کشف خزانه جنگی پر از طلا در انگلستان

پژوهشگران یکی از بزرگترین اکتشافات تاریخ باستان شناسی انگلستان را رسانه ای کردند. این کشف باستانی عبارت است از یک خزانه جنگی نادر که شامل شش هزار قطعه باستانی از جنس طلاست که به دوران تاریک انگلستان و ۶۵۰ میلادی بازمی گردد. کشف این مجموعه به وسیله دستگاه فلزیاب از سوی یک مکتشف به نام «تِری هِربت» در سال ۲۰۰۹ میلادی رخ داد، اما تا امروز خبر آن رسانه ای نشده بود.

هربرت از یک ردیاب فلزی دو پوندی که از فروشگاه فروش اتومبیل خریده بود برای فرآیند جستجو و اکتشاف در مزرعه فردی به نام «فرد جانسون» استفاده کرد.

پژوهشگران به راهنمایی دکتر «کریس ورن» بر این باورند که این گنج به دوران پادشاه پندا، پادشاه حکومت مرسیا تعلق دارد که تا سال ۶۵۵ میلادی حکمرانی می کرد.

مرسیا پادشاهی انگلوساکسونی از عهد ممالک هفتگانه ای بود که در مرکز انگلستان کنونی استقرار داشت. دکتر ورن می گوید: این قطعات باستانی را سربازان مرسیا از «نورتومبریا» و شرق انگلستان گرفته اند. آنها می گویند این گنج فوری دفن شده و تا لحظه اکتشاف کسی از وجود آن خبر نداشته است، صلیب راهپیمایی مسیحیان که به عنوان نمادی از مسیحیت در نبردها به عنوان سحر و جادو استفاده می شده نیز در میان گنجینه به چشم می خورد.

آنگلو ساکسون ها از ۵۵۰ تا ۱۰۶۶ میلادی، مردم غالب در جزیره بریتانیا بودند. نخست این سرزمین به پادشاهی های بسیار کوچکی تقسیم شد، اما در نهایت پادشاهی هایی توانستند تسلطشان را بر دیگران دیکته کنند.

اولین پادشاهی که تسلطش را آغاز کرد، نورتومبریا (Northumbria) مربوط به اوایل قرن هفتم میلادی بود. این پادشاهی در شمال بریتانیا بود و انگل ها ساکن آن بودند. سپس پادشاهی مرسیا در قرن هشتم میلادی شروع به قدرت گرفتن کرد. در نهایت، در قرن نهم میلادی پادشاهی وسکس (Wessex) این سرزمین را فتح کرد و پادشاه وسکس پادشاه کل انگلستان به شمار می رفت.

پندا که در ۶۵۵ میلادی درگذشت، فرمانروای آنگلوساکسون پادشاهی مرسیا از حدود ۶۳۲ تا هنگام مرگش در ۶۵۵ بود. او در دوران حکومتش، مرسیا را به یکی از قدرتمندترین پادشاهی‌های انگلستان تبدیل کرد و ظهور و پیشرفت پادشاهی نورتامبریا را برای مدتی به تأخیر انداخت.

پندا در ۶۲۸ نیروهای ساکسون غربی (وسکس) را طی نبرد سایرنستر (در گلوسترشر امروزی) شکست داد و قلمرو آنها را ضمیمه ی خاک مرسیا کرد. او سپس با همراهی کادوالون، شاه گوئینِد (در شمال ویلز) در ۶۳۲ به نورتامبریا یورش برد و ادوین، شاه آنجا را کشت. پندا سرانجام در نتیجه ی کسب چنین پیروزی‌هایی به پادشاهی مرسیا رسید اما در ۶۳۳ مجبور شد تا نورتامبریا را به ‌عنوان اختیاردار خود به رسمیت بشناسد. با این‌حال ارتش او موفق شد تا اُسوالد، شاه نورثامبریا را در ۶۴۱ به‌ قتل برساند و پندا پس از آن بار دیگر استقلال خود را به‌ دست آورد.

مرسیا حکومتی بت پرست بود و در دوران پندا و در حوالی سال ۶۵۶ میلادی به نصرانیت گروید و مسیحیت در مرسیا در اواخر قرن هفتم رسوخ پیدا کرد.