در روزهای گذشته بخش های تندروی جناح محافظه کار و حزب جمهوری خواه در ایالات متحده فعالیت های خود را برای ترغیب کاخ سفید برای از کار انداختن توافق هسته ای میان گروه ۱+۵ تشدید کرده اند. مقاله زیر شدت گیری فعالیت های رسانه های نزدیک به این گروه ها را نشان می دهد و همچنین روشن کننده شکاف بسیار جدی در میان دو حزب جمهوری خواه و دموکرات بر سر چگونگی مواجهه با مساله ایران، توافق هسته ای و خاورمیانه است.
هفته گذشته دولت ترامپ یک بار دیگر پایبندی ایران به توافق هسته ای را تایید کرد، امری که به مشاجرات قابل پیش بینی میان آنهایی که خواستار خروج فوری از توافق هستند و آنهایی که این توافق را مهمترین دستاورد رئیس جمهور سابق آمریکا می دانند منجر شد.
با وجود تمام توجهات به اینکه تصمیم ترامپ چه خواهد بود، آیا خارج می شود یا خارج نمی شود، اما تمرکز صرف به توافق معنای اش این است که اصل مطلب را نگرفته ایم: برنامه واقعی دولت در قابل ایران وابسته به توافق هسته ای نیست – توافقی خطرناک که ایالات متحده را در موقعیتی دشوار قرار می دهد. در عوض الویت دولت ترامپ می بایست احیای دوباره اهرم فشار علیه تهران باشد تا از این طریق بتوانیم از حرکت ایران به سمت بمب جلوگیری کنیم و شرایط مساعدتری برای مذاکره در خصوص توافقی – که بر خلاف توافق اوباما – واقعا بتواند از هسته ای شدن ایران جلوگیری کند ایجاد کنیم.
پایدار ماندن برنامه اقدام جامع مشترک تنها به هسته ای و هژمونیک شدن ایران کمک می کند. در عوض یک سری محدودیت های حداقلی و موقتی در خصوص برنامه هسته ای ایران، برجام، مزایای مالی، نظامی و ژئو پولتیک بسیاری، هم در حال حاضر و هم به مرور زمان برای این کشور دارد. با برداشته شدن محدودیت های برجام طی سال های آتی ایران قانونا اجازه خواهد یافت هر آنچه برای ساخت سلاح هسته ای لازم است را در کمتر از یک سال تولید کند، کمتر از زمانی که آمریکا بتواند تحریم ها رو مجددا اعمال کند. شرکای ما به احتمال بالا کنار ما قرار نخواهند گرفت تا اهرم فشار قدرتمندی اعمال کنیم.
دولت ترامپ نباید با این اوضاع رو به زوال و غیر قابل دفاع کنار بیاید. ایالات متحده اینک به چیزی نیاز دارد که پیشتر از فقدان اش رنج می برد: استراتژی معنادار برای اعمال اهرم فشاری قدرتمند علیه تمام رفتارهای بی ثبات کننده ایران.
قدم اول اجرای کامل برجام است – از جمله احتمال اعمال دوباره تحریم های تعلیق شده در پاسخ به تقلب ایران – به مثابه پیامی روشن به تهران که دیگر نمی تواند از تعهدات هسته ای اش شانه خالی کند. هر چند با وجود صدماتی که تا همین حالا به توافق وارد شده و این حقیقت که زمان به نفع آن حرکت نمی کند، استراتژی فعلی دولت برای بررسی دوباره توافق و تهدید به اعمال تحریم های مجدد کافی نیست.
سیاست گذاران آمریکایی همچنین باید از اهرم فشار نظامی علیه ایران استفاده کنند. همچون مواجهه با مورد کره شمالی، پنتاگون می بایست توانایی های خود برای ساقط کردن آزمایش های موشکی ایران افزایش دهد. نیروی دریایی ایالات متحده بایست "تماما و مسئولانه" قواعد درگیری به قصد دفاع از خود را در خلیج فارس علیه حملات ایذایی ایران به کار گیرد.
به همین اندازه مهم است که ایالات متحده با متحدان خود همکاری کند. تفاهم نامه ده ساله اخیر برای همکاری دفاعی با اسرائیل می بایست بستری برای همکاری های بیشتر، به ویژه در زمینه سپر دفاع موشکی، برای دفاع از نیروهای ایالات متحده، اسرائیل و همسایگانش اش در مقابل توانایی های رو به افزایش نظامی ایران و متحدان اش باشد.
منطقه به دفاع مشترک قدرتمندتری نیاز دارد. عربستان سعودی و امارات متحده عربی بار مقابله با نفوذ ایران در شبه جزیره عربی را به دوش می کشند. پشتیبانی رسمی ارتش ایالات متحده از آنها، به همراه حمایت احتمالی اسرائیل ، هزینه های اقدامات خصمانه را برای تهران بالا می برد و از آن سو متحدان دلواپس ما را دلگرم می کند.
مواضع علنی و رزمایش های نظامی، توانایی ها، اهداف و اتحاد منسجم ما را به رخ تهران می کشد. ارتباطات استراتژیک باعث می شود احتیاط سرمایه گذاران خارجی برای ورود به بازار ایران تقویت شود، و ادغام بحث های مربوط به حقوق بشر، تروریسم و تحریم های موشکی باعث می شود شکاف داخلی در نظام ایران افزایش یابد.
این فشارهای متحد المرکز – که هیچ یک برجام را نقض نمی کنند – باعث می شود ایران چه به برجام پایبند باشد، چه آن را نقض کند و چه از آن خارج شود، نتواند به سمت توانایی ساخت سلاح هسته ای پیش رود.
این اقدامات همچنین شرایطی برای مذاکرات مجدد بر سر توافق ایجاد می کند، که باعث تثبیت بسیاری از پارامترهایی می شود که اوباما در بدو امر به دنبال آن بود. این توافق جدید شامل این موارد است: بازرسی "هر زمان، از هر جا" برای تایید این که فعالیت نظامی و سایت مخفی در کار نیست، از کار انداختن توانایی موشکی هسته ای ایران، اطمینان از اینکه ایران هرگز اورانیوم کافی برای ساخت سلاح غنی سازی نمی کند و تا زمانی که بازرسان به طور کاملا بنیان مسالمت آمیز برنامه هسته ایران را تایید نکنند هیچ پایانی برای تحریم ها و ممنوعیت ها وجود ندارد.
خروج از برجام یا ماندن در آن؛ هیچ یک نباید الویت اصلی آمریکا در خاورمیانه باشد. صرفا افزایش اهرم فشار می تواند از ایران هسته ای جلوگیری کند
- 12
- 3
