نگهداری می‌شود؛ بقایایی که قدمت آن‌ها از دوره میان‌سنگی تا قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی را شامل می‌شود.