نتایج تحقیقات نشان می دهد بهترین روش برای پيش‌گيري از ابتلا به بیماری کووید ۱۹ پوشیدن ماسک و رعایت فاصله فیزیکی مناسب از دیگران است.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز، سازمان های بهداشت و درمان اعلام کردند که بيش ترین میزان ویروس در هنگام سرفه (cough) یا عطسه شخص آلوده به فرد دیگر سرایت می کند. این ویروس در قطرات رها شده از دهان و بینی قابلیت انتقال به دیگران را دارد. به همین دلیل برای شکستن زنجیره انتقال به تمامی اشخاص توصیه می شود ماسک بپوشند.
پژوهشگران اظهار کردند هیچ دستورالعمل خاصی درباره مواد مورد استفاده در ماسک و طراحی آن وجود ندارد تا در به حداقل رساندن پراکندگی قطرات تنفسی مؤثر باشد. اکنون انواع مختلفی از ماسک ها دردسترس است که شامل ماسک های پارچه ای و ماسک های پزشکی می شود.
پژوهشگران معتقد هستند که حدود ۳۵ درصد از اشخاص مبتلا به کووید ۱۹ به علت نداشتن علایم از بیماری خود آگاه نیستند. این عده به راحتی کروناویروس (Coronaviruses) را از طریق قطرات تنفسی خود به دیگران انتقال می دهند.
البته نه فقط در این بیماری بلکه سایر بیماری هایی که از راه تنفس انتقال می یابند مثل سرما خوردگی، آنفلوآنزا، سل، سارس (SARS) و مُرس نیز این روش انتقال وجود دارد. به همین علت جمعی از پژوهشگران از شبيه سازي عطسه و سرفه برای درک تأثير بیشتر انواع ماسک های موجود استفاده کردند.
ماسک های دست ساز خانگی چندین لایه و ماسک های مخروطی شکل در کاهش انتقال ذرات تنفسی بسیار موثرتر از سایر ماسک هاست.
برای شبيه سازي سرفه از سر مانکن متصل به دستگاه مه ساز استفاده شد. دستگاه مه ساز قادر به ایجاد بخار از گلیسیرین و آب است. برای بیرون کردن بخار از بینی و دهان (Mouth) مانکن نیز از پمپ استفاده شد. این قطرات بخار با استفاده از یک ورق لیزر با عبور پرتوهای لیزری سبز از طریق میله استوانه ای مشاهده شد. این گروه از بخارهای سبز بیرون آمده از دهان مانکن که انواع مختلفی از ماسک ها را پوشیده بود، عکس برداری کردند.
سپس میزان پرتاب قطرات بیرون آمده از مانکن بدون ماسک و با ماسک ساخته شده از الیاف قابل انعطاف موجود در تی شرت، دستمال گردن پنبه ای، ماسک های ساخته شده با مواد پنبه ای باکیفیت و ماسک های تجاری با مواد ناشناخته را بررسی کردند.
نتیجه نشان داد میزان پرتاب قطرات تنفسی در ماسک های پارچه ای ۸۵، در بافت دستمال گردن ۵۵، در بافت تی شرتی و ماسک های تجاری با مواد مختلف ۷۰ در هر اینچ الیاف است.
پژوهشگر اصلی این تحقیق، سیدهارتا ورما، استادیار دانشکده مهندسی و علوم رایانه دانشگاه فلوریدا، اظهار‌کرد: تصاویر بکار رفته در این تحقیق قوانین بهداشتی رعایت فاصله اجتماعی و توصیه هایی برای پوشیدن ماسک را تصدیق می کند.
نتیجه نشان داد، ماسک های شل و ماسک های پارچه ای بسته شده روی دهان کم ترین میزان حفاظت در برابر کروناویروس را دارد.
پژوهشگران تأکید کردند که استفاده از ماسک های دست ساز خانگی چندین لایه و ماسک های مخروطی شکل در کاهش انتقال ذرات تنفسی بسیار موثرتر از سایر ماسک هاست.
میزان انتقال ویروس به شرح ذیل است:
بدون ماسک حدود ۸ فوت (تقریباً ۲ متر)
پوشاندن صورت با پارچه یک لایه ۳ فوت (تقریباً یک متر) در ۷ اینچ الیاف
دستمال گردن یک فوت در ۳ اینچ الیاف
ماسک با پارچه های منعطف مناسب، ۲.۵ اینچ الیاف
ماسک های تجاری مخروطی شکل، ۸ اینچ الیاف
پژوهشگران خاطرنشان کردند که ماسک های مناسب و ماسک های تجاری سبب کاهش سرعت و کاهش محدوده قطرات تنفسی می شوند. با این وجود، خطر نشت از طریق مواد ماسک و شکاف های موجود در امتداد لبه های آن وجود دارد.
پژوهشگر این تحقیق اظهار‌کرد: اکنون، ارتقای آگاهی گسترده از اقدامات پیشگیرانه مؤثر بسیار مهم است. درک این نکته ضروری است که پوشش صورت در مسدود کردن عوامل بیماری زای تنفسی بطور صددرصدی مؤثر نیست. به همین علت ضروری است که فاصله اجتماعی، پوشش صورت، شستشوی دست و سایر توصیه های بهداشتی نیز رعایت شود.
نتیجه این تحقیق و تحقیق اخیر دانشگاه سینسینتی آمريکا نشان می دهد که چه نوع پارچه هایی کارایی بهتری برای پيش‌گيري از ابتلا به کروناویروس دارند.
این گروه میزان آب گریزی پارچه ها (ابریشم، پنبه، پلی استر) را موردبررسی قرار دادند تا میزان مقاومت آن دربرابر نفوذ قطرات آب کوچک موجود در هوا را اندازه‌گیری کنند.
پژوهشگران متوجه شدند که در هنگام حافظت از صورت، ابریشم بهترین نوع پارچه در کاهش نفوذ قطرات و کمترین جذب آب به دلیل ویژگی بسیار شدید آب گریزی نسبت به سایر پارچه های آزمایش شده است.
نتیجه این تحقیق در نشریه Physics of Fluids منتشرشده است.
- 19
- 5
