به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: با وجود شکست اقدامات دیپلماتیک فرانسه از سپتامبر ۲۰۱۷، مکرون از فرصت این ماراتن دیپلماسی استفاده می کند، تا پیشنهاداتی را مطرح کند که به نظر می رسد پیش از این، موافقت ایران در خصوص این پیشنهادها را به دست آورده است.
در همین رابطه، رئیس جمهور فرانسه بار دیگر پیشنهاد سابق خود را تکرار می کند، که مبتنی بر کاهش تحریمها علیه ایران، یا ایجاد یک ساز و کار جایگزین برای بهره بردن ملت ایران از زندگی بهتر است؛ تا به این شکل، زمینه برای موافقت ایران با مذاکره در مورد مساله موشکهای بالستیک و بحرانهای منطقه ای، فراهم شود.
ظاهرا پاریس عزم جدی برای حفظ توافق وین دارد و ان را بهترین وسیله برای سیطره بر برنامه های هسته ای ایران می داند. این در حالی است که ایران نیز توافق مذکور را در خدمت منافع خود می بیند.
طبق ارزیابی فرانسه، بحران مساله هسته ای، با افزایش خطرات برای دریانوردی بین المللی در خلیج فارس و تنگه هرمز، گسترش می یابد، و از این جهت، تمرکز بر کاهش تنش ها با مشارکت مسکو، ضروری می نماید؛ به این دلیل که اولویت برای هر دو طرف فرانسه و روسیه، مربوط به بازگشت تهران به تمام تعهدات خود در برجام است و پاریس و مسکو نگران انتقال تهران به اجرای استراتژی خروج کامل از توافق هسته ای در سپتامبر آینده هستند. بویژه آنکه در زمان فعلی، اروپایی ها، روسیه و چین، در دور زدن تحریمهای آمریکا یا کاهش آثار آن، ناتوان بوده اند.
پس از نشست مکرون با پوتین و استقبال از ظریف در پاریس، تلاشهای فرانسه بار دیگر از سر گرفته می شود و رئیس جمهور فرانسه با تکیه بر حمایت اروپا، کانادا و ژاپن، برای قانع کردن ترامپ در مورد اهمیت کاهش تنش ها با تهران، تلاش می کند.
در همین چارچوب، به نظر می رسد مکرون محاسبات مبالغه آمیزی دارد؛ چرا که پیش از این، رئیس کاخ سفید به این موضوع اشاره کرده بود که مکرون از زبان ایران سخن می گوید، نه از زبان ایالات متحده. این تعبیر علنی، نشان دهنده عدم همراهی پاریس، لندن و برلین، با موضع آمریکاست، که علت آن، نگرانی مجامع اروپایی از تلاش واشنگتن برای توافق دو جانبه با تهران است؛ توافقی که زیر نظر روسیه بوده و منافع اروپایی ها را تامین نمی کند.
این در حالی است که یک منبع دیپلماتیک آمریکایی معتقد است دوری اروپا از واشنگتن در پرونده تهران، کمکی به حل سیاسی بحران نمی کند و نبود وحدت در موضع بین المللی و بویژه موضع غرب، بر لجاجت تهران می افزاید. از این رو، انتظار نمی رود در حاشیه نشست گروه ۷ نیز راهی برای رهایی از تناقض های آمریکایی-اروپایی، وجود داشته باشد.
در همین راستا، یک منبع ایرانی معتقد است که گزینه تهران، آزمودن پیشنهاد مکرون و در عین حال، عدم مذاکره با واشنگتن، حداقل تا زمان مشخص شدن دولت بعدی آمریکاست.
محاسبات ایران، مبتنی بر خوانش عمیقی از سقف موضع آشفته آمریکا و دیگر مواضع بین المللی است؛ ضمن آنکه تصمیم آمریکا برای جنگ، تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری در این کشور را جدی نمی داند.
در نتیجه، احتمال موفقیت میانجی گری فرانسه در پرونده های سیاست خارجی، محدود است.
- 11
- 5
