طنز/ یک تشکری هم داشته باشیم از متهم پرونده ثامن

یک تشکری هم داشته باشیم از متهم پرونده ثامن که از کشور متواری شده‌. دستش درد نکند‌. می‌ماند اینجا می‌رفت داخل دادگاه همان اول به ریش ما می‌خندید بعد هم ۱۰ سال زندان می‌بریدند برایش می‌آمد بیرون دوباره خونمان را در شیشه می‌کرد! الان رفته آن‌ور، دولت هم که خیلی شیک پولش را از خزانه پرداخت کرد‌. یواش‌یواش زخمش هم خوب می‌شود یا در حقیقت خوب نمی‌شود‌. از یادمان می‌رود‌. عین دلار ۱۶ تومانی به آن عادت می‌کنیم‌. فردا هم روحانی چهارتا حرف «خیالتان راحت» می‌گوید و دلار گران‌تر می‌شود!

این وسط سوال اینجاست که چطوری می‌شود اگر من و شما در اینستاگرام یا تلگرام خودمان یک چیزی بنویسیم باید تنمان بلرزد اما چطوری یک نفر این همه پول را بالا می‌کشد و خیلی راحت از مرز رد می‌شود و کسی هم کاری به کارش ندارد؟ فقط این برایمان سوال شده‌. مگر در فیلم‌های خارجی اینطوری نیست که وقتی به یک گروهی مشکوک می‌شوند مدت‌ها آنها را زیر نظر می‌گیرند؟

چطوری متهم یک پرونده – و نه یک پرونده که چندین پرونده – اینقدر راحت از مرز می‌رود و آب هم از آب تکان نمی‌خورد؟ به نظر شما این متهم فیلم خارجی نگاه نمی‌کرده که شک کند زیرنظر است و خودش داوطلبانه از کشور خارج نشود؟ به نظر شما کسانی که باید حواسشان به این پرونده باشد کجا بودند؟ شاید اصلا کسی نبوده تا متهم شماره ۲ و ۳ یک پرونده به این مهمی را بپاید که چند سال است موکلانش کف خیابان‌های تهران را متر می‌کنند؟

هومن جعفری