شواهدی قوی از فصلی بودن بیماری کووید-۱۹ و ارتباط آن با دما و رطوبت پایین

به گزارش ایسنا و به نقل از یورک آلرت، نتایج این تحقيقات که به تازگی در مجله ی" Nature Computational Science" منتشر شده است از انتشار ذرات ویروس سارس- کوو- ۲ توسط هوا نیز پشتیبانی می کند.

سؤال اساسی که در خصوص ویروس سارس- کوو- ۲ مطرح می شود این است که آیا این ویروس مانند ویروس های فصلي مانند آنفلوانزا رفتار خواهد کرد یا در هر زمانی از سال منتقل می شود؟ نخستین مدل سازی های نظری نشان می داد که آب وهوا نقش تعيين کننده ای در گسترش کووید- ۱۹ ایفا نمی کند. این در حالی بود که تعداد زيادي از اشخاص دربرابر این ویروس ایمن نبودند. با این حال بعضی مشاهدات نشان می دهد که انتشار اولیه ویروس در چین در عرض جغرافیایی ۳۰ تا ۵۰ درجه شمالی در رطوبت و دمای پایین( بین ۵ تا ۱۱ درجه سانتی گراد ) رخ داده است.

" خاویر رودو"( Xavier Rodó)، مدیر بخش برنامه های بهداشت و آب وهوا در مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا می گوید:این سوال که آیا کووید- ۱۹ یک بیماری فصلي است بطور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. برای پاسخ به این سؤال،" رودو" و گروهش به بررسی نقش رطوبت و دما در فاز اولیه انتشار سارس- کوو- ۲ در ۱۶۲ کشور در پنج قاره قبل از آن که در رفتار مردم و قوانین بهداشتی تغییری ایجاد شود، پرداختند. نتایج نشان دهنده ی وجود ارتباط معکوس بین انتشار ویروس و دما و رطوبت بود یعنی با کاهش دما و رطوبت، انتشار ویروس گسترش می یافت.

این گروه به بررسی ارتباط میان آب وهوا و تکامل بیماری در طول زمان پرداختند و بررسی کردند که آیا این ارتباط در مقیاس های مختلف جغرافیایی صدق می کند یا خیر. برای انجام این کار آن ها روش آماری که در اصل برای تشخیص الگوهای مشابه در بازه های مختلف زمانی استفاده می شود را به کار گرفتند. آن ها شاهد شواهدی قوی از وجود ارتباط معکوس بین تعداد مبتلایان و آب وهوا بودند. الگوهای ثابتی در موج اول، دوم و سوم در مقیاس های مختلف مکانی وجود داشت.

نخستین موج همه گیری با افزایش دما و رطوبت کاهش یافت و با کاهش این موارد موج دوم آغاز شد. اگرچه این الگوها در فصل تابستان در همه ی قاره ها شکسته شد." الخاندرو فونتال"( Alejandro Fontal)، نویسنده اصلی این مقاله می گوید:این مسئله را میتوان طبق چندین عامل از جمله تعداد دورهمی های بزرگ جوانان، صنعت توریسم و تهویه هوا توضیح داد.

با بررسی این ارتباط در نیمکره جنوبی زمین که ویروس در آن دیرتر گسترش یافت، ارتباط معکوس مشابهی مشاهده شد. اثرات آب وهوایی در دماهای بین ۱۲ تا ۱۸ درجه سانتی گراد و رطوبت ۴ تا ۱۲ گرم بر متر مکعب بیشتر مشهود بود اما نویسندگان این مقاله تأکید کردند که داده های در دسترس محدود بودند.

در نهایت، پژوهشگران با استفاده از یک مدل اپیدمولوژیک نشان دادند که افزودن فاکتور دما به ميزان انتقال ویروس به پیش بینی بهتر موج های همه گیری کمک می کند." رودو" می گوید:یافته ها از فصلی بودن بیماری کووید- ۱۹ حمایت می کند.

رطوبت پایین باعث کاهش اندازه ذرات معلق شده و انتقال ویروس های فصلی مانند آنفلوانزا را افزایش می دهد. این موضوع نشان دهنده ی اهمیت تهویه هوا بعنوان یک عامل کنترل کننده است.