ممکن است کرونا مستقیم به قلب حمله کند

به گزارش روز شنبه پایگاه خبری« لایوساینس»، نتایج تحقیقی که در نشریه JAMA Cardiology منتشر شده، این را نشان میدهد که در ووهان چین از هر ۵ بیمار، قلب بیش از یک نفر در اثر ابتلا به کووید- ۱۹ آسیب می بیند. اگرچه بعضی از این بیماران سابقه مشکلات قلبی داشتند، اما سایرین اینگونه نبودند. پس داستان چیست؟

کاردیولوژیست ها در پاسخ به این سوال به چند سناریوی احتمالی اشاره می کنند:ممکن است قلب در نبود اکسیژن کافی در پمپاژ خون به مشکل بخورد یا این که ویروس بطور مستقیم به سلول های قلب حمله کرده و یا بدن در تلاش خود برای از بین بردن این ویروس، طوفانی از سلول های ایمنی به راه بیندازد که به قلب حمله می کنند.

به گفته« محمد مجید» استادیار دانشکده پزشکی مک گاورن واقع در مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس( UTHealth)، این تنها ویروسی نیست که قلب را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. به طورمثال ، به استناد نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله New England Journal of Medicine منتشر شد، خطر بروز حملات قلبی در فردی که به ویروس آنفلوانزا آلوده شده است، حدود ۶ برابر افزایش می یابد.

به علاوه طبق پژوهشی که در مجله JAMA Cardiology منتشر شده است، در فصول اپیدمی آنفلولانزا بیماران بیشتر به علت عارضه های قلبی جان خود را از دست می دهند ، تا ذات الریه. به استناد این تحقیق، عفونت های ویروسی میتوانند جریان خون را به قلب مختل کنند و باعث ضربان نامنظم و نارسایی قلبی (Heart failure) شوند.

مجید مولف ارشد این پژوهش می گوید:بدین ترتیب هرچند این نکته که ابتلا به کروناویروس جدید موسوم به SARS- CoV- ۲ میتواند به اسیب قلبی منجر شود، غافلگیر کننده نیست، اما ظاهرا این مشکل در بیماران مبتلا به این کروناویروس در مقایسه با افرادی که به دیگر ویروس ها الوده هستند، بیشتر اتفاق می افتد.

شمشیر دو لبه

ممکن است کرونا (corona) مستقیم به قلب حمله کند.« ارین میکوس» استادیار دانشکده پزشکی جان هاپکینز در این باره می گوید:« مواردی را می بینیم که افرادی که هیچ بیماری قلبی زمینه ای ندارند در اثر ابتلا به کرونا به آسیب قلبی دچار می شوند.»

به گفته وی، اسیب به قلب در موارد خفیف ابتلا به کووید- ۱۹ شایع نیست و اغلب در بیمارانی که علائم شدید دارند و بستری شده اند، اتفاق می افتد.

به گفته میکوس، اگرچه این ویروس عمدتا ریه ها را تحت‌تأثیر قرار می دهد، اما در جریان خون نیز گردش می کند و این بدان معناست که می تواند مستقیم و بدون واسطه به دیگر اندام ها از جمله قلب حمله کند.

سطح سلول های قلب و ریه هردو با پروتئین هایی موسوم به آنزیم ۲ مبدل آنژیوتانسین یا به اختصار ACE۲ پوشانده شده است که برای ویروس نقش« درگاه هایی» را برای ورود به سلول ها ایفا می کنند. اما این آنزیم یک« شمشیر دو لبه» است؛ از طرفی نقش درگاه ورود به سلول و تکثیر را برای ویروس فراهم می کند و از سوی دیگر کارکردی محافظتی دارد.

