به گزارش مهر، بهاره مهرجویی عنوان کرد: هیچ چیزی در جهان مهم‌تر از بازی نیست. بازی مهمترین نقش را در پرورش تمام ابعاد فیزیکی و روانی تمام انسان‌ها برعهده دارد.
این روان‌شناس ادامه داد: اسباب‌بازی بر رشد فیزیکی تاثیر دارد. باید توجه داشت که در این راه حتی اسباب‌بازی و بازی ریزاندام‌های کودک را هم به تحرک وا می‌دارد. کودکان با بازی تعاملات را یاد می‌گیرند بنابراین می‌توان طرح‌واره‌های غلطی که ممکن است با بازی شکل گرفته‌اند را تغییر داد.
بگذارید مثالی بزنیم نکته‌ای مثل یادگیری محدودیت جهان، اتفاقی است که باید در کودکی شکل بگیرد و اگر با بازی آموزش داده نشود در بزرگ‌سالی سبب اختلال شخصیتی ما می‌شود. اماهمین کودک می‌تواند در بازی روی این موضوع تمرکز کند که من می‌توانم زمان محدودی برای بازی داشته باشم. در انتخاب بازی اولویتی دارم. بنابراین باید گفت که یکی از تاثیرهای مهم بازی رشد شناختی است.
مهرجویی در پاسخ به تاثیرهای بازی بر رشد عاطفی کودک عنوان کرد: «رشد عاطفی به معنی این است که بچه‌ها بتوانند انگیزشی کار کنند و برانگیخته شوند. آن‌ها باید نیازهای‌شان را دریافت و احساس نیاز دیگران را برطرف کنند. این اتفاق دربازی رخ می‌دهد. چون تعامل وجود دارد و بچه‌ها یک لوح سفیدند و آمادگی لازم را برای رشد عاطفی دارند.»
وی به تاثیرهای بازی و اسباب‌بازی بر ایجاد سرعت یا وقفه در انواع رشد اشاره داشت: «در تمام جهان به‌ویژه جاهایی مثل سوئد کاربرد اسباب‌بازی متناسب با رشد فیزیولوژی، سایکولوژی، نورولوژی است برایشان اهمیت دارد و حتما قید می‌کنند که کدام اسباب‌بازی متناسب با کدوم گروه سنی است. البته در کشور ما هم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این اتفاق می‌افتد. چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟ چون بازی‌های فکری و ذهنی که عروسک و ماشین جزو آن محسوب نمی‌شوند، می‌توانند سبب فشار ذهنی کودک شوند.
این روان‌شناس ادامه داد: بچه‌ای که به رشد کامل مغزی نرسیده است ارتباط بین اجزا را کشف نمی‌کند. پس خودانگاره او به سمت تخریب می‌رود. بر عکس این مساله هم ممکن است. کودک به سبب بازی با اسباب‌بازی متناسب با سن کمتر فکر می‌کند خیلی باهوش است و دچار خودشیفتگی می‌شود. بنابراین باید گفت تناسب اسباب‌بازی با رشد بچه بسیار اهمیت دارد.»
مهرجویی در مورد تفکر جهانی در مورد بهره‌گیری از اسباب‌بازی در حین بازی نیز سخن گفت: «شیوه‌ی تفکر واحد جهانی در این مورد نداریم. کما این‌که وجود یا عدم وجود بازی‌های بدون ابزار نشانه عدم رشد کودک نیست. اما گاهی به دلیل شیوه تربیت کودک به سمت محرومیت از اسباب‌بازی می‌رود پس در ذهن او بازی با وسایل شکل نگرفته یا بالعکس خانواده نقشی در بازی او ایفا نمی‌کنند و همه چیز را به ابزار سپرده‌اند. قطعاً مورد دوم آسیب جدی به کودک می‌زند. چرا که حضور مادر در بازی مهم و ضروری است.»
این روان‌شناس ادامه داد: «حضور انسان‌ها در بازی مهم است. همسالان در بخشی از این ماجرا قرار دارند و والدین در ابعاد دیگر. آن‌ها با تعامل است که همدلی، نقش آفرینی، رفاه، رقابت و کمک‌رسانی را یاد می‌گیرند. این آموزش‌ها صرفاً با وجود ابزار برای بازی رخ نخواهد داد.»
این کارشناس در پاسخ به سوال خلاءهای موجود در بازار اسباب‌بازی به عدم اطلاع‌رسانی درست، عدم کیفیت و تبدیل اسباب‌بازی به کالای لوکس به عنوان موضوع‌های قابل بحث اشاره کرد.
مهرجویی گفت: «اسباب‌بازی با هر محتوا و موضوعی نیاز به اطلاع‌رسانی دارد. در فروشگاه‌های کانون پرورش فکری شاهد حضور خانواده‌ها برای خرید کتاب هستیم، چون آن‌ها اطلاعات زیادی در این مورد دارند ولی آن‌ها اسباب‌بازی‌های ایرانی را نمی‌شناسند و کاربرد آن را نمی‌دانند.
حالا قشر عمومی‌تر جامعه را در نظر بگیریم. این افراد به طور کلی شناختی از تولید داخلی ندارند. گمان می‌کنم مورد بعدی تهاجم فرهنگی باشد، من با ورود اسباب‌بازی خارجی مخالف نیستم اما قطعاً موارد نامتناسبی هم دیده می‌شود، به همین دلیل خانواده‌ها در حین خرید اطلاع کافی از جنس مورد نظر ندارند.»
وی در پایان گفت: «صنعت اسباب‌بازی ما از عدم کیفیت رنج می‌برد. مخصوصا آنکه هزینه‌ی برخی از این کالاهای نامرغوب زیاد است. از طرفی خانواده‌ها نیز به اسباب‌بازی به عنوان وسیله‌ی لوکس و ابزاری برای پز دادن فکر می‌کنند، نه وسیله‌ای برای بازی. به همین دلیل است که هنوز اسباب‌بازی ایرانی جای خود را در میان مخاطبان کشور پیدا نکرده است.»
سومین جشنواره ملی اسباب‌بازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روز ۲۴ مرداد کار خود را آغاز می‌کند.
- 16
- 2
