کاهش طول عمر و امید به زندگی با مصرف قرص خواب

به گزارش دیجیاتو، مشکلات خواب همواره یکی از مشکلات رایج در بازه های سنی مختلف بوده است. استفاده از قرص خواب نیز راه حلی آسان برای به خواب رفتن شده است. پژوهش محققان نشان داده افرادی که از قرص خواب استفاده می کنند، ۵۵ درصد بیشتر از بقیه در معرض خطر مرگ قرار دارند و امید به زندگی آن ها بین ۵.۳ تا ۵.۷ سال کمتر می شود.

محققانی از چین و تایوان در پژوهشی با استفاده از داده های ۴۸۴ هزار و ۹۱۶ نفر بین سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ با میانگین سنی ۴۰.۳ سال که بیش از نیمی از آن ها زن بودند، ریسک مرگ ومیر و امید به زندگی را بررسی کردند. این افراد از نظر کیفیت خواب، مدت خواب و استفاده کردن یا نکردن از قرص خواب بررسی شدند. همچنین با آزمایش های پزشکی مشخص شده بود سابقه بیماری که ممکن بود بر ریسک مرگ زودهنگامشان تأثیر بگذارد، ندارند.

پژوهشگران براساس برنامه خواب این افراد آنها را به ۴ دسته تقسیم کردند: افرادی که هر شب کم تر از ۴ ساعت می خوابیدند، کسانی که هر شب بین ۴ تا ۶ ساعت می خوابیدند، کسانی که هر شب بین ۶ تا ۸ ساعت می خوابیدند و کسانی که هر شب بیش از ۸ ساعت می خوابیدند.

کاهش امید به زندگی در افرادی که قرص خواب مصرف می کنند

افرادی که قرص خواب استفاده نمی کردند و هر شب بین ۶ تا ۸ ساعت می خوابیدند، در مقایسه با کسانی که هر شب کمتر از ۴ ساعت و بیشتر از ۸ ساعت می خوابیدند، با کم ترین ریسک مرگ روبه رو بودند اما کسانی که با قرص خواب بین ۶ تا ۸ ساعت می خوابیدند، از نظر خطر مرگ ومیر نسبت به بقیه افراد ۵۵ درصد ریسک بالاتر داشتند.

محققان همچنین دریافتند مصرف قرص خواب می تواند امید به زندگی را کاهش دهد. امید به زندگی در مردانی که این قرص را مصرف می کردند، ۵.۳ سال و در زنان ۵.۷ سال کمتر از بقیه بود. به علاوه ، کسانی که از قرص خواب استفاده می کردند، نسبت به کسانی که هر شب طبیعی ۶ تا ۸ ساعت می خوابیدند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان (cancer) داشتند.

البته پژوهشگران می گویند نمی توان با قطعیت گفت استفاده از قرص خواب عامل افزایش ریسک مرگ ومیر است؛ زیرا این افراد معمولاً با مشکلات سلامتی دیگری همچون افسردگی، اضطراب یا مشکلات تنفسی نیز دست وپنجه نرم می کنند که هر ۳ می توانند عامل مرگ زودهنگام باشند.

ازآنجایی که بسیاری از قرص های خواب در گروه بنزودیازپین ها قرار می گیرند و استفاده طولانی مدت از این داروها با مشکلات حافظه و کاهش تمرکز ارتباط دارد، میتوانند موجب تغییر خلق و خو و رفتار افراد شود و از طریق تأثیر بر کارکردهای روزمره ریسک مرگ ومیر را افزایش دهد.

نتایج این تحقیق در Sleep Health منتشر شده است.