به گزارش ایسنا، اختلال استرس بعد از سانحه یا به اختصار ، PTSD، نوعی اختلال ناتوان کننده است که با برخی مشکلات رفتاری و جسمی و برخی ناسازگاری های سلامت روانی مثل افسردگی با احتمال بالای خودکشی همراه است. درمان این بیماری چالش برانگیز است، به گونه ای که داروهایی مثل داروی ضدافسردگی، داروهای ضد انعقادی، کورتیزول و شماری دیگر از داروها در مواجهه با این بیماری، نتایجی متفاوت را نشان داده اند. این موارد باعث شده اند که تکنیک های پيش‌گيري از پیدایش این بیماری، اهمیت بسیار زیادی پیدا کنند.
ازآنجایی که بروز این اختلال به بیان متخصصان، وابسته به فرد است، تکنیک های پيش‌گيري نیز میتوانند متنوع و دارای اثرات مختلف بر افراد باشند. علائم PTSD مرتبط با عواملی مثل جنسیت، سوابق استرس فردی و خانوادگی و نیز داشتن تجربیات دردناک قبلی هستند. همچنین ، طبق یافته های پیشین، احتمال به ارث بردن علائم این اختلال در دوقلوها نیز قابل توجه است و به طورکلی ، این نکته به اثبات رسیده است که ژنتیک نقشی مهم در PTSD و علائم اضطراب دارد.
این موضوع سبب شده که گروهی از پژوهشگران دانشگاهی، دست به انجام مطالعه ای مروری بزنند که در آن انتقال بین نسلی اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD از پدر خانواده به فرزندان مورد بررسی قرار گیرد.
در این مطالعه که توسط متخصصانی از دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله انجام شده، سعی شده است به سوالاتی نظیر این که چه عواملی باعث انتقال بین نسلی می شوند و مکانیزم انتقال در نسل بعدی چیست، پاسخی درخور داده شود.
بررسی های انجام شده در این مطالعه نشان می‌دهند که اسیب روحی و پریشانی پدر خانواده، اولین چیزی است که فرزندان قربانیان را در معرض خطر قرار می دهد.
بر این اساس، هرچه شدت اسیب روحی پدر در زمان حادثه ای نظیر جنگ شدیدتر بوده باشد، میزان قابل توجه تری از ناراحتی و پریشانی در میان فرزندان دیده می شود. به عبارت دیگر، پریشانی قابل توجه پدر شبیه آنچه در PTSD شدید بروز پیدا می کند، موجب ایجاد میزان بیشتری از پریشانی در فرزندان می شود.
ژیلا پیرزاد جهرمی، محقق مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله که بهمراه سه محقق ديگر، اجرای این پژوهش را به عهده داشته اند، می گویند:« موارد بررسی شده ما را به این نتیجه می رسانند که برای دستیابی به درکی جامع از پیامدهای انتقال بین نسلی اسیب روحی لازم است رویکردی وسیع تری را اتخاذ کنیم. رویکردی که شامل بررسی عوامل کاهش پریشانی و کاهش امکان انتقال باشد و به بررسی جنبه های مثبت انتقال نیز بپردازد».
آن ها می افزایند:« در حقیقت ، نه تنها مطالعه حالت روان شناختی پدر، امری مهم است، بلکه بررسی نقش فرزند، مادر و سیستم اجتماعی در کمک به این انتقال نیز دارای اهمیت است».
به گفته این محققان،« متأسفانه، جنگ و درگیری مسلحانه بطور پیوسته مردم بسیاری از مناطق را تحت تأثیر خود قرار می دهد. بدین ترتیب ادامه روند انجام چنين مطالعاتی بسیار حیاتی است تا ما را قادر به پیدا کردن درکی از تبعات کلی شرکت در جنگ سازد».
یافته های این مطالعه مروری در ماه نامه « طب نظامی» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله( عج) به چاپ رسیده است.
- 16
- 5