وقتی بافت های بدن در اثر هجوم ویروس هایی چون SARS- CoV- ۲ یا دیگر عوامل آسیب می بینند، پاسخ ترمیمی طبیعی بدن شامل آزاد کردن ملکول های التهابی از قبیل پروتئین های کوچک موسوم به سیتوکین ها در جریان خون است. مشکل اینجاست که التهاب بیش از اندازه می تواند اوضاع را بدتر کند. آنزیم ACE۲ در نقش یک ضدالتهاب ظاهر می شود و مانع از آن می شود تا سلول های ایمنی آسیب بیشتری به سلول های بدن وارد کنند.

اما وقتی ویروس به پروتئین های ACE۲ چفت می شود، در کار این آنزیم ها اختلال ایجاد شده و از محافظت ضدالتهابی که فراهم می کنند، کاسته می شود. بنابراین ویروس هم مستقیم به سلول ها آسیب زده و هم مانع از آن می شود که بدن از بافت ها در برابر آسیب التهابی محافظت کند.

آن طور که میکوس می گوید:« اگر عضله قلب در اثر ویروس ملتهب شده و آسیب ببیند، قلب نمی تواند درست کار کند.»

کروناویروس (Coronaviruses) جدید همچنين ممکن است بطور غیرمستقیم به قلب اسیب بزند. در این سناریو، سیستم ایمنی بدن (Système immunitaire) بیمار از کنترل خارج می شود. این سناریو در برخی از بیماران بدحال دارای شاخص های التهابی بالا یا پروتئین (Protein) هایی که سطوح بالای التهاب در بدن را نشان می دهند ، خود را نشان داده است.

از این اتفاق با عنوان« طوفان سیتوکینی» یاد می شود. آن گونه که میکوس می گوید، طوفان های سیتوکینی به اندام های سرتاسر بدن از جمله قلب و کبد (Liver) آسیب می زنند. مشخص نیست که چرا بعضی از افراد در مقایسه با سایرین چنین واکنش افراطی از خود نشان می دهند ، اما ممکن است در بعضی موارد فرد از لحاظ ژنتیکی مستعد این مساله باشند.

تمام این ها به کنار، برخی از بیماران مبتلا به بیماری های قلبی زمینه ای هستند که خطر بروز علایم شدید کووید- ۱۹ و مرگ در آن ها بالاتر از سایرین است. میکوس می گوید:« می توانید تصور کنید، وقتی قلب بیمار به خودی خود در کار کردن مشکل داشته باشد، ظرفیت مواجهه با چالش نبود اکسیژن کافی ناشی از مشکلات ریوی را نخواهد داشت.» بدین ترتیب کووید- ۱۹ می تواند بیماری های قلبی زمینه ای را تشدید کند.

تشخیص و درمان

کاردیولوژیست ها با استفاده از ازمایش خون و بررسی پروتئینی به نام تروپونین آسیب قلبی را تشخیص می دهند زیرا وقتی سلول های قلب آسیب می بینند، در جریان خون تروپونین آزاد می کنند. اما آن طور که میکوس می گوید، گاهی اوقات تشخیص نوع آسیب قلبی یک بیمار به این اندازه ساده نیست. عامل آسیب وارده به قلب باید شناسایی شود؛ زیرا برای هر عامل درمان متفاوتی وجود دارد.

به عنوان مثال اگر ویروس مستقیم به قلب حمله کرده باشد ، بیمار به داروهای ضدویروسی نیاز خواهد داشت. اما اگر سیستم ایمنی عامل آسیب به قلب باشد، باید برای بیمار داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تجویز شود. فعلا هیچ علاج مستقیمی برای کووید- ۱۹ وجود ندارد و عمده درمان هایی که صورت ميگیرد ، شامل مراقبت های حمایتی از قبیل تامین اکسیژن بیشتر است.

هدف کنونی جامعه پزشکی آن است تا کشف کنند که آیا دلیلی ژنتیکی یا زیست شیمیایی وجود دارد که برخی از افراد بیش از سایرین مستعد ابتلا به اسیب قلبی ناشی از کووید- ۱۹ هستند یا نه و تعیین کنند که کدام داروها بيش ترین حفاظت را برای قلب دربرابر این اسیب فراهم می کنند.