توی هنر و فرهنگ و ادبیات اینطوری است که اگر کسی جایزه نگیرد، خودش اعلام استقلال میکند و یک جایزه راه میاندازد و به دیگران جایزه میدهد. (یا نمیدهد تا حالشان را بگیرد).
بحران جایزه
جوایز دولتی اینطوری است که به هر کسی که بیشترین بودجه را گرفته، بیشترین جایزه را میدهند. مردم هم وقتی کسی بیشترین جایزه دولتی را میگیرد میفهمند بیشترین بودجه را گرفته و بلیت مجانی هم بدهند، کسی دیگر نمیرود سراغش.
استراتژی روشنفکری
هنرمندان و نویسندگان ایران برای اینکه کارشان دیده شود، ابتدا درباره آثار دیگران در مطبوعات مینویسند تا دیگران درباره آثار آنان در مطبوعات بنویسند. همین که دیگران درباره آثار یکی بنویسند، طرف اعلام استقلال میکند و میگوید اصلا کار ایرانی نمیخواند و درباره آثار ایرانی نظری ندارد.
اپوزیسیون جامد
یک روش تبدیل به اپوزیسیونشدن در ایران این است که شما سالها با دولت کار میکنید و با بودجه دولت چیزمیز میسازید و بعد از دولت جایزه میگیرید، اما تا خارج بهتان جایزه داد، اعلام استقلال میکنید و میگویید در همه این سالها علیه دولت کار میکردید!
جشن و شادی
تلویزیون ایران عجیبترین تلویزیون جهان است که بدون آنکه مردم آن را تماشا کنند، با پول مردم برنامههایی میسازد که اعصاب جمعی را بههم بریزد. بعد هر سال میخواهد مردم بهترین برنامه سال را انتخاب کنند. بهترین برنامه سال کدام بوده؟ آن برنامهای که از همه کمتر رو اعصاب بوده.
- 19
- 6
