کدام سلامت روان آقای معاون وزیر؟

روزنامه پیام ما نوشت: در نشست خبری هفته سلامت روان و پویش سلامت دهان و دندان، اتفاقی افتاد که با مضمون خود جلسه در تضاد کامل بود. «علیرضا رئیسی»، معاون وزارت بهداشت، در پاسخ به سؤال یکی از خبرنگاران نه‌تنها آرامش خود را حفظ نکرد، بلکه با ادبیاتی توهین‌آمیز، تحقیرآمیز و دور از شأن یک مقام رسمی، واکنش نشان داد.

جملاتی مانند «یه الف‌بچه اومده اینجا حرف مفت می‌زنه»، «شما دیگه سؤال نکن» و «خیلی دوست داری سایتت جنجالی بشه؟» و…، نه در شأن یک مسئول است، نه در قامت انسانی که درباره سلامت روان سخن می‌گوید.

رفتار آقای رئیسی، صحنه‌ای تأسف‌برانگیز از بی‌احترامی به یکی از ارکان جامعه مدنی، یعنی رسانه، بود. خبرنگاری که در چارچوب قانون و با مجوز رسمی به نشست خبری دعوت شده، صرف‌نظر از نام رسانه‌اش، حق دارد بپرسد و مطالبه کند.

این اصل ساده‌ پاسخگویی است که ظاهراً برخی مسئولان مثل آقای رئیسی به‌مرور فراموشش کرده‌اند. آنها تصور می‌کنند حضورشان در نشست خبری لطفی‌ در حق خبرنگاران است، نه وظیفه‌ای در قبال مردم. درحالی‌که مسئول دولتی اگر نمی‌خواهد پاسخگو باشد، بهتر است اصلاً نشست خبری برگزار نکند.

 وقتی معاون وزارت بهداشت در جلسه‌ای که درباره سلامت روان برگزار شده، از کوره در می‌رود، عصبانیت خود را بروز می‌دهد و حاضر نیست حتی به توصیه اطرافیانش برای آرامش گوش دهد، نمی‌توان از مردم انتظار داشت به توصیه‌ها و برنامه‌های او درباره مدیریت استرس و سلامت روان اعتماد داشته باشند و عمل کنند. سلامت روان از رفتار شروع می‌شود، نه از سخنرانی، آقای معاون وزیر بهداشت.

مشکل اینجاست که برخی مدیران دولتی هنوز درک نکرده‌اند رسانه دشمن نیست؛ آینه است. پرسش خبرنگار تهدید نیست؛ فرصتی‌ است برای شفاف‌سازی. بی‌احترامی به خبرنگار و رسانه در واقع بی‌احترامی به افکار عمومی است. وقتی مقام دولتی با لحنی تحقیرآمیز به خبرنگار می‌گوید «تو حرف نزن»، در حقیقت دارد به مردم می‌گوید «من نیازی به پاسخگویی ندارم».

 وزارت بهداشت این روزها بیش از هر زمان دیگری با بحران اعتماد عمومی روبه‌روست. حالا وقتی معاونش در برابر یک پرسش ساده کنترل خود را از دست می‌دهد، این بی‌اعتمادی عمیق‌تر می‌شود. اگر قرار است درباره سلامت روان مردم حرف بزنیم، شاید بهتر باشد پیش از هر چیز، مسئولان ما به سلامت روان خود فکر کنند؛ به توانایی‌شان در شنیدن نقد، در کنترل خشم و در حفظ ادب و احترام حتی در شرایط فشار.

خبرنگار هر رسانه‌ای که باشد -کوچک یا بزرگ، مستقل یا وابسته- فقط پرسشگر است، نه رقیب. پاسخ محترمانه و شفاف به پرسش‌ها نه لطف، که وظیفه‌ اخلاقی و قانونی هر مقام دولتی است. کاش آقای معاون و هم‌صنفانش این را به یاد بیاورند که احترام به مردم، از احترام به رسانه شروع می‌شود.