آماده برای جنگ با روسیه

وقت و بی‌وقت ائتلاف ناتو بر روایت‌های ساختگی خود درباره روسیه تأکید می‌کند. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، به‌تازگی در جریان سخنرانی خود در باواریای آلمان گفت: ما شاهد افزایش اقدامات خصمانه از سوی روسیه هستیم که مایل به استفاده از زور است. این در حالی است که ناتو به دنبال ایجاد یک «منطقه شینگن نظامی» در اروپاست.

هانس هانسو، وزیر دفاع استونی، دراین‌باره می‌گوید: ما روی این مسئله کار می‌کنیم تا مطمئن شویم سربازان بتوانند فارغ از محدودیت‌های سیاسی بدون نیاز به روادید، از مرزها بگذرند.

این ایده برای نقل و انتقال آزادانه سربازان و تجهیزات ناتو در سراسر اروپا مطرح شده است که به ‌واسطه آن دیگر نیازی برای صدور روادید برای نیروها نیست. این مسئله تضعیف تمامیت ارضی این کشورها را در پی دارد؛ اما در عوض روند عملیات برون‌مرزی را تسهیل می‌کند. کشورهای حوزه بالتیک و لهستان به‌ویژه در انجام این مسئله و مطرح‌شدن آن فعالانه رفتار می‌کنند. محدودیت‌های موجود نقل و انتقال و جابه‌جایی پنج ‌هزار نیروی واکنش سریع ناتو را مانع می‌شود.

سربازان می‌توانند آزادانه در دوران جنگ نقل و انتقال داشته باشند؛ اما مطرح‌شدن منطقه شینگن نظامی از سوی ناتو الزاما بر تمرکز نیروها برای آمادگی تهاجم در مرزهای روسیه استوار است. ایجاد یک نیروی واکنش سریع ٤٠‌هزارنفره در ناتو در حال انجام است.

دراین‌حال، نظامیان آمریکا و نروژ درباره احتمال استقرار نیروهای آمریکایی در نروژ گفت‌وگو می‌کنند؛ کشوری که ٢٠٠ کیلومتر مرز مشترک با روسیه دارد. استقرار نیروهای آمریکایی در این کشور اسکاندیناوی بخشی از برنامه‌های چرخشی نروژ عنوان شده است که مطابق تمایلات آمریکاست. این پایگاه هوایی برای انجام برنامه مشترک نیروهای ویژه آمریکایی و نروژی استفاده می‌شود و به تفنگداران ویژه نیروی دریایی آمریکا اجازه داده می‌شود تا ‌هزار دستگاه خودرو و دیگر قطعات و تجهیزات را که برای انجام عملیات است، در این مکان مستقر و انبار کنند.

ائتلاف ناتو تلاش می‌کند تا تنش‌ها در اروپا را با تقویت نیروهایش از بین ببرد و برای این کار به یک دشمن خیالی نیاز دارد تا همه را متحد کند و بدون آنکه نظر زیادی به خود جلب کند، فعالانه در حال آمادگی نظامی در مرزهای روسیه است؛ اما نه برنامه‌های مربوط به ایجاد منطقه شینگن نظامی، نه استقرار نیروهای ویژه آمریکایی در نروژ و نه افزایش هزینه‌های نظامی آلمان، در رصد رسانه‌های غربی قرار ندارند.

اقدامات تحریک‌آمیز یکی پس از دیگری همراه با سروصدای بی‌نهایت رسانه‌های غربی درباره «تهاجم‌های روسیه» صورت می‌گیرند.

آمادگی برای جنگ به‌شدت امنیت اروپا را کاهش می‌دهد و فرصت‌های احیای مذاکرات میان روسیه و ناتو را از بین می‌برد؛ مذاکراتی که روسیه مدت‌ها به دنبال آن بوده است. به جای آن ائتلاف ناتو نهایت تلاش خود را برای تحریک یک رقابت تسلیحاتی با نتایجی پیش‌بینی‌ناپذیر به کار گرفته است.