به گزارش ایسنا و به نقل از اسپکتروم، اگرچه تاکنون اپلیکیشن‌های زیادی برای سنجش میزان کالری مواد غذایی و محتوای معدنی آنها تولید شده، اما استفاده از آنها نیازمند صرف زمان اضافی است و کاربران بعد از مدتی از آنها غافل می‌شوند.
یکی از مهمترین دلایل برای تحقیق و توسعه حسگرهای دهانی، قابلیت بی‌نظیر آنها در شناسایی ترکیب مواد غذایی و مقادیر مواد دریافتی با شمارش هر بار بلع غذا است.
با توجه به اینکه میزان غذای ورودی به معده با هر بار بلع در هر فرد تقریبا تغییری نمی‌کند، بنابراین با محاسبه تعداد عمل بلع، میانگین غذای دریافتی در هر وعده محاسبه می‌شود.
اولین حسگر ساخته شده توسط این محقق یک عینک شامل دو حسگر برای تشخیص حرکات ماهیچه‌های فک در حین جویدن و حسگر حساس‌تر برای تشخیص حرکات نرم‌تر فک هنگام نوشیدن مایعات است.
هنگامی‌که کاربر شروع به جویدن غذا می‌کند، دوربین موجود در عینک فعال شده و با بررسی تصاویر، شمارش جویدن و تعداد بلع، میزان انرژی دریافتی را محاسبه می‌کند.
دومین حسگر دهانی توسط یک دانشجوی دانشگاه جورجیا ساخته شده است. این حسگر صرفا قادر به تشخیص میزان نمک محلول در هر وعده غذایی است. بنابراین در صورت تشخیص نمک مضاعف، وضعیت را به کاربر هشدار می‌دهد.
سومین حسگر دهانی موسوم به آنتن دهانی، توسط محققان دانشگاه تافتس در ماساچوست ساخته شده است.این حسگر از دو لایه طلا ساخته شده که مستقیما روی دندان نصب می‌شود. دو لایه نازک طلا در برخورد با مواد شمیمایی مختلف متورم می‌شوند و بر اساس شدت تورم، جنس مواد غذایی عبوری از دهان مشخص می‌شود.
- 17
- 1
