به گزارش ایسنا، سامانتا وینوگراد، تحلیلگر امنیت ملی سی‌ان‌ان و عضو شورای امنیت ملی آمریکا در دوران باراک اوباما در مطلبی نوشت: «به لحاظ تاریخی تصمیمات امنیت ملی کشورمان بعد از ملاحظات بسیار اتخاذ می‌شده است. روسای جمهوری پیشین به مشاوران امنیت ملی خودشان برای هماهنگی تصمیمات حیاتی در میان اعضای شورای امنیت ملی متکی بوده‌اند و بعد طیف کاملی از گزینه‌ها توصیه می‌شد.
افغانستان هم از این روند مستثنی نبوده است. روسای پیش از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا درباره حضور نظامی و غیر نظامی، چگونگی هماهنگی میان متحدان و چگونگی سرمایه‌گذاری در مسیر دیپلماتیک، پس از مشورت با مشاوران امنیت ملی تصمیم‌گیری می‌کردند.
با این حال ترامپ مسیر متفاوت و خطرناکی را در پیش گرفته است. روند تصمیم‌گیری او که شامل به حاشیه راندن مشاور امنیت ملی است، موجب اعلام سیاست غیر برنامه‌ریزی شده و نامناسب می‌شود که تبعات ناگواری در پی دارد.
طبق گزارش واشنگتن پست، جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا از گفت‌وگوهای حساس درباره افغانستان کنار گذاشته شد چون این نگرانی وجود داشت که او احتمالا اطلاعات را فاش کند و با رئیس‌جمهوری آمریکا درگیر شود.
این مساله به دنبال گزارش‌های دیگری مبنی بر عدم حضور بولتون در نشست اخیر ترامپ با کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی و همچنین عدم حضور او در نشست ۲۰۱۸ ترامپ با یک مقام ارشد کره‌شمالی مطرح می‌شود.
اختلاف میان مواضع بولتون و ترامپ در مسائل کلیدی بسیار شناخته شده است. بولتون از پیش از آنکه مشاور امنیت ملی شود، حامی حملات نظامی پیشدستانه علیه کره‌شمالی بوده و به رویه سیاسی پیونگ‌یانگ واکنش نشان داده است. او با اشاره به مدل لیبی برای کره‌شمالی هم خشم پیونگ‌یانگ را برانگیخت.
مورد بعدی سوریه است. بولتون تاکید داشت تا زمانی که نیروهای نیابتی ایران باشند، آنها هم خواهند بود و بعد از چند ماه ترامپ خروج را اعلام کرد که هنوز به صورت کامل اجرایی نشده است. در همین حال تمایل ترامپ برای دیدار با رئیس‌جمهوری ایران در تضاد با خواسته‌های پیشین بولتون برای تغییر نظام است.
ترامپ و بولتون درباره افغانستان هم اختلاف‌نظر دارند. بولتون و دیگر منتقدان اصل مورد اعتماد بودن طالبان را زیر سوال می‌برند و در کل، بولتون حامی واکنش‌های نظامی به مسائل سیاست خارجی است، نه راه‌حل سیاسی. اقدام ترامپ در نادیده گرفتن مکرر بولتون روی دیگر اعضای تیم امنیت ملی آمریکا هم تاثیر می‌گذارد.
در حالی که سانسور محتوا از ترامپ مساله جدیدی نیست، خاموش کردن بولتون به دلیل داشتن نقطه‌نظرات متفاوت ممکن است موجب شود تا دیگر مقام‌ها هم عقاید و تحلیل‌های کامل خودشان را در اختیار ترامپ قرار ندهند و کنار گذاشته نشوند. و اگر رئیس‌جمهوری آمریکا طیف کاملی از تحلیل‌ها و عقاید را در اختیار نداشته باشد، ممکن است تصمیماتی بر اساس دیدگاه مخدوش از حقیقت یا اولویت‌های سیاسی اتخاذ کند.
از بعد بین‌المللی، به حاشیه راندن بولتون پیامی به همتایان جهانی می‌فرستد که شاید او ارزش همکاری نداشته باشد. این امر منجر می‌شود تا دیگر کشورها به جای اقدام از کانال‌های مشخص مستقیما به سراغ ترامپ بروند. اما حقیقت این است که ترامپ حتی پیش از اینکه مساله افغانستان در کانون توجه قرار بگیرد، بولتون و تیم امنیت ملی خود را نادیده می‌گرفت. ترامپ به‌رغم مشورت با شورای امنیت ملی آمریکا، تصمیمات مهمی در حوزه امنیت ملی گرفت که با توصیه مشاورانش در تضاد بود و از جمله آنها کاستن از نیروها در سوریه بوده است.
همچنین به اختصار می‌توان گفت که ترامپ پیچیدگی آنچه در افغانستان نیاز است، درک نمی‌کند. اقدام او در به حاشیه راندن بولتون و سوء استفاده از شورای امنیت ملی او، نشان می‌دهد که رهبری کاخ سفید تنها روی بیرون رفتن از افغانستان تمرکز دارد و به تبعات آن توجهی نمی‌کند.»
- 11
- 6
