شاید تاکنون چیزهای زيادي در مورد برخی مناطق مغز شنیده باشید که ممکن است برخی از آنها اشتباه باشد. در دروس زیست شناسی در مدرسه و تئوری های بی شماری در حوزه روان شناسی درباره عملکردهای ظاهرا متمایز مناطقی مانند قشر پیشانی و هیپوکامپ گفته اند که هر کدام از آنها نقش خود را دارند اما براساس یک تحلیل علمی که در مجله "ساینس" (Science) منتشر شد، این تمایزها ممکن است نقش بسیار کمتری نسبت به آنچه قبلا تصور می شد ایفا کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از بیزینس اینسایدر، "استفانی فورکل" (Stephanie Forkel) عصب شناس در موسسه دوندرز دانشگاه رادبود در هلند گفت: تکنیک های اسکن توسعه یافته در دهه های اخیر نشان داده اند که آسیب ها همیشه با نقشه کلاسیک مغز مطابقت ندارند. من با بیماران سکته مغزی که توانایی استفاده از زبان را از دست می دهند ، زیاد کار می کنم. من متوجه شدم که این عدم تطابق وجود دارد. شما می توانید یک ضایعه داشته باشید و علائم نداشته باشید یا در جای دیگری ضایعه داشته باشید، اما علائم آن را داشته باشید. بنابراین مشاهدات ما با کتاب های درسی مطابقت ندارد.
جمعی از محققان در یک مطالعه مدل جدیدی را توسعه دادند و به بررسی نواحی مغز پرداختند و دریافتند ماده سفید نقش بسیار بیشتری در مغز ایفا می کند. نواحی مختلف مغز کارهایی مختلفی را انجام می دهند که ممکن است تمامی وظایف آن ها تاکنون شناسایی نشده باشد. مغز از دو نوع ماده تشکیل شده است:ماده سفید و ماده خاکستری. ماده خاکستری جایی است که تصور می شد تفکر واقعی رخ می دهد و ماده سفید نقش رابط را بازی می کند.
" استفانی فورکل"( Stephanie Forkel) عصب شناس در مؤسسه دوندرز دانشگاه رادبود در هلند و همکارانش یک مدل توسعه دادند و به بررسی این مناطق پرداختند و پس از بررسی ها به نقش بیشتر ماده سفید در برخی موارد پی بردند.
بر اساس تحلیل جدید، ماده خاکستری اطلاعات را پردازش می کند ولی این نحوه ی عملکرد ماده سفید در مرتبط کردن اطلاعات در مغز است که نحوه تفکر، عمل و احساس ما را مشخص می کند. مثل یک تیم فوتبال به آن فکر کنید. ماده خاکستری مغز مانند گروهی از بازیکنان فوتبال است که هر کدام مهارت ها و ضعف های خاص خود را دارند اما مهم نیست که یک بازیکن چقدر مهارت دارد، چرا که این چگونگی عملکرد مربی است که چگونه تیم را بچیند که برنده بازی شوند.
"میشل تیبو د شوتن" (Michel Thiebaut de Schotten) استاد علوم اعصاب در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و یکی دیگر از نویسندگان این تحلیل گفت: اکنون فکر می کنیم که ارتباط بین نواحی مغز است که این کار را انجام می دهد و استدلال های محکمی در این زمینه داریم.
یکی از نمونه هایی از نحوه اتصال ماده سفید به مناطق غیرمنتظره مغز، بررسی آسیب باورنکردنی به مغز یک کارگر راه آهن در ۱۵۰ سال پیش است. در سال ۱۸۴۸، "فینیاس گیج" (Phineas Gage) که در آن زمان ۲۵ سال داشت، در حال جمع کردن مواد منفجره در یک تخته سنگ با میله آهنی بود که باروت منفجر شد و میله مستقیما به جمجمه او پرتاب شد.
گیج بطور معجزه آسایی زنده ماند. ولی رفتار او برای همیشه تغییر کرد. گیج که زمانی فردی ملایم و بشاش بود، دمدمی مزاج و تحریک پذیر شد و قادر به حفظ شغل نبود. تحقیقات محققان نشان می دهد که این موضوع به ماده سفید مرتبط می شود.
محققان گفتند: ارتباطاتی که در بین قسمتی از قشر پیشانی و آمیگدال فینیاس گیج قطع شد، در واقع به خوبی این تغییر رفتار را توضیح می داد. او نتوانست مانند گذشته جلوی احساسات خود را بگیرد و این به این دلیل است که کابل بین دو این ناحیه مغز قطع شده است.
میشل تیبو د شوتن گفت: یک استدلال برای حمایت از این ایده، مطالعه ای در سال ۲۰۰۹ بود که به بررسی اسکن های مغزی بیماران روانی پرداخت. او گفت که این مطالعه نشان داد که همان اتصالاتی که در ماده سفید گیج آسیب دیده بود در افراد مبتلا به روان پریشی کمتر مشخص بود. به گفته محققان ماده سفید امکان دارد مناطق مختلف مغز را سازماندهی کند.
فورکل و تیبو د شوتن هر دو اذعان دارند که دیدگاه آن ها در مورد نحوه عملکرد مغز با همه همکارانشان مشترک نیست.
دانشمندان معتقد هستند که ماده خاکستری برای مدت طولانی مورد بحث بوده است و تحقیقات زيادي بر روی این ایده استوار است.
- 9
- 4
