حضور کرباسیان در لیست وزرای پیشنهادی،برای دل خوشی اصلاح طلبان است

همانطور که از حسن روحانی انتظار می رفت، این بار هم مانند دولت یازدهم تلاش کرده که در چینش ترکیب کابینه هم ملاحظات مرسوم نظام و سپهر سیاست در کشور را در نظر بگیرد و هم نیم نگاهی به مطالبات طیف متنوع حامیان سیاسی خود از اصولگرایان سنتی و معتدل تا اصلاح طلبان دو آتشه داشته باشد.

 از این رو است که شاکله کابینه دوازدهم هم مانند دولت یازدهم را عمدتا گزینه هایی

مرضی الطرفین و مورد وثوق شیوخ و طوایف سیاسی کشور که در عین حال کمتر نشان و شناسنامه دار و جناحی باشند، تشکیل داده است. روحانی با این چینش خاص دولتمردان خود در پی این است که هم شائبه سهم دهی به جریانات سیاسی و قابلیت شمارش سهام هریک از گروه ها را کمرنگ کند، هم جانب میانه‌روی وملاحظات نوشته و نانوشته را نگهدارد و هم به ناچار همه گروه های سیاسی متبوع خود را راضی نگه دارد و میانداری کند.

فی المثل اگرچه همچنان طیفی از اصلاح طلبان از معرفی مجدد عبدالرضا رحمانی فضلی به عنوان وزیر پیشنهادی کشور گله مند و ناراضی به نظر می رسند اما انگار که با جایگزینی دقیقه نودی مسعود کرباسیان به عنوان یک تکنوکراتِ اصلاح طلب به جای نهاوندیان اصولگرا در وزارت اقتصاد توانسته میانداری کند و احتمالا بتواند اعتراضات در مجلس را مدیریت و گله مندی‌های بزرگان جناح در مورد رحمانی فضلی را کاهش دهد.